den. Vroeger - zo'n dertig jaar geleden -
moesten we als coöperatie van dat
commerciële niets hebben. Maar ook
hier is het inzicht langzamerhand gerijpt.
zaak van veel tact, geduld en overre
dingskracht. Echt een man van de orga
nisatie, zei die collega, hij heeft door zijn
aanpak veel fusiesuccessen bereikt.
Zo was het ook met andere, heel uiteen
lopende activiteiten van ons bedrijf: de
oprichting van de Raiffeisenhypotheek-
bank NV, de assurantiebemiddeling, la
ter de reisbemiddeling en in de laatste
jaren de makelaardij:
greven met pensioen
diet.' En ik besef weer eens, dat ik het
altijd een hele goede filosofie heb ge
vonden.
Veranderd, maar karakter behouden
De heer Greven heeft zich altijd in
woord en daad een onverdacht coöpera-
tor betoond. Hij is echt een man van het
'samen-doen', die door de hele ontwik
keling heen met overtuiging achter het
coöperatieve element is blijven staan,
maar dan altijd open voor nieuwe inzich
ten:
'Neem nou de winst. Vroeger was het
niet coöperatief om van winst te spre
ken: 'voordelig saldo,' dat kon er mee
door, maar omdat we primair op dienst
verlening gericht waren, lag het woord
winst ons niet zo. Gelukkig is dat nu an
ders. Want we moeten wel winst ma
ken, we moeten uit onze winst - onze
enige bron voor eigen vermogen stevi
ge reserves opbouwen omdat we anders
onze continuïteit in gevaar brengen en
daardoor ons eigenlijke doel, het helpen
van onze cliënten, zouden dreigen voor
bij te schieten. Ik ben het er dan ook he
lemaal mee eens, dat de versterking van
de reserves een grote nadruk gekregen
heeft. Daardoor kunnen we nu veel
meer doen dan vroeger.'
Jij was overtuigd voorstander van de
Eindhoven-Utrechtfusie. Ben je bang ge
weest dat we aan karakter zouden in
boeten? Hoe oordeel je nu?
'Bang niet, ik kende immers ook onze
'Eindhovense vrienden' al jaren. Maar ik
was wel even 'afwachtend'. Toen ik ech
ter al spoedig veel nauwer met de Eind
hovense banken in contact kwam, merk
te ik meteen dat het daar eigenlijk pre
cies zo was als bij ons. Het gevoel van
zelfstandigheid was bij onze banken iets
geprononceerder, ze zeiden eerder: de
Centrale Bank hoeft ons geen oortjes
aan te naaien. Maar in beide organisa
ties gaf toch het besef tot één organisa
tie te behoren de basis om door overleg
verder te komen. Het is maar heel zel
den dat ik dat besef niet gevonden heb.
Je moet nu eenmaal in je eigen verant
woordelijkheid rekening houden met het
grote geheel. Dat kan wel eens proble
men geven, maar samen kwam je er uit.
Zo ook nu met de Structuurcommissie.
Die vormt na het Rapport Landbouwkre
diet en de grote fusie eigenlijk het derde
hoogtepunt, dat zich tijdens mijn loop
baan in onze organisatie voordeed. En
als ik kijk hoe via kringen en centrale
kring onze overlegprocedure onvermin
derd voortgang heeft gevonden, dan zeg
ik: ik ben geen Utrechter en geen Eind-
hovenaar, ik ben een Rabobankman!
Ik heb er ook nooit moeite mee gehad
O dat we veel commerciëler zijn gewor-
Willekeurig uit de 37 ja
ren:
- met verrekijker in het
veld, even voor de oorlog,
toen hij net in dienst ge
treden was bij de Centra
le Bank.
- een Raiffeisen-plaquet-
te voor het nieuwe bank
gebouw van Almkerk.
- de heer en mevrouw
Greven op een van hun
wintervakanties in de Al
pen.
Ook als coöperatie moet je goed zakelijk
handelend - dat is commercieel en wat
anders dan commercialistisch - te werk
gaan. Anders kunnen we met ons bedrijf
wel inpakken en onze cliënten zouden
uiteindelijk de dupe worden. Doordat we
zo groot zijn geworden, lijkt het soms of
ons bedrijf er net een is als elk ander,
maar onze organisatie is wel degelijk
coöperatief gebleven. Niet alleen naar
de vorm, ook in zijn optreden. Dat ervaar
ik telkens.'
Tact, geduid, overredingskracht
Met gemak is er een hele reeks terrei
nen te noemen, waar de heer Greven
zich bijzonder geweerd heeft. Dat waren
dan zaken, waar hij met zijn opgewekte
élan tegenaan ging. Zijn medewerkers
kregen er telkens weer een opkikkertje
van. Een van zijn naaste collega's vertel
de me pas nog met hoeveel bewonde
ring hij Greven na de fusie aan het werk
heeft gezien om ook plaatselijke fusies
tot stand te brengen. Want dat was een
'Aan zulke vormen van dienstverlening,
waar vroeger onder ons geen mens aan
dacht, is vanzelf behoefte ontstaan.
Neem verzekeringen, de eerste aanver
wante dienst, die opkwam. Dat ging
hand in hand met de uitbreiding van de
cliënten en met de toeneming van de ri
sico's die deze liepen. Wij zijn er in ge
sprongen, niet wild, maar rustig opbou
wend en zijn nu de grootste assurantie
bemiddelaar in het land, zonder koppel
verkooppraktijken en ook zonder het
verwante onderlinge verzekeringswezen
van ons te vervreemden. Toen door sa
menwerking tussen de Hollandsche
Maatschappij van Landbouw, de NCBTB
en ons De Twaalf Gewesten tot stand
kwam, had ik gehoopt, dat de samen
bundeling van het onderlinge verzeke-
