en dun met de cliënt leven, dan moeten
we ook meer dan ooit het karakter en de
ervaring van de leiding benadrukken.
Dit laatste mag dan volgens Patterson
een gemeenplaats lijken, het is onder
tussen in de laatste jaren te dikwijls ver
geten! Een onfeilbaar systeem om het
management (de leiding) te beoordelen
is er helaas niet. We kunnen slechts ons
gezond verstand gebruiken en weigeren
ons uit winstoogmerk te laten verleiden
tot het doen van zaken met mensen aan
wier karakter we twijfelen.
Het verluidt, dat Patterson met zijn
speech in de conferentie nogal opzien
gebaard heeft. Hij wond er geen doekjes
om: U weet evenveel voorbeelden als ik,
waarin we ons hebben laten leiden door
ongebreidelde expansies van onderne
mingen, in plaats van te letten op een
uitgebalanceerde groei. Te enthousiaste
expansie, zonder de nodige organisatie
of personeel om de zaken te controle
ren, is de belangrijkste oorzaak geweest,
waarom het met grote ondernemingen
mis ging.
Evenwicht bewaren
Amerika is Nederland niet. Daarom ge
ven we ook niet alles door, wat Patter
son gezegd heeft. Maar de omslag in de
economie is ook in ons land gevoeld en
al hebben de Nederlandse banken het
gelukkig relatief veel minder zwaar te
verduren gehad dan de Amerikaanse,
we zijn toch ook hier duchtig bij de risi
co's van ons bedrijf bepaald. Achter Pat-
tersons woorden voelen we, dat de
voorbije periode ook ons iets voor de
toekomst heeft te zeggen.
Het betekent niet, dat een bank ieder ri
sico nu maar moet ontlopen. Patterson
zegt het duidelijk: het accepteren van
een redelijk risico hoort bij de traditione
le rol van een bank. Maar, zo voegt hij er
aan toe, het recente verleden heeft op
harde wijze geleerd, dat tussen accepta
bele risico's en verlangens van de cliënt
een fijn uitgebalanceerd evenwicht
moet bestaan. De banken weten nu
door 'schade en schande' dat ze dat niet
mogen vergeten.
JRH
