Om de vereniging met dit levenswerk op te zadelen, daarvoor voelde het bestuur niets en dus werd het verzoek afgewe zen. Wel kreeg de VPN (wat is dat ge weest?) een voorschot van f 500,- af te lossen met f 12,50 per jaar, voor aan koop van ochtendvoer en aanverwanten artikelen en het drijven van handel daar in. De lieden op de Centrale Bank te Eind hoven hadden in 1908 blijkbaar weinig begrip van drukke tijden in het agrari sche leven. Nota bene op 18 augustus werd verzocht een algemene vergade ring te doen plaatshebben om te beslui ten of onze leenbank zou toetreden tot specteur (van de Centrale Bank. Tb.) toch wel in het kort zal komen' moet met hem daarover maar eens gesproken worden. Het lid trok zich van dit alles in het ge heel niets aan, legde genoemde aanma ningen en dreigbrieven op een mooi sta peltje beloofde veel, betaalde weinig, kostte een kapitaaltje aan porto en kreeg zelfs in 1923 nog een nieuw voor schot! Het beheer werd steeds ingewikkelder. Dat zag de Centrale Bank wel in. Daar om werd ook in de jongste jaren van onze organisatie al aan voorlichting en opleiding gedaan. In januari 1911 Een mooie Saksische hoeve te Seve- num, die na de oorlog werd afgebroken. Een klein aantal van dit type boerderijen is gelukkig nog gebleven. Let eens op de vooruitstekende rij ste nen boven de voordeur, de zogenaamde 'muizetand'. In deze huizen kwam men via de voordeur meteen in het 'hoes', de grote keuken met open schouw. de Boeren-Hypotheekbank. De vergade ring betreurde dit want de Centrale Bank moest er eens rekening mee houden dat de leden van de Boerenbond-Boeren leenbank in die maand moeilijk kunnen vergaderen. Ze hebben wel wat anders te doen. Nog niet de helft zou komen. Kassier moest dus maar antwoorden dat de vergadering niet zal kunnen plaats hebben. Het onuitputtelijk geduld van bestuur ders werd geïllustreerd in 1909 en nog vele volgende jaren, toen in weerwil van aanmaningen en zelfs van dreigbrieven een lid-schuldenaar maar niets van zich liet horen. Maar 'daar Mijnheer de In schreef de Hoofdinspecteur een brief over een te geven cursus voor beheer ders. Graag schreven de leden van Be stuur en Raad van Toezicht en de Kas sier daarvoor in. Blijkbaar met als resul taat dat reeds in februari de Kassier ging praten met Hoofden van Scholen over een schoolspaarbank. Om het jeugdspa- ren te stimuleren was ook al bij Het Pa tronaat een spaarbank opgericht met als directeur Kapelaan Gerards en als kas sier Mr. Verlaak. Het bijeengespaarde geld werd regelmatig aan de Boeren leenbank afgedragen. Aan de samen werking ontbrak blijkbaar niets. In de notulen van bestuur en raad van toezicht viel niets te lezen over een con flict dat waarschijnlijk al langere tijd dreigde tot uitbarsting te komen. Het zal dan ook wel geen prettige verrassing zijn geweest dat op de vergadering van 21 september door de directeur een brief werd voorgelezen van de Kassier waarin deze zijn ontslag vroeg met in gang van 1 november. Daar scheiden zich de wegen van de oudste Boerenleenbank en de personen die daarnaast een andere Bank opricht ten. Om het toch al moeilijke overzicht niet nodeloos nog ingewikkelder te maken, vervolgen we eerst maar de notulen van

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1977 | | pagina 33