meer waardevast is dari dollars op de
bank.
Indien Saoedi-Arabië haar produktie
echter zou verdubbelen dan wordt het
tijdstip van het ontmoeten van vraag en
aanbod van aardolie verschoven naar
het eind van de jaren tachtig. De CIA ziet
dit al in 1985 gebeuren.
Uitgaande van verschillende
economische groeivoeten - 3,5 als
laagste en 6 als hoogste economische
groei per jaar - en voorts
veronderstellend dat de
wereldolievoorraad op zijn minst met 10
miljard en hoogstens met 20 miljard
vaten per jaar zal toenemen - gezien
in het begin van de tachtiger jaren bij
kaarslicht kunnen filosoferen over dat
olierijke verleden, over onze
oliedomheid.
Harde ingreep nodig
Daar deze laatste voorstelling van zaken
de meest reële lijkt zal de westerse
wereld gedwongen zijn met alle
krachtsinspanning die zij in zich heeft, te
zoeken naar alternatieve
energiebronnen en zal zij zich zolang die
bronnen niet beschikbaar zijn drastisch
moeten beperken in haar
energieverbruik. Dit vereist volgens de
WAES-werkgroep een aantal
maatregelen, die we ons alleen in tijden
CIA te weten dat het oostelijk blok in het
midden van de jaren tachtig een
netto-importeur van aardolie zal zijn.
Deze gegevens zijn nog niet door derden
gecontroleerd, maar zij impliceren wel
een nog zorgwekkender situatie.
De conclusie is tot nu toe duidelijk:
aardolie reserveren voor die
toepassingen, waarvoor moeilijk
alternatieven zijn te vinden, zoals de
chemische industrie, verkeer en vervoer.
Tegelijkertijd zullen dus nu alternatieve
energiebronnen moeten worden
ontwikkeld. Dit duurt echter vijf tot tien
jaar, terwijl de kans groot geacht moet
worden dat in het begin van het
tegen een historische groei van 18
miljard vaten per jaar - komt de
WAES-groep tot verschillende
conclusies. Bij de meest optimistische
reservetoename enerzijds en een lage
economische groei (dus waarschijnlijk
veel werkloosheid) anderzijds zullen,
mits de olieproduktie niet aan een
plafond gebonden wordt, het aanbod en
de vraag elkaar in het jaar 2004
ontmoeten. Ligt de economische groei
echter op een hoog niveau en de OPEC
limiteert haar produktie op 33 miljoen
Z. vaten per dag, dan zullen wij inderdaad
van oorlogsinspanning kunnen
voorstellen. Blijven zulke maatregelen
uit dan zullen de gevolgen overal in de
wereld hard aankomen en echt niet
beperkt blijven tot het trappen lopen,
zoals in ons voorbeeld.
Eigenlijk is de situatie nog ernstiger dan
hierboven beschreven, daar wij het tot
nu toe alleen over de
niet-communistische wereld hebben
gehad. Hoewel sommigen ervan uitgaan
dat de communistische wereld
voorlopig autarkisch qua
energievoorziening zal blijven, meent de
Zelfs nu ziet de wereld er anders uit als
laat op de avond de lichten in hoge
kantoorgebouwen gedoofd worden.
