openmarktpolitiek economische begrippen toegelicht: 19 drs. j. m. buysse Een van de instrumenten om invloed uit te oefenen op de geldmarkt is de openmarkt politiek. Hieronder verstaan we het kopen of verkopen van vermogenstitels door de monetaire autoriteiten met het doel de geldmarkt te verruimen of te verkrappen. Enkele begrippen uit deze omschrijving vereisen een nadere toelichting. Vermo genstitels kunnen zijn waardepapieren als wissels, schatkistpapier, obligaties enz. Traditioneel is het meest gebruikte middel het schatkistpapier. De laatste jaren wor den ook dollars gebruikt voor de open markttransacties. Hierop zullen we later terugkomen. De monetaire autoriteiten zijn het Rijk en De Nederlandsche Bank (DNB). In de praktijk blijkt evenwel dat het Rijk zich vrijwel niet begeeft op het terrein van de openmarktpolitiek zodat we ons in deze beschouwing kunnen beperken tot DNB. Deze kan de geldmarkt verkrappen of ver ruimen, naar gelang ze dat nodig vindt. Een verruiming van de geldmarkt wordt teweeg gebracht door het aankopen van vermo genstitels. Dit heeft tot gevolg dat de kas- positie van het bankwezen ruimer wordt en daardoor ook de geldmarkt. Deze verrui ming zal resulteren in een neerwaartse druk op de rente. Het omgekeerde proces, van verkrapping en rentestijging, doet zich voor als DNB vermogenstitels verkoopt. Behalve om de geldmarkt te beïnvloeden wordt de open marktpolitiek ook gebruikt om de disconto- politiek* kracht bij te zetten. In de uitvoering van de openmarktpolitiek heeft zich in de loop van de tijd een dui delijke ontwikkeling voorgedaan. In de vijf tiger en het begin van de zestiger jaren heeft DNB verschillende malen de ruime kaspositie van het bankwezen afgeroomd door het verkopen van schatkistpapier. Later heeft zij haar acties vooral beperkt tot het opheffen van kortstondige oneven wichtigheden op de geldmarkt, door het voeren van „affaires met het beding van wederinkoop". Hierbij koopt DNB - in geval van krapte schatkistpapier en bedingt daarbij tevens dat de verkoper dat papier te zijner tijd tegen dezelfde prijs terugkoopt. Het schat- Discontopolitiek is het verhogen respec tievelijk verlagen van het otficiële disconto door DNB met het doel de rentetarieven en op deze manier ook de kredietverlening te beïnvloeden. kistpapier wordt dus tijdelijk „gestald" bij DNB. Het eerst werd van deze mogelijkheid gebruik gemaakt gedurende het einde van 1960 toen, zoals altijd tegen het einde van het jaar, de bankbiljettencirculatie sterk toenam en dus de kaspositie van het bank wezen verslechterde. In juli 1973 werd het systeem van indirecte kredietbeheersing ingevoerd, volgens het welk de banken een bepaald percentage van hun toevertrouwde middelen moeten aanhouden in de vorm van liquide activa. Omdat bij deze activa het schatkispapier is inbegrepen kon DNB dit niet meer ge bruiken voor haar openmarktpolitiek. Daar om werd er gezocht naar een ander instru ment om openmarktpolitiek te bedrijven. En dat werd gevonden in transacties in vreem de valuta, waarbij de nadruk kwam op valutaswaps. Dit zijn aankopen (of ver kopen) door DNB van vreemde valuta met het beding van weder(in)verkoop. De valuta die gebruikt wordt voor deze transacties is de dollar. Daar de valutategoeden van de banken geen deel uitmaken van de liqui diteitsreserve in het kader van de indirecte kredietbeheersing kleven aan deze valuta swaps niet dezelfde problemen als aan transacties in schatkistpapier. Sinds 1973 heeft DNB dit instrument regelmatig ge bruikt om de geldmarkt te verruimen. Ver krapping van de geldmarkt gebeurde in die periode vooral door het plaatsen van Ame rikaans schatkistpapier omdat dit, in tegen stelling tot de dollar, rentedragend is. Alleen in de tweede helft van 1975 waren er verkrappende dollarswaps. De tarieven op de eurodollarmarkt waren toen zodanig dat het bankwezen bereid was dollars te accepteren in plaats van het rentedragend Amerikaans schatkistpapier. De verruiming van de geldmarkt door het plaatsen van dollarswaps werkte echter niet geheel tot tevredenheid van alle par tijen. Om hieraan tegemoet te komen is onlangs een nieuw middel gecreëerd waar mee openmarktpolitiek bedreven kan wor den, de zogenaamde speciale beleningen. Deze faciliteit houdt in dat in geval van krapte op de geldmarkt DNB het voor het bankwezen mogelijk kan maken om schat kistpapier te belenen tegen marktrente. Het schatkistpapier dat op deze manier be leend is, blijft deel uitmaken van de liqui- diteitsreserve in het kader van de indirecte kredietbeheersing. In oktober en november van dit jaar werd van dit instrument gebruik gemaakt door in totaal ƒ1,6 miljard te belenen. Hiermee is een instrument geïntroduceerd dat in de toekomst erg belangrijk kan blijken te zijn. De wijze waarop DNB in de afgelopen jaren openmarktpolitiek heeft bedreven, kan worden afgelezen uit de onderstaande tabel. MIDDELEN TER UITVOERING VAN OPENMARKTPOLITIEK (in miljarden guldens) 1975 1974 1973 1972 1971 A B A B A B A B A B Nederlands schatkistpapier 1.7 1.6 1.9 Amerikaans schatkistpapier 5.1 1 1.9 1.2 Dollarswaps 2.81 0.51 5.6 3.5 Speciale beleningen 1.62 A verruiming van geldmarkt. B verkrapping van geldmarkt. 1 tot en met augustus 1975. 2 tot en met november 1975.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1976 | | pagina 21