tussen guste vaars en worstkoe 24 nachtleven kijkers Een mooie vierkleurenfolder met de intri gerende titel „hand erop" was voor ons aanleiding om een kijkje te gaan nemen op de grootste veemarkt van ons land in de Brabanthallen te 's-Hertogenbosch. Want dat „hand erop" sloeg op de traditionele wijze van handeldrijven, waarbij met hand slag wordt geprobeerd tot een koop te komen. Wie had dat gedacht, het gebeurt nog steeds en met bijzonder veel plezier, hebben we bemerkt. Een buitenstaander wordt door meer dingen overweldigd als hij de immense markthallen bezoekt. Vroe ger leerde hij ooit iets over markten en hun functie voor het bijeenbrengen van vraag en aanbod en de prijsvorming en hoe de aanvoerstromen van goederen worden ge kanaliseerd. Hij vergeet al die theorie on middellijk als hij ondergaat in het gewemel van mensen en dieren en zich - zonder veel begrip van wat er omgaat overigens - stort in het lawaai, de stof en de stank van duizenden dieren. Geen inzicht in de han del zal hij krijgen bij een eenmalig bezoek, maar wel en diep respect voor de wijze waarop veehouders en veehandelaren en de opkopers van slachterijen en vlees- warenindustrie met bod en tegenbod tot elkaar komen. Verbazing zal er zijn over de ijzeren geheugens en de scherpe ogen van de kopers, die al of niet gesteund door hun rafelige opschrijfboekjes feilloos han deldrijven en hun geheimzinnige merkte kens schrijven in felle kleuren op de kon ten van de gekochte dieren. Alleen maar kijken dus, samen met de fotograaf, naar dat bonte gewemel. Kijken en ruiken en luisteren Er blijkt een nachtleven te bestaan in ons land, dat geheel verschilt van de voor stelling die de stadsmens er van heeft. Geen bezoeken aan mondaine clubs en duistere gokholen, maar hard werken in de stallen om op tijd het vee in de vracht wagens te hebben. Vroeg in de ochtend wegrijden om - soms uren ver - op tijd op de markt te zijn. Tegen vijf uur in de ochtend begint de aanvoer en worden de eerste wagens uitgeladen. Honderden kal veren worden een van de hallen ingedre ven. Toch niet veel, is dan de indruk van een buitenstaander, die nog wat onwennig in de koude ochtendlucht staat te kleumen. Maar dat verandert snel en van minuut tot minuut krijgen de terreinen en hallen een ander aanzien. Het lawaai van mensen en dieren begint toe te nemen en in de restaurants prutte len de koffiemachines al. Menigeen neemt na het uitladen en het in de hokken on derbrengen van het vee een dampende kop koffie en wij eten voor het eerst van ons leven 's morgens om half zes een vers broodje tartaar. Het gaat er best in. Het uitladen gaat door en we genieten van de perfect lopende organisatie, waardoor in een oogwenk honderden dieren via hekken naar binnen worden gesluist, ge teld en afgerekend en in de praktische hokken worden ondergebracht. Voor de jonge kalveren is een keurig bedje van stro gespreid, bij de varkens gaat het wat Onze redacteur en onze fotograaf gingen samen een ochtend naar de veemarkt in de Brabanthallen te 's-Hertogenbosch minder vertroetelend. De handel heeft hier en daar een aanvang genomen, maar nog niet vaak zien we dat het handjeklap tot een koop leidt. Kennelijk wordt de marktprijs nog wat afgetast en neemt men een afwachtende houding aan. Als het wat later wordt, is de handel in eens erg intensief, vooral op de varkens- markt, die tegen acht uur al bijna geheel is afgelopen, de meeste dieren hebben dan al hun nieuwe merkteken op de rug of in het oor. De stokken petsen op de ruggen van de wat redeloos heen en weer draven de beesten. Eerder was het erg lawaaiig in de hal, de beesten zijn onrustig en ze vinden ook nog geen zachte hand. Dat kan ook niet, er is immers geen tijd voor. Als een beer wat al te gulzig wordt, is er het geroep om de dok ter. Hij weet met zijn reusachtige spuit de grootste roerigheid snel tot bedaren te brengen. Niet alleen in de mensenwereld speelt de tranquilizer een rol. Vele kijkers zijn er nu en later zal hun aantal nog toe nemen, want het is vakantietijd en zo'n bezoek aan de veemarkt is een bijzonder en zeer goedkoop uitje. Maar menigeen zal even een brok in de keel moeten weg slikken na het helse lawaai van de var- kensmarkt. Voor fokker en handelaar zal het wel meevallen en wennen, maar de be zoeker uit de stad kijkt soms wat veront waardigd naar de efficiënte en kordate,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 26