den: Anton Ebben, Leon Melchior, Jan
Maathuis en Harry Wouters van den
Oudenweijer, de 42-jarige routinier van
klasse die al in 1957 zijn internationaal
debuut maakte.
Er mag zeker niet lichtvaardig gedacht
worden over de organisatie van een
evenement als Indoor Brabant. Meestal
duurt het wel tot eind mei alvorens het
voorbije concours ook administratief
helemaal achter de rug is. De periode
van rust die er dan voor de leden van het
stichtingsbestuur intreedt duurt hooguit
tot september. Altijd is er omstreeks die
tijd wel iemand van het organiserend
comité die zijn collega's opbelt met de
opmerking: 'We moesten maar weer
schuiven. De transformatie van drie in-
mense, kale hallen zonder enige sfeer tot
de accommodatie voor Indoor Brabant
voltrekt zich in razend tempo. Nog maar
net is de pistevloer gereed, of de tribune
bouwers gaan aan de slag. In hun kielzog
nemen ze de monteurs voor licht-, ge-
luids- en verwarmingsinstallaties mee. In
anderhalve dag moet alles zijn beslag
krijgen, de zitplaatsen voor 4500 toe
schouwers net zo goed als de stallen
voor paarden die zijn ingeschreven. Met
name de internationale topruiters schrij
ven verschillende dieren in.
Hunonderkomen moet klaar zijn zodra de
deelnemers arriveren. De eersten staan
niet zelden woensdagavond al op de
eens bijeenkomen'. Dat betreft in eerste
instantie het gladstrijken van eventueel
gebleken oneffenheden in de organi
satie.
Zijn dergelijke organisatorische onvol
komenheden eenmaal aan de orde ge
weest dan rijst aansluitend al direct de
vraag hoe de komende aflevering van
Indoor Brabant gestalte moet krijgen.Het
betekent dat er vanaf eind november elk
weekend vergaderd moet worden met
mensen die diensten verlenen voor het
concours. Ruiters met klinkende namen
worden via de Nederlandsche Hippische
sportbond ook officieel al in een vroeg
stadium uitgenodigd voor deelname.
Van veemarkt tot springpiste
Naarmate de inschrijvingen binnen
druppelen, nemen aard en aantal van de
voorbereidende werkzaamheden toe.
Veertien dagen voor de aanvang van het
eigenlijke concours begint de machinerie
helemaal op topsnelheid te draaien. Op
woensdag voor het concours vormen de
Brabanthallen 's ochtends nog het decor
voor een levendige veemarkt. Maar als
tegen één uur ook de laatste koeien het
veld hebben geruimd, staan buiten de
vrachtauto's al in het gelid, afgeladen vol
met het speciale mengsel van zand en
klei waarmee de piste voor het spring
concours moet worden aangelegd. Zo
gauw de lading is neergekiept, tasten de
bulldozers toe om het materiaal uiteen te
links: Manuel Vidrié en Don Alvaro
Domecq op hun Spaanse hengsten,
rechts: Paul Schockemöhle op Savanna
krijgt de Rabobankprijs uit handen van
drs. F. P. J. Bakx.
stoep. Ze komen uit Engeland, Duitsland,
België, Frankrijk, Zwitserland, Italië. Als
verblijfaccommodatie voor de ruiters
fungeert een Rijnschip dat in de omge
ving van de Brabanthallen ligt afge
meerd. Zo zijn er duizend-en-een zaken
te regelen.
Men maakt het allemaal mee, inclusief
het telefoontje van een gereputeerd Ita
liaans deelnemer die bij de grensover
gang Roosendaal op de douane strandde
omdat de entingspapieren voor zijn
paarden niet in orde bleken. Zelfs daar
wisten de organisatoren een mouw aan
te passen in samenwerking met de NS
die het vervoer regelde per rail.
Toen vrijdag 12 maart jl. het Nederlands
Warmbloed Paardenstamboek 's och
tends met de traditioneel geworden keu
ring van dekhengsten het voorprogram
ma inluidde tot de tiende jaargang van
Indoor Brabant, konden de organisatoren
tevreden vaststellen dat men het ook
ditmaal weer net had gered met de
voorbereidingen.
Harde werkers achter de schermen
Achter en gedeeltelijk ook voor de
schermen toog een leger van 150 vrijwil
ligers aan de slag om bij te dragen aan
de vlotte afwikkeling van het eigenlijke
concours. Juryleden, stalknechts, mili
tairen als parcoursopbouwers, ringmees-
ters, omroepers, een hoefsmid, een die
renarts en EHBO-ers. Het was een ge
geven waar de duizenden op de tribunes
geen moment bij stil stonden. Als lief
hebbers van de paardensport was het
hen slechts begonnen om het spring-
genot. Ze kwamen ook ditmaal niets
tekort. In figuurlijke zin waren de diverse
krachtproeven soms regelrechte nek-
aan-nek-races tussen de combinaties.
Het programma bood voor elck wat wils.
Op springgebied werd er in de ene
rubriek gesprongen op snelheid, bij een
volgende gelegenheid moesten de pro
minenten afrekenen met een reeks hin'
dernissen waaraan een steeds grotere
moeilijkheidsgraad ten grondslag lag.
Klapstukken zonder weerga vormden het
Internationale puissance-springen om de
grote prijs van Brabant en de grote prijs
van de stad 's-Hertogenbosch, respectie
velijk op zaterdag- en zondagavond. De
coryfeeën leverden strijd om een prijzen-
pot van in totaal 10 000 en 12 000
gulden.
Beide evenementen fungeerden getuige
de bordjes 'uitverkocht' op de kassa's, al
jaren op rij als trekpleister van formaat.
Daarentegen zijn het ook ware uitput
tingsslagen voor de deelnemende paar
den. Niet zelden besloten ruiters halver
wege de barrages hun dieren niet meer
te wagen aan de telkens hoger of breder
wordende hindernissen. Een lagere klas
sering zei hen minder dan het risico van
een gewond paard
Demonstratie Spaanse rijkunst
Een fleurige ruitershow beklemtoonde
het feestelijke karakter van de tiende
Indoor-manifestatie in de Brabanthallen.
Tussen de springbedrijven van de twee
de lustrumaflevering door, gaven 20
Spaanse ruiters en amazones in kleurige
kledij enkele malen per dag dressuur- en
rijkunstdemonstraties weg waarvan het
publiek met volle teugen genoot. Voor de
echte kenners van de paardensport zo
wel als voor de leek viel er aan het
schouwspel meer dan genoeg te genie
ten. Het rijgezelschap bracht 20 vurige
Spaanse hengsten in actie, deel uit
makend van 'la escuela andaluza del arte
escuestre'. In Andalusië, om precies te
zijn in Jerez de la Frontera, hebben ze
hun thuisbasis op het domein van Don
Alvaro Domecq Romero. Don Alvaro, van
beroep stierenvechter te paard, houdt
zich uit pure liefhebberij bezig met de
fokkerij van paarden en stieren. Daar
naast is hij grootgrondbezitter, zoals het
een zoon van Spanjes meest vermaarde
sherry-, cognac- en wijnproducent be
taamt.