dan de rok, daarom werd in 1919 een
verzoek van de Centrale Bank om aan
een zusterbank een bijdrage te zenden
in het tekort dier bank, voor kennisge
ving aangenomen.
In 1923 vroeg de voorzitter de goedkeu
ring aan de vergadering 'om eens te in
formeren en dan een kleine spaarbank
op te richten voor bedragen niet hooger
dan f500,-'. Was dit speciaal bedoeld
voor de 'kleine man of kleine vrouw' om
drempelvrees te doen overwinnen? Het
initiatief, hoe goed ook bedoeld, is Te-
rugblikker niet geheel duidelijk. Dat is
ook niet nodig want, zeggen de notulen
van 1925. 'wanneer statutenwijziging
wordt aangenomen kan deze afdeeling
een afzonderlijke spaarkas oprichten'
terwijl de bank garant blijft voor de
spaarbank.
Aldus werd besloten, evenals de meeste
aangesloten banken zulks deden om fis
cale en juridische redenen. In 1925 trad
de nieuwe coöperatiewet in werking. In
datzelfde jaar vond men dat een kassal
do van f28 142,57 wel wat erg veel
was. Dit zou immers aanleiding tot een
overval kunnen geven? Ook tóen al!
Zou er nu eindelijk eens een onderzoek
kunnen worden ingesteld naar de moge
lijkheid voor onderlinge-assurantie-risi-
co? In Jutphaas en Schalkwijk loopt dat
al zeer goed, maar alle begin is moeilijk.
Gelukkig onderzoekt de Centrale Bank
dat ook al. Voorzitter was het er niet he
lemaal mee eens, slaakte een diepte
zucht en 'Stelt voor eens af te wachten,
welke resultaten de Centrale Bank zal
voorstellen', waarna hiervan niets meer
vernomen wordt.
In 1931 bestaat de bank 25 jaar en voor
zitter stelt voor dit maar eens feestelijk
te vieren. 'De geheele vergadering ging
natuurlijk met dit voorstel accoord'.
Dientengevolge zal Pater Moekate te
Zelzatte (een van de mede-oprichters)
een telegram ontvangen en het bestuur
mag de feestvergadering voorbereiden.
Van 'Utrecht' naar 'Eindhoven'
Snel doorbladerend leest uw Terugblik-
ker de vraag, gedaan in 1949 of de
slechte opkomst van de leden niet daar
aan ligt, dat het bestuur 'voordrachten'
opmaakt en de leden geen kans krijgen
om tegenkandidaten te leveren en door
dat de vergaderingen te laat worden uit
geschreven.
En is het waar dat overwogen wordt dat
de Boerenleenbank zal overgaan naar
'Eindhoven'?
Deze vraag werd in 1957 positief beant
woord en wel met: 'dat onze Locale
Bank de samenstelling op Positieve
Grondslag bij de Centrale Bank te Eind
hoven zal aansluiten.' De woorden wa
ren niet helemaal duidelijk: de zin daar
van echter wél. Dus verdween Wijk bij
Duurstede uit de ledenregisters van de
Centrale Bank te Utrecht om te worden
opgenomen bij de Centrale Bank te
Het kaarsrechte water
van Schalkwijk.
Eindhoven, omdat men prijs stelde op de
eisen van lidmaatschap dat men 'gods
dienst, huisgezin en eigendomsrecht in
christelijken zin, als grondslag der sa
menleving erkenne en zijn gedrag daar
naar regele'. Voorzitter feliciteerde de le
den met dit belangrijk besluit en hoopte
dat de bank in lengte van dagen zal blij
ven bloeien.
De fusie tussen de Eindhovense en de
Utrechtse organisaties heeft aan die
wens en die bloei geen afbreuk gedaan.
Gerustgesteld gaat Terugblikker Schalk
wijk en Houten opzoeken, onderhand
genietend van het vele schoons dat het
Nederlandse landschap biedt. Langs de
kronkelende Lekdijk met zijn wijdse ver
gezichten, leidt de tocht naar Schalk
wijk.
Zou de naam Schalkwijk ontstaan zijn
toen langs een wetering zich landarbei
ders, knechten, 'schalken' vestigden?
Hoe dat ook zij, nu is Schalkwijk een
langgerekt dorp, gelegen aan weerszij
den van een kaarsrecht water dat aan de
zuidzijde eindigt tegen de Lekdijk.
Over de geschiedenis van deze omge
ving, die nu met Houten één gemeente
vormt, kon Terugblikker niet veel te we
ten komen. Dat doet er niet veel toe
want in onze dagen is het er goed wo
nen. Er is een veelzijdig verenigingsleven
van een offergezinde bevolking met wei
nig 'import' van buitenaf waar roomska-
tholieken en protestanten uitmuntend
samenwerken. Gelukkig zal, volgens de
huidige plannen, Schalkwijk in hoofd
zaak agrarisch gebied blijven, terwijl
Houten meer tot woongebied uitgroeit,
óók als 'overloop' voor Utrecht.
Bankgeheim gewichtig
De Schalkwijker Raiffeisenbank of Boe
renleenbank werd in 1900 opgericht.
Nog in datzelfde jaar las de secretaris
het 'Request aan H. M. onze Koningin
voor, waarin aan de Hooge Regering om
Subsidie gevraagd wordt voor de kosten
van Oprichting van onze Raiffeisenbank'.
Het bewaren van het bankgeheim was
ook hier een gewichtig onderdeel van
een goed beleid. Schending daarvan zou
beboet worden met f 25,-. Wordt dit be
drag 'binnen 30 dagen nadat hij er door
den Directeur voorzitter van het be
stuur) van in kennis is gesteld niet'vol
daan, dan zal ze verdubbelen.'
Met het oog op dat bankgeheim was het
waarschijnlijk ook dat toen het 'Centraal
Bestuur' de vraag stelde om ongeveer te
weten hoeveel onroerende goederen de
leden der bank onderling en zonder be
zwaring met hypotheek bezitten, men
van mening was dat dit het Centraal Be
stuur (De Centrale Bank) hoegenaamd
niets aan ging en besloten werd deze
vraag vooreerst onbeantwoord te laten.
Het verlies over het eerste jaar, groot
f 167,89V2 betreurde men, maar Voorzit
ter vertrouwde vast dat dit postje zou
worden aangezuiverd door 's Rijks
Schatkist.
De verschillen van mening tussen beide
centrale organisaties gingen vanzelf
sprekend niet aan de aangesloten ban
ken voorbij. Ook de algemene vergade
ring van Schalkwijk kreeg een uitvoerige
uiteenzetting over 'het geschil tusschen
den Zeer Eerwaarden Pater Van den Ei
sen (Inspecteur van de Centrale Bank te
Eindhoven), den Heer Brandts (Inspec
teur van de Centrale Bank te Utrecht) en
Jhr. Ridder de Van der Schueren'. Een
zaak die thans met recht 'historie' ge
noemd mag worden.
Keurig en duidelijk
Men kende vroeger strenge winters. Zo
