(tussen partijen) volledige bewijskracht,
terwijl andere schriftelijke stukken
slechts vrije bewijskracht hebben. Ik stel
mij voor, dat enkele begrippen uit deze
zin voor niet-juristen enige verduidelij
king behoeven. Wat is bijv. een akte in
de zin van de wet? Dit is niet alleen de
akte in de gebruikelijke betekenis, zoals
schuldbekentenis, cessie-akte e.d., doch
ieder schriftelijk stuk, dat is ondertekend
en tevens is opgemaakt om tot bewijs te
dienen. Zo is ook een brief, waarin be
paalde afspraken zijn vastgelegd, een
akte in de zin van de wet. Essentieel is
dus de ondertekening en tevens het
doel, namelijk geschreven om tot bewijs
te dienen. Een brief aan een goede ken
nis daarentegen is wel getekend, doch
doel van mijn brief is niet om tot bewijs
te dienen. Het is dus geen akte in de zin
van de wet, maar natuurlijk wel een
schriftelijk stuk. Dat akten in voormelde
zin volledige bewijskracht hebben (tus
sen partijen) betekent dat de rechter de
inhoud bewezen moet achten. Met an
dere woorden de rechter moet de in
houd als waar aannemen, ook al komt
het hem als volstrekt ongerijmd voor.
Vrije bewijskracht wil zeggen, dat de
rechter aan een schriftelijk stuk die be
wijskracht kan toekennen, die hem naar
eigen inzicht goeddunkt. Dat kan dus
overeenkomen met volledige bewijs
kracht.
Zoals ik reeds heb aangeduid, geeft een
akte niet in alle gevallen absolute zeker
heid, omdat de tegenpartij kan stellen,
dat met een stuk zelf is geknoeid of om
dat de handtekening is vervalst. Dit leidt
dan weer tot complicaties, die ik hier
niet wil behandelen, omdat deze bijdra
ge dan zou ontaarden in een soort proef
schrift. Bovendien doen deze complica
ties zich in de praktijk slechts sporadisch
voor.
Ik beperk mij resumerend dan ook ver
der tot de hoofdregel: Akten - in de zin
van de wet - hebben volledige bewijs
kracht en alle andere geschriften heb
ben vrije bewijskracht.
Aan deze regel kunnen twee conclusies
worden verbonden. In de eerste plaats
deze, dat een partij, die in een procedure
zijn stellingen kan schragen met een 'ak
te' in het algemeen in een gewonnen
positie ligt.
Bij de tweede conclusie moet ik thans
weer het gebruik van de microfilm in
beeld brengen. Namelijk het volgende:
Indien een akte op microfilm wordt vast
gelegd en daarna wordt gereproduceerd
verliest ze daarmede het karakter van
akte in de zin van de wet. Dit is het ge
volg van het bepaalde in artikel 1925
BW, waarin is neergelegd, dat de kracht
van een schriftelijk stuk is gelegen in de
originele akte. Het blijft echter natuurlijk
wel een schriftelijk stuk. Hieruit kan op
het eerste gezicht geen andere conclu
sie getrokken worden, dan dat een bank,
die haar archief in zijn geheel op micro
film vastlegt, alleen ten aanzien van 'ak
ten' haar positie verslechtert. Immers de
volledige bewijskracht van het origineel
wordt ingeleverd voor de vrije bewijs
kracht van de microfilmkopie.
Ik wil u niet verhelen, dat ik lang heb ge
aarzeld voorgaande stelling op papier te
zetten. Het gevaar is namelijk zeer
groot, dat hieraan foutieve en ook bij
zondere gevaarlijke conclusies worden
verbonden. Ik kan me namelijk zeer wel
voorstellen, dat iemand uit het voor
gaande af zou kunnen leiden, dat het
voldoende is alleen de stukken, waarop
een handtekening voorkomt, te bewa
ren, terwijl de rest zonder enig bezwaar
op microfilm kan worden vastgelegd.
Bij een dergelijke conclusie zou dan
evenwel uit het oog worden verloren,
dat de 'vrije bewijskracht' een zeer veel
omvattend begrip is, welke het gehele
scala van nauwelijks enig bewijs tot het
volledige bewijs kan omvatten. In een
volgend artikel zal ik hierop nader in
gaan. Daarbij zal ik tevens bespreken
hoe voorkomen kan worden, dat bij toe
passing van microfilmen aan bewijs
kracht wordt ingeboet.
'Secretaresse mej. P. L. Oxenaar' stond
alweer geruime tijd in de colofon van dit
blad onder de naam van de
hoofdredacteur. Dat zou zeer spoedig
veranderen, wisten we en daarom heeft
die regel tweemaal ontbroken in de
vorige nummers. Wie nu even
terugbladert ziet op de eerste bladzijde
weer een secretaresse vermeld. Ja hoor,
u heeft gelijk, het is nog steeds dezelfde.
Maar wel met dit verschil, dat ze op 12
mei onder grote belangstelling van vele
collega's en vrienden in het huwelijk
trad met de student economie Arie van
Laar. We hopen haar toch nog een tijdje
bij ons te houden, die mevrouw Van
Laar.
