wob
wob
Burgemeester Van der Lee van Eindhoven decoreert, terwijl mevrouw Van Nie-
kerk en de heer Bakx toekijken, de heer Van Niekerk bij zijn benoeming tot Ridder
in de Orde van Oranje Nassau.
wob
trale Bank. Vooral als iemand de verge
lijking trekt met het normale verslag van
de Centrale Bank, dat steeds ook de lot
gevallen van de hele organisatie 'ver
slaat', kan hij dit misschien een gemis
vinden.
Zo bezien is er inderdaad een lacune.
Niet vergeten moet echter worden, dat
ons dit dan nu voor het eerst opvalt.
Centrale Bank en aangesloten banken,
met hun medewerkers, zijn eigenlijk pas
sinds kort bewust bezig hun sociale be
leid als zodanig uit de verf te doen ko
men, hun ontwikkeling loopt ook parallel
al kan de een iets afwijken van of verder
zijn dan de ander. Het gaat te ver om ge
zien die recente ontwikkeling van
slechts enkele jaren nu al van een lacu
ne te spreken. Lang niet iedereen in
onze organisatie zal ook nu al zo n be
hoefte hebben aan een al omvattend so
ciaal verslag van de hele organisatie.
Toch moeten we geleidelijk aan in de
komende jaren op zo'n lacune bedacht
zijn. Dit wordt ook al onderkend. Deze
maand is reeds wat materiaal aange
voerd om een spleetje, dat misschien
ooit een echte lacune zou kunnen wor
den, zonodig vast wat te dempen. Want
ongeveer tegelijk met het Sociaal Ver
slag van de Centrale Bank, is voor de
eerste maal een 'Overzicht Sociale Ont
wikkelingen Rabobanken' verschenen.
Dat is bestemd voor alle medewerkers
van onze banken. Naar onze mening een
goed initiatief.
Dat 'overzicht' is geen 'verslag', kan dat
ook nog niet zijn. Het is wel een eerste
stap om enig inzicht te verstrekken in
wat er bij onze banken op sociaal gebied
gebeurt. En al is het niet uitdrukkelijk de
opzet en al wordt het misschien ook
nooit noodzakelijk, zo'n overzicht kan in
de komende jaren misschien ook de
weg effenen naar één sociaal verslag
voor onze hele organisatie. Reeds nu
valt ons op dat zowel het 'verslag' van
de Centrale Bank als het 'overzicht' van
de aangesloten banken dezelfde uit
gangspunten gemeen hebben. In ieder
geval, een echte lacune zal door het
overzicht niet veel kans krijgen.
ONZE PENSIOENFONDSEN BIJEEN
Een goede pensioenregeling is een
kostbare schatl Dat weet iedereen, ook
al is hij onkundig van de vaak ingewik
kelde problemen, die erbij kunnen rijzen.
Wij hebben in onze organisatie die pro
blemen wel ondervonden, toen na de fu
sie de verschillende pensioenregelingen
geharmoniseerd moesten worden. Maar
dat is geklaard en onze pensioenen zijn
thans in goede handen bij de Stichting
Pensioenfonds Rabobanken en de Stich
ting Pensioenfonds Centrale Bank.
Twee fondsen dus, één voor het perso
neel van de aangesloten banken en één
voor dat van de Centrale Bank. Ondanks
die tweeheid is er overigens veel over
eenstemming tussen die fondsen: de fi
nanciering van de aanspraken en de ac
tuariële grondslagen zijn gelijk, terwijl
ook t.a.v. het pensioenbeleid de fondsen
sterk naar elkaar zijn toegegroeid. In een
organisatie als de onze is dat ook eigen
lijk vanzelfsprekend.
Geen wonder dan ook, dat binnen de
besturen van de fondsen, telkens paritair
samengesteld uit werkgevers en werk
nemers, al enige tijd de wenselijkheid
werd overwogen om de twee samen te
voegen tot één fonds. Bezwaren - finan
ciële, technische of organisatorische -
zijn er nauwelijks tegen in te brengen.
Duidelijk is, dat het om tal van redenen
aantrekkelijk is tot een gelijk verzeke-
ringsbeleid, een gelijk toeslagenbeleid
en tot één beleggingsbeleid te komen.
Eind mei, in een eerste gemeenschappe
lijke vergadering hebben deze besturen
dan ook besloten in principe naar één
wording van de beide fondsen te zullen
streven.
Een goede ontwikkeling! Nu er al zo'n
grote eenheid in onze organisatie is be
treffende arbeidsvoorwaarden en socia
le voorzieningen, heeft het naast elkaar
bestaan van twee afzonderlijke fondsen
weinig zin meer. Zeker niet, wanneer
door samenvoeging voor alle betrokke
nen, werkgevers en werknemers, een
nog beter pensioenbeleid mogelijk
wordt.
Niemand mene dat hiermee de zaak be
keken is. Zo'n fusie heeft op zichzelf al
heel wat voeten in de aarde, er zijn boi
vendien - onafhankelijk van een samen
voeging - heel wat andere aspecten van
pensioenbeleid die thans de aandacht
vergen. Het denken over pensioenen in
ons land is namelijk in beweging en de
beide besturen hebben zich dan ook,
voorgelicht door actuaris en accountant,
in hun gemeenschappelijk beraad al uit
voerig met de beleidsuitgangspunten
beziggehouden. Al was dat bedoeld ter
oriëntering, op vele onderdelen tekende
zich toch al een gemeenschappelijke
mening af.
Ten aanzien van het toeslagenbeleid
kwamen zelfs reeds gelijke besluiten tot
stand. Het belangrijkste daarvan is, dat
toeslagen op ingegane pensioenen
voortaan als een aanspraak verleend
worden. Heeft een gepensioneerde in
enig jaar een verhoging op zijn pensioen
ontvangen, dan kan hij er op rekenen,
dat hij die verhoging ook in volgende ja
ren krijgt! Of hij dan weer een nieuwe
verhoging ontvangt, blijft echter ter be
slissing van het bestuur, maar een een
maal toegekende verhoging hoort van
nu af aan tot zijn pensioen.
Genoeg om aan te tonen, dat er ook in
pensioenzaken beweging zit. De bewe
ging, die er onder ons op gang lijkt te
komen naar fusie en verdere modernise
ring en verbetering, zien wij als een heil
zame. Wij wensen de besturen van SPR
en SPCR veel succes met hun streven.
DOOR COMPUTER VOORLICHTING
OP MAAT
Op de advertentiepagina's van de kran
ten en op het scherm van de Ster komen
we al enige tijd nauwelijks meer de re
clame tegen, die door banken gemaakt
