Immnfl* tje gezet worden, die onze banken typeren, zo zei de heer Mertens. leder die zijn zeven punten naleest, zal zien dat we ook in de ogen van de hedendaagse mensen heel wat te bieden hebben. Op zo'n kompas kunnen we de koers uitzetten! Ook na 100 jaar land bouwcoöperatie, de heer Mertens wees op wat in 1877 begon, kunnen we daarmee voor de dag ko men! Extra aandacht was er natuurlijk voor de 'maiden speech' van de heer Lardinois. De nieuwe voorzitter van de Hoofddirectie voelt zich kennelijk als een vis in de Rabovijver! Zijn speech was misschien iets 'politieker' (al is dat niet het juiste woord) dan we gewend zijn. Het ging dan ook om economisch zeer belangrijke zaken, die mede door de kabinetsformatie volop in de belangstelling staan. Het was goed, dat onze organisatie zich daarover bij monde van de heer Lar dinois uitsprak. Opvallend was hoe de heer Lardinois een pleidooi voerde voor de kleine spaarder en hoe hij de grond- politiek uit de politieke sfeer van maatschappijher vorming wilde halen. De jonge boeren en tuinders werden in dit verband - hoe kan het anders - door de heer Lardinois niet vergeten. Achteraf is het opvallend hoe de heer Lardinois in zijn betoog geheel op dezelfde lijn zat als de laatste spreker, dr. Zijlstra. Ook de heer Lardinois zag de noodzaak van kredietbeperking om de inflatie te lijf te gaan. Van ons als banken zal dat grote inspan ning, inventiviteit en zelfbeperking vergen. En dan dr. Zijlstra. Onbetwist het hoogtepunt. Een magistraal betoog, dat ieder beslist nog eens rustig door moet lezen. We kregen een college van een man die zo duidelijk zijn zaken kent, dat hij de hele vergadering meesleepte in zijn betoog. Geen lichte

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1977 | | pagina 16