den: Anton Ebben, Leon Melchior, Jan Maathuis en Harry Wouters van den Oudenweijer, de 42-jarige routinier van klasse die al in 1957 zijn internationaal debuut maakte. Er mag zeker niet lichtvaardig gedacht worden over de organisatie van een evenement als Indoor Brabant. Meestal duurt het wel tot eind mei alvorens het voorbije concours ook administratief helemaal achter de rug is. De periode van rust die er dan voor de leden van het stichtingsbestuur intreedt duurt hooguit tot september. Altijd is er omstreeks die tijd wel iemand van het organiserend comité die zijn collega's opbelt met de opmerking: 'We moesten maar weer schuiven. De transformatie van drie in- mense, kale hallen zonder enige sfeer tot de accommodatie voor Indoor Brabant voltrekt zich in razend tempo. Nog maar net is de pistevloer gereed, of de tribune bouwers gaan aan de slag. In hun kielzog nemen ze de monteurs voor licht-, ge- luids- en verwarmingsinstallaties mee. In anderhalve dag moet alles zijn beslag krijgen, de zitplaatsen voor 4500 toe schouwers net zo goed als de stallen voor paarden die zijn ingeschreven. Met name de internationale topruiters schrij ven verschillende dieren in. Hunonderkomen moet klaar zijn zodra de deelnemers arriveren. De eersten staan niet zelden woensdagavond al op de eens bijeenkomen'. Dat betreft in eerste instantie het gladstrijken van eventueel gebleken oneffenheden in de organi satie. Zijn dergelijke organisatorische onvol komenheden eenmaal aan de orde ge weest dan rijst aansluitend al direct de vraag hoe de komende aflevering van Indoor Brabant gestalte moet krijgen.Het betekent dat er vanaf eind november elk weekend vergaderd moet worden met mensen die diensten verlenen voor het concours. Ruiters met klinkende namen worden via de Nederlandsche Hippische sportbond ook officieel al in een vroeg stadium uitgenodigd voor deelname. Van veemarkt tot springpiste Naarmate de inschrijvingen binnen druppelen, nemen aard en aantal van de voorbereidende werkzaamheden toe. Veertien dagen voor de aanvang van het eigenlijke concours begint de machinerie helemaal op topsnelheid te draaien. Op woensdag voor het concours vormen de Brabanthallen 's ochtends nog het decor voor een levendige veemarkt. Maar als tegen één uur ook de laatste koeien het veld hebben geruimd, staan buiten de vrachtauto's al in het gelid, afgeladen vol met het speciale mengsel van zand en klei waarmee de piste voor het spring concours moet worden aangelegd. Zo gauw de lading is neergekiept, tasten de bulldozers toe om het materiaal uiteen te links: Manuel Vidrié en Don Alvaro Domecq op hun Spaanse hengsten, rechts: Paul Schockemöhle op Savanna krijgt de Rabobankprijs uit handen van drs. F. P. J. Bakx. stoep. Ze komen uit Engeland, Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland, Italië. Als verblijfaccommodatie voor de ruiters fungeert een Rijnschip dat in de omge ving van de Brabanthallen ligt afge meerd. Zo zijn er duizend-en-een zaken te regelen. Men maakt het allemaal mee, inclusief het telefoontje van een gereputeerd Ita liaans deelnemer die bij de grensover gang Roosendaal op de douane strandde omdat de entingspapieren voor zijn paarden niet in orde bleken. Zelfs daar wisten de organisatoren een mouw aan te passen in samenwerking met de NS die het vervoer regelde per rail. Toen vrijdag 12 maart jl. het Nederlands Warmbloed Paardenstamboek 's och tends met de traditioneel geworden keu ring van dekhengsten het voorprogram ma inluidde tot de tiende jaargang van Indoor Brabant, konden de organisatoren tevreden vaststellen dat men het ook ditmaal weer net had gered met de voorbereidingen. Harde werkers achter de schermen Achter en gedeeltelijk ook voor de schermen toog een leger van 150 vrijwil ligers aan de slag om bij te dragen aan de vlotte afwikkeling van het eigenlijke concours. Juryleden, stalknechts, mili tairen als parcoursopbouwers, ringmees- ters, omroepers, een hoefsmid, een die renarts en EHBO-ers. Het was een ge geven waar de duizenden op de tribunes geen moment bij stil stonden. Als lief hebbers van de paardensport was het hen slechts begonnen om het spring- genot. Ze kwamen ook ditmaal niets tekort. In figuurlijke zin waren de diverse krachtproeven soms regelrechte nek- aan-nek-races tussen de combinaties. Het programma bood voor elck wat wils. Op springgebied werd er in de ene rubriek gesprongen op snelheid, bij een volgende gelegenheid moesten de pro minenten afrekenen met een reeks hin' dernissen waaraan een steeds grotere moeilijkheidsgraad ten grondslag lag. Klapstukken zonder weerga vormden het Internationale puissance-springen om de grote prijs van Brabant en de grote prijs van de stad 's-Hertogenbosch, respectie velijk op zaterdag- en zondagavond. De coryfeeën leverden strijd om een prijzen- pot van in totaal 10 000 en 12 000 gulden. Beide evenementen fungeerden getuige de bordjes 'uitverkocht' op de kassa's, al jaren op rij als trekpleister van formaat. Daarentegen zijn het ook ware uitput tingsslagen voor de deelnemende paar den. Niet zelden besloten ruiters halver wege de barrages hun dieren niet meer te wagen aan de telkens hoger of breder wordende hindernissen. Een lagere klas sering zei hen minder dan het risico van een gewond paard Demonstratie Spaanse rijkunst Een fleurige ruitershow beklemtoonde het feestelijke karakter van de tiende Indoor-manifestatie in de Brabanthallen. Tussen de springbedrijven van de twee de lustrumaflevering door, gaven 20 Spaanse ruiters en amazones in kleurige kledij enkele malen per dag dressuur- en rijkunstdemonstraties weg waarvan het publiek met volle teugen genoot. Voor de echte kenners van de paardensport zo wel als voor de leek viel er aan het schouwspel meer dan genoeg te genie ten. Het rijgezelschap bracht 20 vurige Spaanse hengsten in actie, deel uit makend van 'la escuela andaluza del arte escuestre'. In Andalusië, om precies te zijn in Jerez de la Frontera, hebben ze hun thuisbasis op het domein van Don Alvaro Domecq Romero. Don Alvaro, van beroep stierenvechter te paard, houdt zich uit pure liefhebberij bezig met de fokkerij van paarden en stieren. Daar naast is hij grootgrondbezitter, zoals het een zoon van Spanjes meest vermaarde sherry-, cognac- en wijnproducent be taamt.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1976 | | pagina 33