afscheid van een coöperatieve koopman Dr. Abraham Jan Verhage treedt af coöperatie, die niet zakelijk denkt en handelt, blijft 'Een niet bestaan heel eenvoudig, die heeft ook geen zin. Als een coöperatie het niet even goed of beter doet dan een niet-coöperatieve onderneming, dan dient hij de belangen van zijn leden niet.' je kunt een coöperatie alleen goed laten werken, wanneer je dat zeer zakelijk en zeer nuchter aanpakt. Aan dat uitgangspunt heb ik me altijd gehouden. Dat is natuurlijk ook mijn karakterlaten we dat er wel even bijzetten.' Geen woorden, maar daden Dat is Verhage! Precies zoals hij zelf zegt, zijn karakter. Een man zonder poespas of 'poeh poeh', maar met een scherp oog voor het concreet nodige, waarvoor hij zich - open en ongecompli ceerd - vasthoudend inzet. Geen ziener, wel een doener met visie: je bekijkt de zaak, ontdekt de hoofdlijnen, geeft rond uit je mening en gaat op je doel af, liefst zonder omwegen. Of het door zijn afkomst, door zijn oplei ding of door zijn loopbaan komt, weet ik niet, maar niemand zal bestrijden, dat Verhage de juiste man is gebleken om samen met Mertens onze organisatie door de fusie en de hele ontwikkeling heen te leiden tot wat ze nu is. Want we kregen in die belangrijke fase van onze geschiedenis een man aan onze Hoofd- directietop, die nu net in zich verenigde hetgeen we nodig hadden: binding met onze coöperatieve achtergrond en even zeer vertrouwd met het commerciële handelen en denken. Ga maar na: hij stamt uit een Zeeuws boerengeslacht, zijn vader - 'een heel nuchtere man' werd echter koopman en hij zelf kwam na zijn economische studie ook in de commerciële sfeer te recht: de bloembollenhandelswereld. Maar intussen bleef hij toch maar in allerlei functies in nauw contact met het

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1976 | | pagina 10