praten met mensen om tot de beste oplossing te komen 8 „Eerlijk gezegd: ik heb alles te danken aan de boeren en hun organisatie in Langbroek gekozen in de raad, dan wethouder de mensen kennen je en van het een komt het ander" Met zo'n zwaai veegt de heer Van Lijnden dan even zijn hele carrière bij elkaar en als ik dan mijn best doe om hem over zijn persoonlijke capaciteiten uit te lokken, die aan de carrière zacht gezegd toch niet vreemd zullen zijn geweest, zie ik hem geamuseerd denken „dat is toch niet nodig". Het lukte me ook nieten het is niet nodig ook. De heer Van Lijnden is de heer Van Lijnden, dat weet iedereen. Hij komt als van zelf tot uitdrukking als je hem ontmoet en hoort spreken. Zo ook die middag op kasteel Sandenburg, langs de Langbroekse wetering. We zouden in zijn werkkamer zitten, maar verhuisden meteen naar de eetkamer. „Die tafel is veel gemakkelijker voor uw secretaresse, die het toch voor u moet opschrijven". Sigaren worden erbij gehaald, thee is moeilijk, „want ik ben vanmiddag alleen thuis". Even later zitten we ieder met een glas en twee blikjes bier voor ons, Heineken,en lachend „Nou ja, een flesje Grolsch komt de deur ook wel in al ben ik commissaris van Heineken". Onze gastheer heeft ons al op ons gemak gesteld. Vroeger ging dat zeker wel anders met gasten, vraag ik? Meteen hoor je een verhaal: „Als mijn grootvader en vader iemand op bezoek hadden, was er altijd een knecht in livrei. Nu niet meer. Ik heb er geen moeite mee, dat ze er niet meer zijn. Het heeft aan de ene kant zijn voordelen je drukt maar op een knop en iemand staat voor je klaar maar aan de andere kant ben je weer slaaf van het personeel, b.v. gebonden aan etenstijden. Vader is gestorven in 1932. Was vice-president van de Raad van State dan had je minstens eenmaal per week een diner. Meestal 26 man, 12 knechts in eigen livrei met eigen familiewapen en gouden nestels. Dat was toen gewoon. Op de vliering liggen de livreien nog maar ze zijn al aardig aan het rotten. Toen ik pas in Utrecht was, had ik nog wel een knecht in livrei rondlopen Vond ik geen voor deel. Je moet je indenken, je bent met je vrouw of met je gasten aan het praten, maar al die mensen die er omheen lopen genieten ook van je gesprek mee". Ik merk op, dat hij in zijn leven toch wel heel veel heeft zien veranderen. „Toch lijkt u helemaal op uw gemak in onze moderne tijd. U kunt met iedereen omgaan. Hoe komt dat"? Gesprek met mr. C. Th. E. Graaf van Lijnden van Sandenburg

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 10