T T 27 bouwing van het kantoor in Nijverdal is gistermorgen een halve meter lange niet- ontplofte vliegtuigbom gevonden. Mensen van de explosievendienst in Culemborg hebben de bom onschadelijk gemaakt". Een wat wonderlijk bericht is dat wel, want we nemen aan dat een wel ontplofte vlieg tuigbom niet tot moeilijkheden zou hebben geleid. Gelukkig echter dat hij niet tijdens het on schadelijk maken is afgegaan. Want dan was de bank Hellendoorn-Nijverdal onge twijfeld tot in lengte van jaren als Rabom- bank door het leven gegaan. Abraham Deze rubriek staat wel in het teken van het lief en leed der directeuren. Van bestuur en raad van toezicht van de Rabobank Vlie land ontvingen we een door de voorzitter van het bestuur geschreven verslag van een stukje folklore, dat ook wel aan de vergetel heid dient te worden ontrukt. Susan, doch ter van het slachtoffer, maakte er een fraaie kleurenfoto van, die bij gebrek aan kleur op deze pagina nu maar in zwart-wit zal worden afgedrukt. Ja, het organisatieleven heeft vele kleurrijke facetten, ook bij de Rabobanken. Vlieland, een vakantie-eiland bij uitstek, met 1.000 inwoners, heeft een nog jonge maar bloeiende Rabobank met als directeur de heer P. J. de Nijs, vanaf de oprichting van de bank in 1965. Het bestuur en de raad van toezicht was ter ore gekomen dat de heer De Nijs op 17 april zijn 50ste verjaardag vierde. In Noord-Holland wordt daar een apart tintje aan gegeven door familie en/of ken nissen. Nu behoort Vlieland onder de pro vincie Friesland maar de eilandbewoners bestaan voor 85% uit „import" uit di verse provincies. Tot in de laatste oorlog behoorde Vlieland bij Noord-Holland, daar na bij Friesland. Maar om nu bij de verjaardag te blijven. Als men 50 jaar wordt kan men 's nachts om één minuut over twaalf bezoek krijgen van familie of kennissen om de jarige een „Abraham" aan te bieden, bestaande uit een levensgrote aangeklede pop of een grote koek, opgespoten met een tekst die op de jarige slaat of een grote pop van vleeswaren. Uit de vele vleessoorten wordt dan eveneens een levensgrote pop samen gesteld liggende op een soort schraag. Bestuur en raad van toezicht wilde de heer De Nijs verrassen met een „vlees-Abra ham". Aan de plaatselijke slager werd op dracht gegeven zo'n pop samen te stellen, wat natuurlijk een groot vakmanschap ver eist. Het was vijf minuten voor twaalf 's nachts toen wij op pad gingen om de Abraham aan te bieden. De dochter van de directeur was mede in het complot betrokken en had stilletjes de deur los gemaakt. De familie was reeds in diepe rust en zich van niets bewust. Toen wij allen binnen waren in het diepe duister werd de familie door luid belgeschal uit hun slaap gewekt. Na een korte tijd hoorden wij gestommel en kwam de heer De Nijs naar beneden in zijn kamerjas (haastig aangeschoten). Hij draaide het licht aan en stond werkelijk sprakeloos bij het aanschouwen van een grote menigte en de Abraham. Terstond werd zijn echtgenote naar bene den geroepen om dit zeer onverwachte ta- freel te aanschouwen. Met een kort speechje door de voorzitter werd hem de Abraham overhandigd. Gastvrij werden wij allen ontvangen in het gezellige oud Vlielands huis „Piggelmee" en hebben met elkaar tot diep in de kleine uurtjes een gezellige verjaardag gevierd. Het was voor onze directeur een nacht om nooit te vergeten. Servies Zeer vies vonden we het verhaal over de zeer vergaande service, die de Rabobank Zuidwolde verleent aan haar cliënten. In de Drentse- en Assercourant werd onlangs uitvoerig verslag gedaan van de pogingen om langs operatieve weg nog wat terug te vinden van een bedrag van zesduizend gul den aan bankbiljetten, dat door een gulzige koe, die naar de boeiende naam Harmina 27 luistert, was opgevreten. Van de vermiste biljetten is inmiddels een redelijk deel teruggekomen, aldus het blad. In drie plastic zakken werd de inhoud van de maag van Harmina naar de Raiffeisen- bank aan de Hoofdstraat in Zuidwolde overgebracht. Vandaag zullen de zakken naar de Nederlandsche Bank in Amsterdam worden overgebracht. In een laboratorium wordt dan bekeken of er zich in het maag- pompsel nog waardevolle biljetten bevin den. Directeur L. Mulder van de Rabobank, die de operatie als getuige meemaakte samen met een buurman, heeft er niet zoveel ver trouwen in. „Me dunkt dat we tot nu toe alleen restjes van tientjes en briefjes van vijfentwintig gulden hebben ontdekt", zegt hij. Volgens de directeur van de bank is er echter geen spoor gevonden van een briefje van duizend gulden en daarvan zouden er vier uit de portefeuille zijn gehaald. Wellicht zijn die opgevreten door de koe, die naast Harmina stond, Jentje 49, een forse melkgevende herkauwer, die ook nog goed in de gaten wordt gehouden. De mest van Jentje wordt opgevangen, omdat er wellicht sporen in kunnen zitten van de bankbiljetten. Bankdirecteur Mulder: „Het was voor mij geen lolletje om er als getuige bij te staan, omdat de maaginhoud bepaald niet fris was. De operatie heeft zo'n vier uur geduurd". Waaruit maar weer blijkt, geachte lezers van Rabobank, dat het pad van een direc teur niet steeds over rozen gaat en hij soms wel eens stank voor dank krijgt. jtn

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 29