25
lieflijker aanzien
runderen
maar nooit wrede manier, waarop de
varkens worden gescheiden. Maar ja, straks
neemt hij in het restaurant wel weer een
smakelijk broodje ham
Een lieflijker aanzien heeft de aangrenzen
de lammerenmarkt, hoewel ook hier het
einddoel in vele gevallen het slachthuis
wel zal zijn. De dieren produceren in elk
geval een wat zachter geluid en laten zich
nu eenmaal wat gemakkelijker aaien door
de bezoeker en pakken door de markt-
knechten. Hier kun je ook zo tegen achten
wel een geitje of bok halen en zelfs een
ezel wordt er te koop aangeboden.
Er vindt een zeer bijzondere handel plaats.
«4ÜS|
Een soort minimarkt, waarop blonde Me-
rijntjes en andere jongetjes, die bijna zon
der uitzondering gekleed zijn in overall en
kaplaars, hun eigen vee te koop aanbie
den.
Jonge konijnen: „Lieve beestjes, meneer
en kippen: „Ze zijn al goed aan de leg,
hoor": een enkele cavia, duiven, maar
ook hondjes worden te koop aangeboden.
Sommigen staan bij hun kartonnen doos
of veilingkist met het air van een volwas
sen handelaar, compleet met stok en bij
behorende slimme blik. Andere kinderen
staan wat verdroomd terzijde met in hun
armen het konijn of kipje, dat ze onbewust
liefkozen.
Buiten schijnt de zon nu wat feller en de
aanvoer van rundvee gaat nog door. In
tussen is op de terreinen tussen de hallen
ook een kleine goederenmark in trek ge
komen. Behalve molleklemmen, tuigwaren,
gereedschappen en allerlei voor de leek
moeilijk te identificeren spullen, die op de
boerderij niet gemist kunnen worden, is er
patat te koop. Een viskraam heeft al vele
klanten, want ook in de vroege ochtend
uren gaat een versgebakken visje er wel
in. Wij gaan op dit uur liever naar het restau
rant. Brood en koffie wordt het dit keer en
honderden doen hetzelfde. Er hangt een
blauwe waas van sigarenrook in de ruimte
en aan de tafeltjes wordt afgerekend.
Dikke stapels bankbiljettten komen te voor
schijn en er wordt geteld en aangetekend.
Dat brengt ons weer op de folder die aan
leiding was voor ons bezoek. Steeds meer
veehouders en handelaren maken gebruik
van de zittingen van onze Rabobanken en
andere banken. Hier op het bankkantoor
van de Rabobank kunnen ze, evenals op
verschillende andere markten, op vertoon
van hun veemarktdispositiepas, geld op
nemen. Daarmee kan contant worden af
gerekend volgens de oude en vertrouwde,
traditionele wijze. Het restant of het ver
diende geld wordt weer gestort bij de
bank. Een veilige en bij de tijdse manier
van handelen, waarbij niemand meer met
de ouderwetse portefeuille aan de ketting
over straat hoeft te gaan.
Velen echter geven nog de voorkeur aan
de laatste methode, maar dat verandert
wel snel zo te zien, want de drukte aan de
balie van de Rabobank op de veemarkt in
Den Bosch is groot.
Nog even kijken op de rundermarkt. Buiten
en binnen verdringen zich honderden men
sen en de stokken petsen geroutineerd op
de koeienkonten. Hier wordt een staart
gefatsoeneerd en daar wat mest wegge
spoten en er is volop handel. Niet altijd
spectaculair, want de prijzen beginnen
wat vaster te liggen. Wel gaat het handje
klap gepaard met soms spitse opmer
kingen over de kwaliteit van het vee of het
verstand van de baas en er wordt heel
wat ontspannen afgelachen op deze markt.
Er zijn nog meer kijkers, die zich onwennig
een weg banen tussen het vee en schrik
achtig opzij springen als een jonge stier
wat al te jolig uit de band dreigt te sprin
gen.
Nog steeds worden er runderen aange
voerd. Jammer, dat wij buitenstaanders
niet weten of het guste vaarzen zijn of
worstkoeien. Maar ja, we zijn al gelukkig
als we kunnen zien, dat het enorme beest
dat zojuist op de bascuul wordt getrokken
een stier is. En wat voor een: ring door de
neus en schuim op de bek. Vol ontzag
staart iedereen naar de schaal, waarvan de
wijzer bijna aan een tweede ronde begint.
Voor de hal verkiezen twee koeien de
vrijheid boven de slagerswinkel en brengen
een kleine paniek te weeg bij de be
zoekers. Als we langs het restaurant lopen,
zien we dat er nog steeds wordt afgere
kend en nagepraat. Daarbij verschijnt ook
een borreltje op tafel. Dat mag wel, want
voor de echte marktbezoeker is de dag
alweer lang. Anders is dat bij de vakantie
gangers, die zelfs na negenen nog komen
aanrijden. Zij hebben eigenlijk het hele
schouwspel gemist. Wij niet, maar we zijn
dan ook om vier uur van huis gegaan.
Urenlang slenteren over de veemarkt van
Den Bosch. Een bijzondere maar ook ver
moeiende ervaring voor een mens, die door
de bank genomen helemaal aan htet andere
einde zit van de produktieketen en
's avonds bij zijn kruimige aardappels met
welbehagen naar zijn kotelet of biefstuk
kijkt.
De volgende dag lazen we in de krant, dat
we bijna tienduizend dieren aan ons heb
ben voorbij zien trekken. Dan weten we,
wat de vette en de nuchtere kalveren heb
ben opgebracht. We kennen de prijs van
slachtzeugen en vette lammeren en ook
zien we dat we ongeweten langs zestien
lopers zijn gewandeld en dat er precies
geteld 1975 runderen op de markt zijn
aangevoerd.
Nog weten we een worstkoe niet te onder
scheiden van een vaars, maar de laatste
kosten meer, dat wel. Ten slotte weten we
nu dat de handel redelijk tot moeizaam
was en voor het jongvee flauw prijshou
dend. De slachtzeugen waren gedrukt,
staat er. Maar wat wilt u anders, zo'n leuk
bestaan is dat nou ook weer niet
K. de M.
Foto's B. M. Stap
