i
37
links en rechts
Zó deed men in Berg en Terblijt de Nacht
wacht herleven op het asfalt!
(Foto Harry Disch)
zorg zijn geweest dat in juni 1903 een kas-
verschil van 10,17 werd geconstateerd.
Naar de oorzaak daarvan zal ettelijke uren
gezocht zijn! Het was alles immers een ere-
baan, maar ook een erezaak voor een goed
kassier?
Over het toestaan van eene leening van
100,voor begrafeniskosten eener over
leden schoonmoeder moest wel even ge
praat worden. Gezien de noodzaak van
deze handeling vond het bestuur het dan
maar goed.
Kassier-gemeentesecretaris Schleypen en
directeur-gemeente-ontvanger Boshouwer
mochten gelukkig voor de algemene verga
dering „aanblijven" in 1909 en door die
zelfde vergadering werd de rente „voor
links bepaald op 3% en voor rechts op
4 Eenvoudiger kan het werkelijk niet.
Wie is de belangrijkste functionaris? Dat is
de kassier. Nog in 1915 werd deze benoemd
voor vier jaren. Hij is de eigenlijke zaak
voerder van de bank maar „het beroep van
Commissionair in Effecten, het voor eigen
rekening uitoefenen van het Kassiers- en
Bankiersbedrijf en het uitoefenen van door
de Centrale Bank aan te wijzen functies zijn
onvereenigbaar met het ambt van Kassier
der Boerenleenbank". Bovendien: „Op het
tijdstip van zijne benoeming mag hij den
zeventigjarigen leeftijd nog niet hebben be
reikt."
Onder de bepaling van uitdeling van het
eenvierde deel van de winst trachtte men
nog in 1928 uit te komen. Men vroeg toen
aan het Bestuur van de Centrale Bank om
87,44 ter beschikking van het bankbestuur
te mogen stellen „voor het houden van ver-
gaderkosten". De Centrale Bank zou de
Centrale Bank niet zijn geweest wanneer
men op het verzoek niet had geantwoord:
Laatstbedoelde toch blijkt nader bestemd
te zijn voor het houden eener verloting op
de Algemeene Vergadering van 1929. Bij
Art. 54 der Statuten wordt elke geldelijke
uitkeering aan de leden volstrekt verboden.
En nu moge het verloten van gebruiks
voorwerpen, landbouwbenoodigdheden,
enz. niet in strijd zijn met de letter van
evengenoemd artikel, - het is toch geheel
tegen den geest, die aan de bepaling ten
grondslag ligt. Want het komt vrijwel op
hetzelfde neer: of men iemand geld geelt
om iets te koopen, dat tot zijn persoonlijk
gebruik dient, dan wel dat men hem in de
gelegenheid stelt zulk voorwerp langs den
weg eener verloting te verkrijgen.
Ons Bestuur acht zich derhalve verplicht
goedkeuring daaraan te onthouden en ver
zoekt Uw Bestuur met aandrang de ver
loting achterwege te willen laten."
Tijdens de herdenking van het dertigjarig
bestaan benadrukte de pastoor op humoris
tische wijze het schone en sociale doel van
de bank en tóch werd daarna een verloting
gehouden. Onverbeterlijk!
Op dit punt sluiten wij de nogal beschim
melde notulen. De geenszins beschimmelde
bank Wijlre moet nu in dit verhaal plaats
maken voor de bank te Mechelen.
wordt vervolgd