hengelsport
mm
Dit artikel stuurde Cor
van Heugten ons toe,
toen hij hoorde, dat de
heer Lardinois op 1 janu
ari zijn nieuwe functie bij
onze Centrale Bank zou
aanvaarden. Waarom de
heer Van Heugten dat
deed, is geen vraag meer
als we zijn artikel lezen:
hij heeft de beste herin
neringen aan de heer Lar
dinois! Vele vissportlief
hebbers zullen Cor van
Heugten van naam ken
nen. Hij is, naar hij zelf
zegt, redacteur Brabant
van de Volkskrant, mede
werker aan 'Hengelsport'
en sociaal werker aan het
hengelsportfront. Dat hij
zich frontstrijder voelt
merken we meteen op
deze pagina's: hij maakt
van zijn hart geen moord
kuil. Met zijn betoog zal
niet iedereen het ongenu
anceerd eens hoeven te
zijn om er zich toch, ge
nuanceerd of niet, door
aangesproken te voelen.
Een sport, die meer dan
een miljoen actieve beoe
fenaars telt, mag inder
daad niet onderschat
worden!
Onze hengelsport voelt zich nog
steeds achtergesteld.
Eind september 1976 hebben enkele fe
deraties van hengelsportverenigingen in
Brabant en Zeeland de rijks- en provinci
ale overheid gevraagd, geschikte loka-
ties aan te wijzen voor de aanleg van
sportvishavens. De afgelopen jaren is
het aantal hengelaars, dat met een
bootje de beste visstekken op het rust
gevende water wil opzoeken, sterk ge
stegen. De komende jaren mag ver
wacht worden, dat het aantal visbootjes
dat gekocht wordt, het totale aantal
vaartuigen voor andere watersportacti
viteiten verre zal overtreffen. Er zal dus
ruimte moeten komen voor speciale
sportvishavens, die de uitvalsbasis wor
den voor de grootste mengvorm van
sport en vrije-tijdsbesteding die Neder
land kent. De georganiseerde hengel
sport beklaagt zich, dat in de na-oorlog-
se jaren vele mooie plekjes langs de wa
terkant door dure jachthavens zijn bezet.
Er zijn ideale vestigingsplaatsen voor de
bootvissers verloren gegaan, omdat
handige zakenlieden bepaalde gemeen
ten hebben omgepraat. Om een claim
op verlaten werkhavens van rijkswater
staat en andere geschikte lokaties aan
de waterkant te leggen, is nu een drin
gend beroep op diverse ministeries en
de top van de deltadienst gedaan, om
ruimte voor sportvishavens beschikbaar
te stellen.
Vissers hebben taak in milieubeheer
Het ontbreken van sportvishavens in
vele delen van Nederland is slechts één
van de vele voorbeelden van achterstel
ling van deze grootste vorm van open
luchtrecreatie. Wetenschappelijke on
derzoekers hebben aangetoond dat Ne
derland 1,3 miljoen hengelaars telt. In
Uren aan de waterkant, met de hengel in de hand! Voor de sport, voor de vangst
of alleen maar omdat het er zo mooi en rustig is.
dat getal is nog geen rekening gehou
den met de 700 000 sportvissers in Bel
gië, die in eigen land weinig geschikt
viswater hebben. In Benelux-verband
hebben de Nederlandse sportvissers en
beleidsinstanties ook een ereplicht te
genover hun Belgische 'Broeders in Pe
trus', hen een plekje onder de zon aan
de visrijke Nederlandse waterkant te ge
ven.
Er is in Nederland 150 000 ha binnenwa
ter en 200 000 ha IJsselmeer. Er is een
lange kustlijn met mooie stranden en
strekdammen. Er zijn veelbelovende del-
tameren, randmeren van het IJsselmeer
en een visrijke Oosterschelde, die geluk
kig open blijft. In het dichtbevolkte Ne
derland is dus ruimte genoeg voor de
hengelsport. Ook uit toeristisch oogpunt
is de hengelsport van groot belang,
want zeker 25 a 30 percent van de bad
gasten is zeehengelaar. De hengelsport
vertegenwoordigt ook een economisch
belang van enkele honderden miljoenen
guldens per jaar. Dat bedrag wordt jaar
lijks aan hengelsportartikelen, aasverko
pen, bootaanschaf, visbootjesverhuur en
verteringen in hotels, restaurants, cafés
en campings besteed. De georganiseer
de hengelsport kan ook een waardevolle
rol in het hele milieubeheer en de mi
lieubewaking gaan spelen. Duizenden
hengelaars controleren nu al de zuur
stofgehalten van vele wateren. Ze zoe-
