idee!
r
Y
21
Europa. De coniferen uit de reeks De Klei
ne Waarheid naar het boek van Jan Mens,
waren er echt nog niet in 1912, ze werden
na 1937 pas in ons land ingevoerd. In
Duitsland bracht men in een bepaalde se
rie een reusachtig bloemstuk op het
scherm, samengesteld uit de bekende jaar-
rond chrysant Luyona, die ongeveer tien
jaar in de handel is en uit Wedgwood-iris-
sen, die pas na 1950 zijn ontwikkeld. Het
verhaal speelt zich echter af in 1918
Ook ziet men wel ruiters langs tarwevelden
galopperen, die duidelijk met de machine
zijn gezaaid en 19NU noemt nog vele an
dere voorbeelden van kleine en grote
„beeldverschrijvingen" op uw televisie
scherm. Gelukkig voor de meeste mensen
geen reden tot ergernis en voor de enkele
echte speurneus aanleiding om er eens
goed voor te gaan zitten en te zien of er
wat te melden valt van het scherm. Een
extra attractie dus.
/f\
Fouten vinden
Schreef Renée van Wagensveld uit Muider-
berg:
Aan de directie van de Rabobanken. In uw
boekje „een geweldig idee!" las ik op de
laatste bladzijde iets raars. Er stond: Als
vaders niet zouden werken en daardoor
niets zouden verdienen, dan kunnen ze de
moeders geen geld geven voor eten. Man
nen en vrouwen kunnen best samen voor
het geld en het eten zorgen. Wilt u het
volgende keer anders doen. Groeten van
Renée van Wagensveld.
Kottertje
Het streekblad Eilanden-Nieuws schreef
vorige maand: Geen bank op het eiland,
die zo nauw verweven is met de visserij
als de Rabobank te Stellendam. Ze heeft
zelfs een bijkantoor in de nieuwe vismijn,
waaruit moge blijken dat de vissers voor een
heel groot deel zaken doen met deze bank.
Over en weer is er een goede verstand
houding en begrip voor elkaar.
Toen de nieuwe Rabobank vorig jaar in
gebruik werd genomen beraadde het be
stuur zich op een mogelijkheid om deze
relatie duidelijk te laten blijken in het bank
gebouw en wat zou men beter kunnen heb
ben dan een echt vissersschip. Die liggen
echter niet voor het oprapen en te koop
zijn ze helemaal niet. Toch was er een mo
gelijkheid: een aantal gezinnen in Stellen
dam heeft een miniatuur in huis staan,
waaraan ze veel waarde hechten. Niette-
min waren er een paar gezinnen, die voor
een poosje het schip wilden afstaan aan
de bank. De behoefte groeide om er zelf
een te hebben en de heer A. van Dam be
sloot er aan te beginnen. Gezegd moet
worden dat vrijwel alle miniaturen, die men
in Stellendam tegenkomt van zijn hand zijn.
Voor de zoveelste maal is hij gaan knut
selen en begin januari was het schip ge
reed.
Bij de feestelijke opening van de bank en
tijdens het „open huis" had de bevolking,
vrijwel allen klanten van de bank, een
naam gekozen voor een eventueel schip.
Die naam werd nu op het schip geschil
derd en thans staat in volle glorie het
prachtige schip in de kleuren van de
Rabobankorganisatie, blauw-wit in de im
posante hal van het gebouw. Het lijkt wel
of bank en visserij nu voorgoed met elkaar
verbonden zijn. Op de voorplecht prijkt
„Rabo 1975", als aandenken aan de fees
telijke opening en op de achtersteven staat
„Vooruit".
Deze naam is ook niet misplaatst, want in
de afgelopen jaren is het aantal klanten
enorm toegenomen en de miljoenen zijn
binnengestroomd als spaargeld. Met de
bank gaat het goed, ze gaat nog steeds
vooruit en dat hoopt het bestuur voor de
visserij ook. Het bestuur is stellig van plan
om de vissers zo veel als mogelijk is door
de moeilijke tijd die ze nu meemaken heen
te helpen. Bekend is, dat het bestuur zelfs
niet schroomt om, wanneer het nodig is,
op landelijke vergaderingen en bijeen
komsten tegenwoordig te zijn, om even
tueel ter plaatse de stem te laten horen.
Dit wordt door de vissers op prijs gesteld
en daarom gunnen ze het bestuur van de
bank graag hun mascotte: een miniatuur
scheepje, dat aan de werkelijkheid is ont
leend.
De bank stuurde ons bijgaande foto van
het fraaie modelschip en zijn maker.
