uit onze historie
s
Kris-kras door Kring 15 (Midden-Nederland Zuid) 2
Na ons intermezzo in het vorige nummer gaan we nu eindelijk op weg naar
Wijk bij Duurstede, de zeer, zéér oude koopmansstad aan de Kromme Rijn,
waarvan het beeld vanuit de verte wordt beheerst door de massieve toren
en de Walmolen, gebouwd op een oude poort, die echter niet door Ruysdael
is geschilderd.
Temidden van een dichte bossage vindt
men er de ruïne van het kasteel waar
David van Bourgondië vrijwillig en ook
wel onvrijwillig heeft vertoefd. De eigen
aardige straatnaam 'Mazijk' duidt waar
schijnlijk op een voormalige gracht
waarlangs de kasteelbewoners naar de
kerk voeren. Het gemak dient immers de
mens? Het centrum is helaas, maar mis
schien wel noodzakelijk, beroofd van de
eeuwenoude kastanjebomen die aan
Wijk zo'n karakteristiek uiterlijk gaven.
De Walmolen van
Wijk bij Duurstede
gezien vanaf
de Amerongse Dijk.
Een stad die zich sterk uitbreidt en waar
in de oude kern de zeer lange historie
duidelijke taal spreekt.
De bank, die in juni 1906 werd opge
richt, is gevestigd in een modern ge
bouw, nét buiten de oude stadskern. Op
de eerste algemene vergadering wees
de voorzitter van de (voorbereidings-)
commissie er zeer terecht op dat 'de
boerenleenbank moet zijn op de eerste
en voornaamste plaats een liefdewerk.'
Hij spreekt er de wens uit dat 'straks bij
de keuze van een bestuur niemand zich
terugtrekke'. Die woorden maakten zo'n
indruk blijkbaar dat inderdaad niemand
zich terugtrok. Een mooi resultaat! Bij
acclamatie werd de heer J. L. Schutte
tot kassier benoemd.
Moelijkheden bleven niet uit want al ras
moest de leden worden aangeraden om
'voorloopig het volle bedrag der lijnkoe
ken, die te laat zijn aangekomen, te be
talen'. De leverancier zal nog de boete
moeten voldoen 'zoodat deze boeten zij
nerzijds ten voordeele later zal worden
verdeeld'. Bovendien werd het wel no
dig een wervingsactie te gaan voeren
met het oog op de aan te schaffen zuig
gasmotor.
Steunt maalderij Veelust
Telkens weer blijkt hoe groot de binding
was van banken aan de handels- en an
dere verenigingen van onze agrariërs.
In 1913 gaf de voorzitter de leden 'deze
vermaning om toch vooral als lid zijnde
van de Boerenleenbank, dit te toonen
om toch vooral te steunen de maalderij
Veelust te meer hij dit in hun eigen be
lang en bij ondervinding deze Corporatie
moest aanbevelen'.
En dan de winstbesteding!! Een moeilijk
punt, maar de voorzitter heeft daarvoor
wel een oplossing: 'Voorzitter en Secre
taris hebben hun post tot nu toe gratis
verrigt. Zoo had hij gedacht elk dezer
Heeren 's jaarlijksch f25,- te schenken
en wel die gelden niet voor hun zelfs te
gebruiken maar daarvoor hetzij elk jaar
of om de twee jaren daarvoor een staaf
je Tb) te koopen'. Dit werd met
algemene stemmen aangenomen.
De vraag van Terugblikker werd niet be
antwoord want de kassier schreef later
dat het toegedachte niet mag worden
uitgekeerd want de Inspecteur heeft ge
zegd 'dit moet blijven Liefdewerk'.
Voorzitter was duidelijk teleurgesteld en
even heel erg boos. Het hemd is nader
