nationale handel betreft, zijn beschermende werking
nieuwe lijn in vs
Verenigde Staten van belang is, betreft de Amerikaanse
houding tegenover internationale afspraken over agra
rische produkten. De presidenten Nixon en Ford huldig
den ook wat dit aangaat het beginsel van de vrije han
del. Dat betekende dat zij elke internationale afspraak
over prijzen als een verwerpelijk kartel afwezen.
De democratische partij heeft wat dit betreft een ande
re traditie. In het programma van deze partij staat een
landbouwparagraaf, welke volgens sommigen geïnspi
reerd is door senator Humphrey en waarin een wereld
omvattende regeling van de handel in landbouwpro-
dukten wordt voorgestaan. Dit geldt dus b.v. ook wat
betreft het vormen van een wereldvoorraad van granen
voor het overbruggen van voedseltekorten in ontwikke
lingsgebieden. Tot nog toe werd dit door de republikei
nen afgewezen omdat er in hun ogen een kunstmatige
invloed op de prijsvorming vanuit gaat; de normale
handel zou volgens hen kunnen zorgen voor een vol
doende voorraadvorming. Wanneer de VS echter be
reid zijn om over een prijsregeling te spreken dan kan
de invloed - van de voorraadvorming en van het ge
bruik van deze voorraad - op de prijzen, in aanvaardba
re banen worden geleid.
Lang genoeg op strafbankje
Wat de nieuwe lijn in de Amerikaanse landbouwpoli
tiek in de praktijk zal betekenen moet worden afge
wacht. Intussen wordt er tussen de Europese Gemeen
schap en de Verenigde Staten onderhandeld over het
staartje van de 'kippenoorlog', welke in het begin van
de zestiger jaren uitbrak toen het Europese invoerre-
giem de Amerikaanse export naar West-Duitsland ging
bemoeilijken. Toen de EG dat regiem niet wilde veran
deren, deelde de VS straffen uit in de vorm van com
penserende maatregelen,welke onder meer de Neder
landse export van zetmeelprodukten troffen.
Ditmaal zijn het de poten van kalkoenen, welke door de
VS op de korrel zijn genomen. De Fransen hebben nl.
gedaan gekregen dat hun straf voor de kippenoorlog,
de beperking van de import van cognac, voor een be
paalde periode werd opgeschort. De Amerikanen willen
nu de oorspronkelijke beperking weer instellen, tenzij
zij tot andere gedachten gebracht kunnen worden. Dit
zou kunnen gebeuren wanneer de EG-importheffing op
poten van kalkoenen, welke in hun ogen te hoog is,
wordt verlaagd. Hierover is men nu druk in gesprek en
de Nederlandse minister van landbouw heeft na zijn be
zoek aan de VS in september laten weten dat hij dan
meteen zijn best wil doen om de Amerikaanse beper
king van de invoer van zetmeelprodukten te verlagen.
De Nederlandse industrie is trouwens terecht van me
ning dat zij lang genoeg op het strafbankje heeft geze
ten.
Tokio-ronde kan weer draaien
Nu de verkiezingen van de Amerikaanse president
voorbij zijn, kan ook weer voortgang worden gemaakt
met wereldwijde onderhandelingen over de verminde
ring van handelsbelemmeringen. Deze onderhandelin
gen worden gevoerd in Genève in de GATT, het Alge
mene Verdrag Handel en Tarieven.
De vermindering van de handelsbelemmeringen waar
over nu gesproken wordt, zijn reeds enkele jaren gaan
de onder de titel Tokio-ronde, genoemd naar de plaats
waar de eerste officiële bijeenkomst plaats vond.
Op het gebied van de landbouw is er in de GATT onder
handelingen een patstelling. De Amerikanen menen dat
voor landbouwprodukten geen andere regels van toe
passing moeten zijn dan voor industrieprodukten en dat
het gevoerde landbouwbeleid, voor zover het de inter-
'Oorlog' om de poten van de kalkoen.
moet verminderen. De Europese Gemeenschap is van
mening dat het landbouwbeleid niet mag worden aan
getast en dat men de internationale handel door middel
van internationale goederenovereenkomsten in banen
moet leiden. Indien de toekomstige president Carter in
derdaad positief staat tegenover het afsluiten van we
reldovereenkomsten dan kan op dit punt een einde ko
men aan de huidige stilstand.
Ook Rusland
Overigens speelt de internationale handel zich maar
gedeeltelijk af tussen de leden van het GATT. Juist voor
landbouwprodukten is de handel met de Sovjet Unie en
de andere communistische landen van belang.
Het regiem-Brezjnev maakt zich grote zorgen over de
ontwikkeling van de Russische landbouw en wil door
een verhoogd niveau van investeringen in de agrarische
sector voorkomen dat er weer massale graanimporten
uit Noord-Amerika nodig zijn. Voor dit jaar behoeft de
Russische regering zich geen grote zorgen te maken
want de graanoogst lijkt in de Sovjet Unie een record-
omvang te zullen bereiken.
Ondanks de gunstige oogstverwachting heeft de Sovjet
Unie toch ruim gebruik gemaakt van het vorig jaar met
de Verenigde Staten afgesloten vijfjarig verdrag, waarin
een jaarlijkse leverantie van 6 tot 8 miljoen ton graan is
voorzien. De Sovjet Unie heeft in de VS reeds 6,7 mil
joen ton besteld. Uit Canada komt nog 3 miljoen ton en
uit Australië 1 miljoen ton, terwijl de SU in totaal ruim
25 miljoen ton aan importbehoefte zou hebben. Hier
naast is er ook nog een behoefte van enkele miljoenen
ton sojabonen welke zowel uit de VS als uit Brazilië
worden betrokken. Kortom voor de verhoudingen op de
