19
Ook volgens de heer Philips vereist de
diaconale taak een andere instelling dan
vroeger. Om deze tijd te begrijpen is veel
meer deskundigheid nodig. En dan heb
je opeens die actuele noodsituaties.
Toen de Marokkanen in de Mozes en
Aéironkerk in hongerstaking waren, kwa
men ze hier vragen of ze onze douches
mochten gebruiken. Achteraf bleek, dat
niemand daar voor voedsel zorgde! Dat
hebben we toen onmiddelijk door 2
meisjes laten kopen en hebben van toen
af vijf weken lang voor eten gezorgd.
Voor 15 duizend gulden. Ja, we krijgen
geld van giften en legaten en af en
toe bedel ik weieens! Maar met vrijwilli
gers alleen red je het niet, je kunt niet
zonder een vaste staf, ook De Regen
boog niet.
Het Vensterhuis
Dat heeft De Regenboog ook begrepen.
Vrijwilligers, bijv. in het zomerproject.
kunnen nog zo enthousiast zijn, ze kun
nen door deskundigen gecoached wor
den en door hun contacten een heleboel
mensen van verdovende middelen af
houden, de echte verslaafden vormen
een heel ander probleem. Die leven in
een eigen besloten wereld, waar een
buitenstaander niet binnendringt. De
vaste staf van De Regenboog is heel
goed van alles op de hoogte, maar ook
hun 'veldwerk' en 'huiskamerwerk' stelt
grote eisen aan de aanpak. Men richt
zich daarom vooral op verslaafden, waar
een begin van motivatie aanwezig is om
er vanaf te komen. Extreme, acute ge
vallen, waar een langdurige medische
behandeling nodig is, vallen buiten hun
terrein, daarvoor zijn speciale centra als
de Jellinek-kliniek. Maar De Regenboog
doet toch meer dan alleen het veldwerk.
Ze wil ook zoveel mogelijk de mensen
blijven bijstaan die van hun verslaving
los willen komen en tevens de mensen
die een 'af-kick'-centrum achter de rug
hebben bij de overgang naar het 'gewo
ne' leven begeleiden. Vooral met deze
bijstand en nazorg kan De Regenboog
een duidelijke lacune opvullen.
Daartoe exploiteert de Stichting sinds
kort het 'Vensterhuis' in Bussum. Om de
opbouw van dat werk mogelijk te maken
heeft de Stichting Steun door Raboban-
ken f100 000, geschonken. Het Ven
sterhuis is gevestigd in een grote villa.
Een jong echtpaar, Freek en Maaike
Noordzij - de een is arbeidstherapeut,
de ander verpleegkundige - heeft de lei
ding, begeleid door enkele medische en
psychiatrische deskundigen. Naast het
echtpaar Noordzij worden er binnenkort
nog twee personen aan de staf toege
voegd. Toen wij er kwamen was het nog
niet geheel op gang, maar er waren drie
ex-verslaafden. Men kan er straks vijf
tien tegelijk hebben - 8 jongens en 7
meisjes - die er na hun behandeling een
soort stiltecentrum treffen, waarin hun
revalidatie kan beginnen. Freek Noordzij
legt de vier fasen daarvan uit:
De eerste is die van huishoudelijke be
zigheden, huis schoonhouden, afwas
sen, tuin bijwerken. Bij ons bezoek
kwam ds. Aalders binnen met een mooi
bericht: een boer had 1000 m2 grond ter
beschikking gesteld, waarop een groen
tetuin kon worden aangelegd! In de
tweede fase worden er contacten met
de buitenwereld gelegd, bijv. in clubver
band. Daarna komt als derde fase een
maand werken in een fabriek of winkel,
zodat ervaring wordt opgedaan in een
werksituatie. Dan de laatste fase: op een
kamer wonen. Ook dan worden ze nog
minstens drie maanden begeleid.
Elke fase wordt afgesloten met een zelf
geschreven opstel. Verder vinden er tel
kens groepsgesprekken plaats, waarin
onderling de ervaringen worden uitge
wisseld.
Je hoopt natuurlijk, zegt Freek, dat ze
niet terugvallen in de oude kwaal. Dat
gebeurt natuurlijk wel, al hebben wij er
nog weinig ervaring mee. Vaak zijn ex-
verslaafden als vrijwilliger mee gaan
werken; zij weten wat verslaving is en
kunnen er met de verslaafden over pra
ten.
Men leeft in het Vensterhuis als een
groot gezin. Er is een huisorde, regels
zoals ook in een gezin gelden, niet zo
streng als in de Emiliehoeve, maar men
moet er zich toch aan houden, vrijwillig,
ze worden van tevoren meegedeeld. Fa
miliebezoek is toegestaan, maar met
vrienden is men begrijpelijk nogal voor
zichtig. Vrijwilligers verzorgen enkele
lessen: tekenen, handwerken. Ook is er
eenmaal per week bijbelstudie van de
groep, zonder dat men verplicht is daar
aan mee te doen. Het huis laat echter
blijken waaruit het zijn kracht en inspira
tie put.
Opmerkelijk was de reactie van de buurt
op de komst van het Vensterhuis. De
vrees was, dat het een hard
drugcentrum zou worden, er waren pro
testen en zelfs een hearing in de ge
meenteraad. Toen is er een informatieve
avond gehouden, waar ongeveer zeven
tig buurtbewoners zijn geweest en de
houding van dezen is ten goede ge
keerd. Een van hen, een gedragspsycho
loog, zit in het bestuur en anderen heb
ben hun hulp aangeboden.
Probleem is nieuw voor
onze cultuur
De Regenboog is op weg, maar ze wil
nog meer. Men hoopt in de toekomst
ook een 'af-kick'-centrum te krijgen,
waar de echte harde gevallen behandeld
Links: Het Vincentiushuis aan de Klove
niersburgwal te Amsterdam.
Rechts: Het vensterhuis, de Statenhof,
te Bussum.
kunnen worden. Als er geld voor was,
zou men daarvoor het liefst een boerde
rij aanschaffen.
Men geeft toe dat de soft-drugs mari
huana, hasj - iets anders zijn dan de
hard drugs. Maar de soft-druggebruiker
blijkt maar al te vaak de hard drug 'eens
te willen proberen' - daar mikt de dealer
op! - en passeert dan heel gemakkelijk
de grens, die hem van een echte 'junkie'
scheidt. Als het eenmaal zo ver is,
vraagt iedere vezel van je lichaam om
heroïne. Depersonalisatie treedt op, de
toestand van je lichaam kan je niet meer
schelen, als je geest maar 'verruimd'
wordt. De rest hoeft allemaal niet meer.
Over het legaliseren van soft-drugs
heerste geen eenstemmigheid. Jelle van
Veen was er fel tegen: de stap van soft
naar hard is te gemakkelijk. Dokter Bruin
was er voor. 'Drugs bestaan al net zo
lang duizenden jaren - als alcohol. In
de westerse cultuur hebben we er pas
enkele tientallen jaren mee te maken. Er
zijn een heleboel angsten, omdat we het
niet kennen en niet weten hoe er mee
om te gaan. Dat moeten we leren. Ik
vind van legalisering belangrijk, dat er
een goed en gecontroleerd produkt
komt, dat buiten de criminele sfeer te
krijgen is. Er zitten risico's aan. Alcohol
is lichamelijk schadelijker dan soft-