kost, maar toch weer zo gebracht, zonder moeilijke
termen en financieel jargon, dat je geboeid de draad
van zijn verhaal volgde.
Het interessante was. dat we er eigenlijk alle hoog
tepunten van de hedendaagse economische proble
men in terugvonden. Inflatie, rendementen, werkge
legenheid en op de achtergrond werden zelfs de leer-
geschillen tussen de 'oude' Keynesianen en de 'nieu
we' monetaristen ter sprake gebracht.
Ook hoorden we zijn mening over de huidige sombe
re voorspellingen van de 'Kondratieff-aanhangers'.
Die namen en waar ze voor staan (wij hebben er in
het verleden reeds over geschreven) hoeft men niet
eens te kennen om toch uit de rede van Zijlstra te
weten waarover het gaat. 'Twee maal twee is nu
eenmaal vier en zelden vijf.' Hij legde het in een paar
woorden uit. Dat was het knappe.
Uit zijn manier van spreken, zijn loskomen van de
tekst, voelden we ook, dat dr. Zijlstra als president
van De Nederlandsche Bank voor het forum van
onze Algemene Vergadering een boodschap wilde
brengen, die boven de politiek uitrijzend, best nog
veel verder dan de Marijkehal mag worden gehoord!
Het zeer lang aangehouden applaus bewees dat
onze drieduizend Rabobankmensen - toch een door
snee van de bevolking - die boodschap goed hebben
begrepen!
Kortom, onze vergadering stond helemaal in het te
ken van de hedendaagse werkelijkheid. Met zijn
moeilijkheden en zijn zorgen, maar - alle drie spre
kers lieten dat duidelijk merken - ook met zijn mo
gelijkheden en hoop.
Het was een kader, dat precies bij onze organisatie
