33
concentreren en switchen
ingrijpende aanpassing nodig
grote voordelen
/oor het internationale betalingsverkeer
sterk verschillen en deze bovendien nog
Jikwijls wijzigingen ondergaan ten gevolge
ran tijdelijke overheidsmaatregelen, ont
staan er vertragingen in de uitvoering van
nternationale betalingsopdrachten.
Dm deze vertragingen, die soms onvermij-
lelijk zijn, zoveel mogelijk te beperken, heb-
jen in 1971 zestig internationale banken een
Engels bureau opdracht gegeven te onder
deken of het mogelijk is tot een gestan
daardiseerd en geautomatiseerd internatio-
laal berichtenverkeer te komen, zonder dat
5Xterne schriftelijke bevestigingen nodig
zijn.
-let rapport van dit bureau luidde bevesti
gend en nadat de juridische en organisato-
ische aspecten waren onderzocht, werd in
nei 1973 door 239 banken SWIFT (So
ciety for Worldwide Interbank Financial
relecommunication) opgericht, een coöpe-
•atieve vereniging met als hoofdzetel Brus
sel.
De banken, wier aantal inmiddels niet on
aanzienlijk is gestegen, zijn gevestigd in:
België, Luxemburg, Denemarken, Duitsland,
Finland, Oostenrijk, Frankrijk, Zweden, En
geland, Noorwegen, Zwitserland, Italië,
USA, Canada en Nederland.
Vrijwel alle Nederlandse banken waar
onder ook de Rabobankorganisatie heb
ben zich als lid aangemeld.
Door Swift zal een gesloten telecommuni
catiesysteem tussen de lid-banken worden
opgebouwd ten behoeve van hun onderling
betalings- en berichtenverkeer. Daartoe
komen er twee centrale computers („swit
ching centra"), één in België en één in Ne
derland (Zoeterwoude).
Eén zo n „switching centrum" zou reeds vol
doende zijn om dit systeem te doen functio
neren; maar uit hoofde van veiligheidsover
wegingen is voor een dubbel systeem geko
zen; valt het ene uit, dan kan het andere
onmiddellijk overnemen.
In elk van de deelnemende landen komt een
soort tussenstation (landelijke „concentra-
tor")soms worden twee landen op één der
gelijke „concentrator" aangesloten (b.v.
België en Luxemburg) of komen in één land
twee „concentrators" (b.v. Italië: Milaan en
Rome).
De functie van deze „concentrators" is als
volgt;
alle lid-banken in een land zenden hun be
richten aan hun „concentrator" die de be
richten verzamelt (concentreert) en door
zendt naar het „switching centrum" (swit
chen is schakelen); de berichten, bestemd
voor de lid-banken in een bepaald land,
worden door het „switching-centrum" ge
leid naar de desbetreffende „concentrator",
die deze berichten doorgeeft aan de ban
ken, waarvoor deze bestemd zijn.
Het berichtenverkeer tussen banken, con
centrator en switching centrum zal over het
algemeen via gehuurde telefoonlijnen lopen.
De lid-banken kunnen hun berichten ont
vangen en verzenden met behulp van ver
schillende soorten apparatuur, variërend
van telex tot computer.
De meeste banken hebben gekozen voor
aansluiting op dit SWIFT-systeem door mid
del van een zogenaamde SID (SWIFT in
terface Device), een besturingsmechanis
me, dat op verziek van SWIFT door en
kele computerfabrikanten is ontwikkeld.
Alle berichten, die via SWIFT worden ver
zonden, dienen op een bepaalde wijze te
worden samengesteld.
Om van dit systeem een optimaal gebruik te
maken, zal een bank dan ook haar eigen
administratieve systeem volledig daarop
moeten inrichten.
Dit is beslist geen kleinigheid en betekent
onder andere, dat, wil het ideaal van een
volledig geïntegreerde verwerking worden
bereikt zodat slechts één manuale be
handeling voldoende is voor de uitvoering
van een internationale betalingsopdracht
alle buitenlandse activiteiten van de bank
door middel van één compleet geautomati
seerd systeem geheel op SWIFT dienen
te worden afgestemd.
Het is duidelijk, dat het uitwerken van dit
geheel een tijdrovende aangelegenheid is.
Ook voor SWIFT zelf zijn er problemen
op te lossen: een belangrijk punt van over
leg is bijvoorbeeld het complex van bevei
ligingsmaatregelen, dat genomen moet wor
den.
Het ligt in de bedoeling, dat SWIFT aller
eerst van start zal gaan in België en Neder
land.
Op 1 april 1976 worden de lid-banken in
deze landen aangesloten op het net en na
een test- en trainingsperiode van twee
maanden hoopt men op 1 juni 1976 met het
berichtenverkeer te kunnen beginnen.
De andere landen zullen geleidelijk volgen,
totdat in december 1976/januari 1977 alle
deelnemende landen hun berichten via
SWIFT zullen kunnen leiden.
Op grond van een vorig jaar onder de deel
nemende banken gehouden enquête ver
wacht men eind 1977 dagelijks circa 300.000
berichten te verwerken.
De voornaamste voordelen van dit systeem
zijn:
1. de standaardisering van de berichten
geven de ontvanger de mogelijkheid, deze
zonder meer volledig geautomatiseerd te
verwerken; dit heeft niet alleen een belang
rijke arbeidsbesparing tot gevolg, ook het
risico van fouten vermindert aanzienlijk.
2. een snellere behandeling is mogelijk; de
berichten komen gewoonlijk binnen 20 mi
nuten na verzending op de plaats van be
stemming; ook de mogelijkheid tot directe
geautomatiseerde verwerking zal tijdsbe
sparing opleveren.
3. kostenbesparing: het verzenden van een
bericht via SWIFT zal volgens de huidige
kostenprognose Bfrs. 8,bedragen (ca.
0,55).
Uit het bovenstaande zal duidelijk zijn, dat
een bij het SWIFT-systeem aangesloten
bank ongetwijfeld tegenover niet-leden in
het voordeel is. Men kan er dan ook van uit
gaan, dat het internationale betalingsver
keer zich in meerdere mate op de lid-banken
zal gaan concentreren.