de visserij
in moeilijkheden
J. F. de Veen
Deze mooie zomer hebben velen
de Noordzee opgezocht of zijn er
zelfs overgevaren of gevlogen.
Onder de waterspiegel is echter
met de visstand iets aan de hand,
zodanig zelfs dat de zeevisserij
hier en in andere landen met re
geringsmaatregelen te maken
heeft gekregen.
De heer De Veen, onderzoeker
van platvis verbonden aan het
Rijksinstituut voor visserijonder-
zoek, laat ons zien hoe het nu ei
genlijk zit met de groei en afname
van de visstand. Een aantal vis
soorten heeft nu beslist een lange
'adempauze' nodig om weer be
hoorlijk op verhaal te komen!
De zeevisserij staat tegenwoordig wel in de belangstelling. Pers, radio en
t.v. wijden regelmatig aandacht aan de problemen waarmee de zeevisserij
te kampen heeft. Voor vele bedrijfsgenoten ziet de toekomst er nogal som
ber uit. Overbevissing van visstapels, de gevolgen van de oliecrisis met zijn
dure stookolie en netmateriaal, van kunststof afgeleid uit olie, en de hoge fi
nanciële lasten hebben menig visserijbedrijf in één enkel jaar van zeer
winstgevend naar een verliessituatie gevoerd.
Om de overbevissing van een aantal vis
soorten terug te dringen heeft de Noord-
Oost Atlantische Visserij Commissie te
Londen, die maatregelen voor een ge
zonde exploitatie van de visrijkdommen
van de zee uitvaardigt, internationaal
geldende maatregelen getroffen o.m. in
de vorm van vangstbeperkingen of quo
teringen. Na moeizaam onderhandelen
heeft ieder land daarbij per vissoort een
nationaal quotum gekregen, dat dan
over de vissers verdeeld moet worden.
De problemen, die daarbij optreden zijn
velerlei, vooral op het sociale, economi
sche en financiële vlak liggend.
De internationale beheersmaatregelen
worden genomen na advies ingewonnen
te hebben van de Internationale Raad
voor het Onderzoek van de Zee te Ko
penhagen, een overkoepelend weten
schappelijk orgaan waarbij zeeonder
zoekers van West-Europa, DDR, Polen,
USSR, Canada en de Verenigde Staten
zijn aangesloten. Werkgroepen van deze
Raad, waarin experts uit de aangesloten
landen zitting hebben, rapporteren over
de grootte van de vangsbeperkingen.
In dit verhaal wordt de biologische in
breng bij het voorbereiden en het jaar
lijks begeleiden van de quoteringsmaat
regelen beschreven.
Visserij is jacht
Visserij kan men met geen enkele vorm
van produktie op het land vergelijken. Ze
heeft nog het meest weg van de jacht,
zoals die door onze verre voorouders
werd uitgeoefend, daarbij puttend uit
natuurlijke wildbestanden. In tegenstel
ling tot de boer met zijn eigen stuk
grond, moet de visser 'zijn' visgrond de
len met ieder ander, die daar zijn netten
wil uitgooien. Terwijl de boer veel zorg
aan zijn produkt besteedt door bestrij
ding van onkruid en ziekten, laat de vis
ser dat aan de natuur zelf over.
Vissen kunnen doorgaans goed voor
zichzelf zorgen. Zij zijn deel van een in
gewikkeld systeem, dat in labiel even
wicht verkeert, het z.g. ecosysteem. Ver
storing van het systeem leidt tot nieuwe
evenwichten in de grootte van de vis
standen. Deze grootte is daarom ook
niet van jaar tot jaar constant. Ook toen
de mens nauwelijks invloed uitoefende,
schommelden de visstanden in omvang.
Als we de menselijke invloed - die in de
laatste tientallen jaren sterk uitgebreid
Dit is het visserij-onderzoekingsschip
'Tridens'. De netten liggen opgerold
klaar op de nettentrommels.
