ingrijpende
doorwerking van
raiffeisens
principe
29
dr. d. wind
Vreemd dat er zulke voor de hand liggende
woorden zijn die zich eigenlijk niet met de
zelfde gevoelswaarde in het Nederlands
laten vertalen. Het woord „self-help" of op
zijn Duits „selbst-hilfe" is niet gewoon te
vertalen in zelf-help. In het Nederlands moet
het begrip „zelfstandig" er in gebracht wor
den, want dat drukken die in het Duits en
Engels aangegeven begrippen vooral uit
„Je zelfstandig behelpen". Wanneer dit
wil zeggen in solidariteit met elkaar, dan is
de kern van het eigenlijke Raiffeisenprin-
cipe gegeven.
Men kan ook zeggen dat Raiffeisens „Ge-
dankengut" ook dit woord laat zich niet
vertalen wezenlijk als inhoud heeft „de
zelfstandige ontwikkeling in onderlinge so
lidariteit".
Vreemd ook dat op twee internationale
conferenties die vlak na elkaar zijn gehou
den, dit principe de basis is genoemd van
de wereldomspannende activiteit tot ves
tiging van nieuwe coöperatieve spaar- en
leenbanken. Op beide conferenties waren
vertegenwoordigers uit vele landen, uit
verschillende werelddelen. Deze mensen
verstonden elkaar op basis van het ge
noemde principe perfect, ongeacht of ze
zich Christen, Mohammedaan of Boeddhist
noemden.
Twee wereldconferenties nota bene. De
ene te Genève, uitgaande van de wereld
federatie van Credit Unions. Het thema was
„human development through credit
unions". De andere in de omgeving van
Straatsburg, uitgaande van de Internatio
nale Raiffeisen Unie. Ook daar stond de
ontwikkeling van kredietcoöperaties in de
wereld van vandaag in het centrum van
de belangstelling. Er is in dit opzicht dus
kennelijk iets aan de gang dat grote aan
dacht verdient. En waarlijk, de ontwikke
ling die zich voltrekt mag men gerust een
beweging noemen. De beweging tot ver
heffing van het mens-zijn (geestelijk en
stoffelijk) door toepassing van het funda
mentele Raiffeisen-principe zoals zojuist
genoemd. Deze verheffing is geen theorie,
doch keiharde praktijk. Door zich te ver
enigen in spaar- en kredietcoöperaties
zien wij op dit moment, dat duizenden in
ontwikkelingslanden zich langzaam maar
zeker vrij maken van de economische ge
bondenheid waarin zij verkeerden.
Indrukwekkend is het enthousiasme waar
mee in Azië, Afrika, Zuid- en Midden-
Amerika wordt gewerkt aan de toepassing
van het grondprincipe van Raiffeisens
denkbeelden. Indrukwekkend is ook de
respons die dit werk verkrijgt, respons
van mensen die vaak niet lezen en niet
schrijven kunnen.
Op de wereldconferentie voor Human De
velopment through Credit Unions in Ge
nève werd vanuit de verschillende wereld
delen de ontwikkeling met de problemen
daaraan verbonden, aan de orde gesteld
door mensen die hier dagelijks bij betrok
ken waren. Als probleem komt vooral het
opleidingsvraagstuk naar voren. Elk dorp
in een ontwikkelingsland wil zijn eigen
spaar- en kredietcoöperatie, maar dan
moeten er ook de beheerders voor zijn.
De opleidingsmogelijkheden bepalen voor-
Een van de eerste groepen waaruit een
Credit Union werd geboren in Kenya.