f
mi)
nooit iemand geld bespaard, zegt de
Toch wordt er binnenskamers bij Burke
Herbert al gefluisterd over de nood
zaak een computer aan te schaffen,
maar tot nu toe heeft het bestuur van de
bank, waarin de Herberts en Burkes nog
steeds volop zijn vertegenwoordigd, zich
daartegen verontwaardigd verzet. 'Je
koopt een monster en iemand moet dat
monster voeden,' aldus Taylor Burke en
hij voert de papegaai een pindanoot.
Aan dat beest heeft de bank voorlopig
monster genoeg, want het is geen liefje.
Al enkele malen is er een secretaresse
gebeten en wat er ook op een computer
valt aan te merken, het mishandelen van
secretaresses is hem nog nooit verwe
ten
I \ii
A9'
XyiC
tt\
-InO
"t-Ti/
f
i
van een artikel in The Wall Street Jour
nal. Dit blad uit het Mekka van de mo
derne banking business vertelt het on
gewone verhaal van Burke Herbert
Bank Trust Co., een kleine bank in
Alexandria, een plaats in de omgeving
van Washington D.C.
De papegaai vliegt vrij rond in het kan
toor van de heer C. S. Taylor Burke Jr.,
wiens overgrootvader mede-oprichter
was van de bank in 1852. Het is geen
gewone bank, want men is er trots op
ouderwets te zijn en geen computer in
huis te hebben. Computers hebben nog
heer Burke, wiens baliebedienden nog
elke klant bij naam kennen.
De bank is gevestigd in een stijlvol ge
bouw uit de periode rond de eeuwwis
seling en de balie van mahoniehout do
mineert in de prachtige hal, waar een
klok uit grootvaders tijd de uren wegtikt.
Laatste verbouwing vond plaats in 1937
en dat vindt de heer Burke meer dan ge
noeg, want moderner dan 1937 wil hij
niet zijn.
De bank houdt zich niet strikt aan de
openingstijden. Klopt men na sluiting op
de deur dan is er alle kans dat men
wordt binnengelaten. Burke Herbert
kijkt niet zo nauw, ook al kennen ze
geen plastic credit cards en bankauto-
maten.
De nieuwe tijd ging overigens niet ge
heel voorbij aan Burke Herbert al vin
den de meeste cliënten de hopeloos ou
derwetse manier van handelen bij de
bank juist zo aantrekkelijk. Twee jaar ge
leden moest de bank noodgedwongen
een nieuwigheid invoeren. De plaatselij
ke grootwinkelbedrijven klaagden, dat
ze het te moeilijk kregen met het ver
werken van de ongenummerde cheques,
die door de bankrelaties werden uitge
schreven. Hun computers eisten een re
keningnummer. De bank moest schoor
voetend toegeven, maar plaatste onmid
dellijk een advertentie in de plaatselijke
kranten, die luidde:
'Met veel' pijn en moeite zullen we reke
ningnummers laten drukken op alle
nieuw uit te geven cheques. Wij zullen
de nummers niet gebruiken en u ook
niet. Maar ze zijn er tenminste als er ie
mand naar wil kijken! P.S. We hebben
nog steeds geen computer.'
Adverteren doen ze wel, omdat een
beetje groei zelfs bij een ouderwetse
bank nooit weg is: 'Sorry, we hebben
geen filiaal in Richmond, Roanoke, Tel
Aviv of Cairo. Maar als u een echte
vriend wilt hebben in Alexandria, kom
dan naar ons.'
En ze hebben succes met hun bedrijfs-
politiek bij de vele duizenden klanten,
die nu eenmaal graag bij de naam wor
den genoemd en graag zaken doen met
een kleine onafhankelijke bank. Het
heeft ook zijn nadelen, want een van de
inwoners vroeg tevergeefs om een hy
potheek ter grootte van 400 000 dollars.
Het ging niet door want de bank was te
klein. Een paar jaar terug bemerkte een
gescheiden vrouw, dat haar toekomen
de cheques werden bijgeschreven op de
rekening van haar ex-man, omdat het
personeel van de administratie nog niet
had gehoord van haar scheiding. Dat is
het ongemak van ongenummerde reke
ningen en een computer had zo'n fout
waarschijnlijk ook niet gemaakt.
van het Zweedse betalingssysteem in
winkels, dat het gebruik van centen
overbodig maakt. Daar zijn de prijzen
van alle artikelen normaal in de kleinste
munteenheid aangegeven, maar wordt
het aan de kassa te betalen eindbedrag
steeds op 5 centen afgerond. Bij 1, 2, 6
en 7 cent dus naar beneden en bij 3, 4, 8
en 9 cent naar boven. Geen centjes
meer nodig en ook geen stille prijsver
hogingen uit centengebrek.
V
Wij zelf voelen toch het meesj voor het
door Cas Sier zo fraai beschré^w Itali
aanse systeem waarmee elke tourist
naar die streken wel heeft kennisge
maakt. Daar worden immers voor de af
rondingsmoeilijkheden bij zeer kleine
bedragen opgelost met het bijpassen
van kleine snoepjes, doosjes lucifers en
vele andere kleine hebbedingetjes.
Centen
Het tekort aan centen in ons land blijft
velen bezighouden. Was het eerst
slechts de particuliere ergernis van en
kele middenstanders en bankdirecteu
ren, nu bemoeien ook de persorganen
zich uitvoerig met dit probleem en on
langs heeft het Centraal Bureau Levens-
middelenbedrijf de wens uitgesproken
dat er spoedig een einde dient te komen
aan het cententekort. Het tekort veroor
zaakt vaa+Tirrifaties tussen winkeliers en
klanteiY et» leidt soms tot ongewenste'
afronding rïa^r'boven. Er zijn winkeliers,"»4, ,L
die in wantiójstcfe pogingen om de inr
flessen en oude kousen opgespaarde
centen bij de mensen in de buurt weg te
halen 11 of 12 gulden bieden voor dui
zend losse centen.
Volgens officiële bronnen zijn er 1,7 mil
jard centen in omloop. Dit jagrjs op
dracht gegeven om er notyëen^ l 5 mil
joen bij te maken. Dat zal weirtkj aan'het
tekort verhelpen, want ih 1975 bef iep
het totaal aan nieuw geslag*^0, certt^n 25
miljoen en in 1974 zelfs 40 miljoen.
Bij het Ministerie van Financiën vindt
men dat er centjes genoeg zijn, de pro
blemen zijn geen echte problemen,
maar de mensen moeten ophouden met
potten en de muntjes weer sneller laten
rouleren, lazen we deze maand in De Te
legraaf. Een lezer van Het Parool pleitte
in een ingezonden brief voor het volgen
'-O
.-y' -
M V»
t \l v i
vfA J 1
TA
>~C Ój
