automation management
16
EEN SCHETS VAN EEN
AUTOMATISERINGSSTRATEGIE
ir. w. I. van dinten
enige uitgangspunten en
hun consequenties
Als men zich realiseert, dal ongeveer
10 jaar geleden binnen het bankbedrijf
de automatisering van start is gegaan
en men vergelijkt die situatie met de
huidige geautomatiseerde verwerking,
dan )s de groei indrukwekkend.
Aanvankelijk schuchter, bijna onge
merkt, werden toepassingen van een
gemechaniseerde sfeer overgebracht
naar een geautomatiseerde wijze van
verwerking.
In feite kan men zeggen, dat het
verschil tussen mechanisering en
automatisering gelegen was in het
terugbrengen van het aantal hand
matige bewerkingen.
De computer werd daarin onontbeerlijk
doordat het girale betalingsverkeer ook
in deze periode haar vlucht nam.
Toch kan men spreken van een geleide
lijke opbouw waarbij elke toepassing
stapje voor stapje werd uitgebreid,
afhankelijk van de optredende
problemen.
Door de fusie is men op het gebied van
de automatisering geconfronteerd met
de situatie dat per toepassing de
hoeveelheid bewerkingen voor een
systeem grofweg is verdubbeld en
daarna soms spectaculair is
toegenomen.
Daarenboven werd men in een aantal
gevallen op afdelingen van de Centrale
Bank geconfronteerd met de capaciteits-
grenzen van handmatig gevoerde
administraties.
Dit leidde tot de eis, totale administra
ties en gehele afdelingen te automati
seren en uniforme methoden in te
voeren.
Daarmee moest een sprong worden
gemaakt naar vormen in methoden van
automatisering die nog niet eerder
binnen de bank waren gebruikt.
Intussen was de behoefte aan
managementinformatie sterk toege
nomen en was de noodzaak de computer
ook te gebruiken als hulpmiddel voor
wetenschappelijke berekeningen al
geruime tijd voelbaar.
Bovendien staat de automatiserings
technologie niet stil en de vraag naar
betere geautomatiseerde oplossingen is
een blijvende.
Het gebruik van terminals en computer
netwerken is in discussie en de daar
mee gepaard gaande wens (eis) sneller
en meer informatie bij de aangesloten
bank af te leveren, moet worden
gehonoreerd met een adequaat ant
woord.
Dit is de probleemstelling. Hoe moet
men de automatisering gestalte geven
als men voor boven geformuleerde
problemen oplosingen wil bieden en
men bovendien moet voldoen aan een
aantal wetmatigheden die de auto
matisering oplegt.
In het bijgaande artikel schrijft ir. W. L.
van Dinten over de aanpak van deze
problemen. Alvorens daar echter op in
te gaan formuleert hij een aantal uit
gangspunten voor het beleid en de
consequenties ervan.
1. Het waarborgen van de continuïteit
Als men onder continuïteit verstaat „het
blijven functioneren" en men zou dit uit
sluitend bezien vanuit het standpunt van het
Directoraat Automatisering dan schiet men
tekort.
Immers, een vernieuwd geautomatiseerd
systeem zal moeten voldoen aan de eis, dat
de gebruiker met zo'n systeem een pres
tatie kan leveren die beter en rendabeler is
dan met het oude systeem mogelijk was.
Bovendien zal men gedurende de levens
duur van een geautomatiseerd systeem re
gelmatig aanpassingen van de programma
tuur moeten bewerkstelligen.
Het waarborgen van de continuïteit op het
gebied van automatisering kan men het
best benaderen als een continuïteit ge
toetst aan aspecten van korte, middellange
en lange termijn, waarbij men voor de lange
termijn een periode moet nemen van 5 7
jaar.
Onder continuïteits-aspecten voor de korte
termijn zou men dan alle aspecten van de
dagelijkse produktie kunnen verstaan.
Onder lange termijn continuïteits-aspecten
het ontwikkelen van nieuwe systemen en het
ontwerp van een automatiseringsarchitec
tuur.
Onder middellange termijnaspecten het
onderhoud van draaiende systemen, met
name het aanpassen van de programma
tuur aan veranderde eisen en wensen.
De continuïteit op de korte termijn spitst
zich toe op de volgende punten.
De apparatuur moet zo betrouwbaar
mogelijk zijn.
