i 37 links en rechts Zó deed men in Berg en Terblijt de Nacht wacht herleven op het asfalt! (Foto Harry Disch) zorg zijn geweest dat in juni 1903 een kas- verschil van 10,17 werd geconstateerd. Naar de oorzaak daarvan zal ettelijke uren gezocht zijn! Het was alles immers een ere- baan, maar ook een erezaak voor een goed kassier? Over het toestaan van eene leening van 100,voor begrafeniskosten eener over leden schoonmoeder moest wel even ge praat worden. Gezien de noodzaak van deze handeling vond het bestuur het dan maar goed. Kassier-gemeentesecretaris Schleypen en directeur-gemeente-ontvanger Boshouwer mochten gelukkig voor de algemene verga dering „aanblijven" in 1909 en door die zelfde vergadering werd de rente „voor links bepaald op 3% en voor rechts op 4 Eenvoudiger kan het werkelijk niet. Wie is de belangrijkste functionaris? Dat is de kassier. Nog in 1915 werd deze benoemd voor vier jaren. Hij is de eigenlijke zaak voerder van de bank maar „het beroep van Commissionair in Effecten, het voor eigen rekening uitoefenen van het Kassiers- en Bankiersbedrijf en het uitoefenen van door de Centrale Bank aan te wijzen functies zijn onvereenigbaar met het ambt van Kassier der Boerenleenbank". Bovendien: „Op het tijdstip van zijne benoeming mag hij den zeventigjarigen leeftijd nog niet hebben be reikt." Onder de bepaling van uitdeling van het eenvierde deel van de winst trachtte men nog in 1928 uit te komen. Men vroeg toen aan het Bestuur van de Centrale Bank om 87,44 ter beschikking van het bankbestuur te mogen stellen „voor het houden van ver- gaderkosten". De Centrale Bank zou de Centrale Bank niet zijn geweest wanneer men op het verzoek niet had geantwoord: Laatstbedoelde toch blijkt nader bestemd te zijn voor het houden eener verloting op de Algemeene Vergadering van 1929. Bij Art. 54 der Statuten wordt elke geldelijke uitkeering aan de leden volstrekt verboden. En nu moge het verloten van gebruiks voorwerpen, landbouwbenoodigdheden, enz. niet in strijd zijn met de letter van evengenoemd artikel, - het is toch geheel tegen den geest, die aan de bepaling ten grondslag ligt. Want het komt vrijwel op hetzelfde neer: of men iemand geld geelt om iets te koopen, dat tot zijn persoonlijk gebruik dient, dan wel dat men hem in de gelegenheid stelt zulk voorwerp langs den weg eener verloting te verkrijgen. Ons Bestuur acht zich derhalve verplicht goedkeuring daaraan te onthouden en ver zoekt Uw Bestuur met aandrang de ver loting achterwege te willen laten." Tijdens de herdenking van het dertigjarig bestaan benadrukte de pastoor op humoris tische wijze het schone en sociale doel van de bank en tóch werd daarna een verloting gehouden. Onverbeterlijk! Op dit punt sluiten wij de nogal beschim melde notulen. De geenszins beschimmelde bank Wijlre moet nu in dit verhaal plaats maken voor de bank te Mechelen. wordt vervolgd

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1976 | | pagina 37