ingrijpende doorwerking van raiffeisens principe 29 dr. d. wind Vreemd dat er zulke voor de hand liggende woorden zijn die zich eigenlijk niet met de zelfde gevoelswaarde in het Nederlands laten vertalen. Het woord „self-help" of op zijn Duits „selbst-hilfe" is niet gewoon te vertalen in zelf-help. In het Nederlands moet het begrip „zelfstandig" er in gebracht wor den, want dat drukken die in het Duits en Engels aangegeven begrippen vooral uit „Je zelfstandig behelpen". Wanneer dit wil zeggen in solidariteit met elkaar, dan is de kern van het eigenlijke Raiffeisenprin- cipe gegeven. Men kan ook zeggen dat Raiffeisens „Ge- dankengut" ook dit woord laat zich niet vertalen wezenlijk als inhoud heeft „de zelfstandige ontwikkeling in onderlinge so lidariteit". Vreemd ook dat op twee internationale conferenties die vlak na elkaar zijn gehou den, dit principe de basis is genoemd van de wereldomspannende activiteit tot ves tiging van nieuwe coöperatieve spaar- en leenbanken. Op beide conferenties waren vertegenwoordigers uit vele landen, uit verschillende werelddelen. Deze mensen verstonden elkaar op basis van het ge noemde principe perfect, ongeacht of ze zich Christen, Mohammedaan of Boeddhist noemden. Twee wereldconferenties nota bene. De ene te Genève, uitgaande van de wereld federatie van Credit Unions. Het thema was „human development through credit unions". De andere in de omgeving van Straatsburg, uitgaande van de Internatio nale Raiffeisen Unie. Ook daar stond de ontwikkeling van kredietcoöperaties in de wereld van vandaag in het centrum van de belangstelling. Er is in dit opzicht dus kennelijk iets aan de gang dat grote aan dacht verdient. En waarlijk, de ontwikke ling die zich voltrekt mag men gerust een beweging noemen. De beweging tot ver heffing van het mens-zijn (geestelijk en stoffelijk) door toepassing van het funda mentele Raiffeisen-principe zoals zojuist genoemd. Deze verheffing is geen theorie, doch keiharde praktijk. Door zich te ver enigen in spaar- en kredietcoöperaties zien wij op dit moment, dat duizenden in ontwikkelingslanden zich langzaam maar zeker vrij maken van de economische ge bondenheid waarin zij verkeerden. Indrukwekkend is het enthousiasme waar mee in Azië, Afrika, Zuid- en Midden- Amerika wordt gewerkt aan de toepassing van het grondprincipe van Raiffeisens denkbeelden. Indrukwekkend is ook de respons die dit werk verkrijgt, respons van mensen die vaak niet lezen en niet schrijven kunnen. Op de wereldconferentie voor Human De velopment through Credit Unions in Ge nève werd vanuit de verschillende wereld delen de ontwikkeling met de problemen daaraan verbonden, aan de orde gesteld door mensen die hier dagelijks bij betrok ken waren. Als probleem komt vooral het opleidingsvraagstuk naar voren. Elk dorp in een ontwikkelingsland wil zijn eigen spaar- en kredietcoöperatie, maar dan moeten er ook de beheerders voor zijn. De opleidingsmogelijkheden bepalen voor- Een van de eerste groepen waaruit een Credit Union werd geboren in Kenya.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 31