de heer van eldik
na zijn eerste week
'Ik had me nauwelijks een betere
ontvangst kunnen voorstellen en de
persoonlijke verhoudingen lijken me
hier heel goed.' Dat zei ons drs. R. B. J.
van Eldik, die op 1 februari - nog geen
twee weken vóór ons gesprek - in
functie was getreden als nieuw lid van
de hoofddirectie van de Centrale Bank.
Hij was dan ook nog helemaal in de
oriënteringsperiode, die nog wel een
week of wat zal duren. 'Alle lof voor de
introductiecursus die mijn collega's en
medewerkers me hebben voorgezet,
het is haast college lopen! Ik moet me
door bergen papier heen worstelen,
maar deze 'pressure cooker' methode is
zeer doeltreffend.'
Veel zin nad de heer Van Eldik in de
nadere kennismaking met de brede
organisatie. Samen met de heer
Lardinois zal hij een 'tournee' langs
bijeenkomsten met kringbesturen
houden. 'Ik doe dat met enthousiasme,
want onze coöperatieve organisatie is
toch wel een heel boeiende zaak: een
gezond bedrijf op een idealistisch
fundament en zo moet het ook blijven.'
Het is verfrissend met deze
'Raboman-sinds-kort' te spreken.
Natuurlijk, hij kan nog geen echte insider
zijn - dat vergt even tijd en 'bergen
papier' - maar de heer Van Eldik is zeker
geen buitenstaander meer. Dat wordt,
zo dachten wij, ook door zijn karakter
bevorderd. Openhartig sprak de heer
Van Eldik met ons over allerlei dingen,
zonder terughouding of distantie, met
een knipoog soms zijn woorden
relativerend: 'Ik ben hier nog te kort om
daarover een mening te geven.'
De loopbaan van de heer Van Eldik is
wel plotseling in ander vaarwater
gekomen. Tot voor kort was hij
managing-director van British Enkalon
Ltd. te Leicester, een dochter van de
AKZO. 'Daar heb ik me thuisgevoeld. Ik
ben om zo te zeggen met tranen in de
ogen uit Engeland weggegaan, want het
leven in Engeland lag me heel goed, ook
de werksfeer. Maar ik hou van Holland,
ik ben een rechtgeaarde Hollander en ik
ben ook wel weer blij dat ik met mijn
vrouw en twee kinderen weer woon in
Velp, waar ik ook ben opgegroeid.'
Dat kunnen we ons voorstellen, want de
heer Van Eldik heeft nogal 'gezworven'.
Niet alleen heeft hij in het
AKZO-concern standplaatsen gehad in
Spanje, Italië en West-Duitsland, maar
ook buiten deze periodes was hij vaak
bij zijn gezin weg. 'Er waren tijden dat je
van de ene koffer in de andere leefde.
Heel interessant, maar je was toch blij
na zo n omzwerving op je vaste punt in
Nederland terug te komen.' Met
kennelijk plezier en boeiend weet de
heer Van Eldik ook over zijn eerste baan
in Soerabaja bij de HVA te vertellen. De
pas afgestudeerde doctorandus moest
maar beginnen met het controleren van
de voorraad suikerzakken in een
snikheet magazijn, dus letterlijk in het
zweet zijns aanschijns het brood
verdienend. Toen er 800 te weinig
bleken te zijn, had hij vergeten na te
speuren of die zakken vol dan wel leeg
waren geweest
Nauw contact heeft de heer Van Eldik
voorheen nooit met onze organisatie
gehad. Maar er was toch wel iets.
Persoonlijk bankierde hij al jarenlang bij
de Rabobank Arnhem en omdat hij een
boerenkleinzoon is, herinnert hij zich dat
zijn grootouders wel wat met de
coöperatie te maken hadden. Van die
grootouders stamt ook zijn zwak voor
het boerenbedrijf. 'Dat heb ik van
kindsaf gehad, in vele vakantiemaanden
heb ik als jongen aan alle
boerenwerkzaamheden meegedaan. De
enige 'dispensatie' die ik had was dat ik
niet om 4 uur maar pas om 7 uur op
hoefde! In Engeland heb ik een eigen
paard aangeschaft en daar hoop ik als
ontspanning ook nu weer in de buurt
van Velp op te rijden. Ik denk dat die
agrarische afkomst toch wel gemaakt
heeft, dat ik zij het vanuit de verte altijd
belangstelling voor de coöperatie
gehouden heb.'
De heer Van Eldik, tot voor kort
industrieel, vroegen wij of hij al grote
verschillen had gemerkt tussen de
industriële wereld en onze organisatie.
'Principiële verschillen van inzicht ben ik
