w V 25 beïnvloeding van wisselkoers tegen Franse franken. Frankrijk's deviezen- toekomstige ontwikkeling M v r den in de laatste twee decennia interve niërend op, zodra de koers meer dan 3A van de onderling afgesproken waarde dreigde af te wijken. Dit is het beeld, zoals dit tot 15 augustus 1971 bestond. Op die datum werd de dollar ontkoppeld van het goud en gingen vele valuta's „zweven": de waarde werd louter bepaald door vraag en aanbod. Na een periode van zwevende wisselkoersen kwam op 24 april 1972 het „slangarrangement" tot stand. De oorspron kelijke deelnemers waren België, Duits land, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Neder land. Per 1 mei treden Groort-Brittannië en Denemarken toe. Engeland was slechts 2 maanden lid van de club. Inflatoire ontwik kelingen en betalingsbalansmoeilijkheden noopten dit land eind juni 1972 te verlaten, Drs. A. H. A. van der Meer Italië volgde begin 1973. Noorwegen per eind mei 1972 en Zweden per medio maart 1973 traden als geassocieerd lid tot het ar rangement toe. Frankrijk maakte zich be gin 1974 los van de valutaslang, ten einde op 10 juli 1975 weer te kunnen toetreden. Het principe van het valuta-arrangement is dat dank zij de interventies van de centrale banken van de deelnemende landen de on derlinge wisselkoersen een afwijking van 2,25% van de afgesproken spilkoers niet overschrijden. Voor de Beneluxlanden geldt als extra regel dat de onderlinge afwijking tussen hun valuta maximaal 1,5% mag zijn. Ten opzichte van de dollar zweeft de groep in totaliteit, omdat - althans in theorie - niet ten behoeve van de dollar wordt geïnter venieerd. Nederland heeft zodoende een vaste spilkoers ten opzichte van een aantal Europese valuta en een zwevende wissel koers ten opzichte van de Amerikaanse dol lar. Het zweven van de wisselkoersen van de Belgische, Deense, Duitse, Franse, Luxemburgse, Noorse, Nederlandse en Zweedse munteenheid als collectief ten op zichte van de dollarkoers, zoals die op 14 februari 1973 bestond, is afgebeeld in bij gaande grafiek. Een stijgen van de „groeps- koers" betekent in deze figuur een verzwak king van de dollar en een daling, een ver steviging van de positie van de dollar. De centrale banken van de aan het arrange ment deelnemende landen hebben zich ver plicht om bij het bereiken van de maxi male afwijking van 2,25 op de valuta markt te interveniëren. Dit gebeurt door dat de centrale bank van de sterke valuta de zwakke munt opkoopt, terwijl tegelijker tijd de centrale bank van de zwakke valuta de sterke munt op de markt brengt. Wan neer bijvoorbeeld op een bepaald moment de Duitse mark tegen de bovengrens van de slang zit en de Franse frank tegen de benedengrens, dan koopt de Deutsche Bundesbank Franse franken, terwijl de Banque de France Duitse marken verkoopt positie wordt daardoor zwakker (op den duur leidt dit dan ook tot devaluatie) en die van Duitsland wordt sterker (revaluatie is dan een uiterste oplossing). In de praktijk van het interveniëren kan het voorkomen dat een centrale bank vreemde valuta's moet verkopen, terwijl deze in on voldoende mate aanwezig zijn. Om deze re den is besloten dat de centrale banken el- kaars valuta onbeperkt ter beschikking stel len, ten einde naar behoren op de inter nationale valutamarkt te kunnen opereren. Deze aldus geleende saldi worden op het eind van de maand volgend op de trekking onderling verrekend via het Europese Fonds voor Monetaire Samenwerking. Deze verre kening vindt plaats na een omzetting van de tegoeden en schulden tegen een vaste rekeneenheid. De kredieten aan en van de geassocieerde leden worden rechtstreeks dat wil zeggen buiten het fonds om, verre kend. Alhoewel in theorie de dollar niet wordt gesteund, gebeurt dit, zeker na het inter nationale overleg van regeringsleiders te Rambouillet en de IMF-conferentie te Ja maica, in de praktijk toch wel. De Europese landen hebben er immers om handelspoli tieke redenen belang bij dat de koers ten opzichte van de Amerikaanse dollar niet teveel verandert. Wil het valuta-arrangement goed blijven functioneren, dan moet er aan een aantal voorwaarden worden voldaan. Allereerst is het noodzakelijk dat de centrale banken actief blijven interveniëren indien de om standigheden dit vragen. In tijden van speculatie tegen een of meer valuta's, kan dit de banken teveel deviezen kosten. Zo gaf de Banque de France sedert de jaar wisseling om deze reden de tegenwaarde van 1.700 miljoen uit (de totale Franse de viezenreserve is 6.300 miljoen). De Bel gische Nationale Bank verloor op deze wijze de laatste weken 230 miljoen: haar deviezenreserve bedraagt 2.550 miljoen. In het kader van de interventieregelingen gaven de centrale banken van de 10 be langrijkste industrielanden de laatste 2V2 jaar zo'n 58 miljard uit. Wil het huidige systeem in tact blijven, dan zullen - meer nog dan voorheen - de monetaire en eco nomische maatregelen in de lid-landen meer op elkaar moeten worden afgestemd. Zo zullen bijvoorbeeld de loon- en prijsont wikkeling en het conjuncturele herstel zo veel mogelijk in de verschillende landen gelijke tred moeten houden. Een andere factor, welke van belang moet worden geacht, is de toetreding van an dere belangrijke Europese valuta's tot de slang. Hierbij valt vooral te denken aan Engeland en Zwitserland. Wat Engeland betreft, bestaat hiertoe voorlopig weinig kans. De economische omstandigheden, zoals een inflatie welke ruim 2 maal zo hoog is als bij de bestaande lid-landen en de omvangrijke schuldpositie, verschillen nog teveel met die van de slanglanden. Gunsti ger ziet het er in dit verband uit voor Zwit serland. De koers van de Zwitserse frank loopt al enige tijd parallel met die van de slang. Vooral door politieke meningsver schillen, met name met Frankrijk, is het nog niet tot een toetreding gekomen. Op den duur zou er echter een volledig systeem van onderling vaste Europese wis selkoersen kunnen ontstaan en dat is een goede Europese zaak. DE ONTWIKKELING VAN'SLANG-KOERS IN TEN OPZICHTE VAN DE SPILKOERSEN TEGENOVER DE DOLLAR SINDS 14 FEBRUARI 1973 15 - valuta met de sterkste koers a binnen de slang i i i I o tn o lo T Franse frank valuta met de zwakste koers binnen de slang 1 1 1 januari '74 januari '75 januari '76

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1976 | | pagina 27