15 wat is functieclassificatie? waarom functieclassificatie? hoe werkt de functieclassificatie? fabriekmatige bedrijven, weer later zijn ook systemen ontwikkeld die op een veel bre dere laag - waaronder zowel de meer ad ministratieve als ook de hogere, leiding gevende functies - van het bedrijfsleven toegepast kunnen worden. In het kort gezegd is dit de systematische bepaling van de zwaarte van de verschillen de functies, waardoor men deze functies in een rangorde naar opklimmende zwaarte kan plaatsen. Voor alle duidelijkheid voegen wij hier direct aan tot dat het hierbij gaat om de functie en niet om de vraag of de functiona ris zijn functie goed of niet goed uitoefent. Anders gezegd: het gaat om het werk, niet om de man in het werk. Hoe men zijn taak vervult is een zaak van de persoonlijke be oordeling. Het beoordelingsaspect kan natuurlijk ook in het salaris tot uitdrukking gebracht worden; dit staat echter los van de functieclassificatie. Er zijn heel wat verschillende systemen van classificatie, die alle bepaalde voor- en na delen hebben. Zo kan men b.v. regelrecht de zwaarte in geld bepalen door de markt waarde van dezelfde functie elders in het bedrijfsleven te onderzoeken. Men kan ook de functionaris, zijn chef(s) en zijn collega's vragen om aan te geven welke functies zwaarder en lichter zijn dan die van de be trokkene. Zo ontstaat uiteindelijk wel een rangorde, maar de verschillen in zwaarte worden niet bepaald. Ten slotte is er een groep van functieclassi ficatiesystemen in eigenlijke zin, die de functie zelf onderzoeken, analyseren en we gen naar zwaarte (in ons systeem „waarde ren" genoemd). Het resultaat is dan een aantal punten per functie, waardoor niet alleen een rangorde ontstaat, maar ook de relatieve afstand van de ene functie tot de andere aangegeven wordt. Wanneer men nl. weet dat de functie van B zwaarder is dan die van A en van C zwaarder dan die van B, dan weet men al iets. Maar als men dan ook nog weet dat de puntenwaardering respectievelijk 11, 12 en 20 is, dan geeft deze informatie duidelijk meer inzicht in de relatieve zwaarte. De Centrale Bank heeft gekozen voor een systeem van functieclassificatie in eigen lijke zin en wel de zogenaamde Integrale Methode voor Functieclassificatie (IMF), waarvoor wij ons hebben gewend tot het Raadgevend Efficiency Bureau Bosboom en Hegener. Uit het voorgaande blijkt wel dat dit systeem behoort tot de groep, die zuiverder en exacter uitkomsten levert, maar ook be werkelijker is en meer mankracht vereist dan simpeler methoden. Duidelijkheidshalve dient aan deze bespre king van wat functieclassificatie is reeds nu te worden toegevoegd - wij komen hier op nog terug - dat de functieclassificatie niets zegt over de salarishoogte. Wel is het zo dat bij een deskundige toepassing van het systeem dezelfde functie, op een andere tijd en plaats onderzocht, beschre ven en gewaardeerd, eenzelfde punten- aantal oplevert, maar de betaling van die functie staat daarbuiten. Dat is een zaak apart van financieel beleid en personeels beleid. Het spreekt echter wel vanzalf dat men alleen dan van een goed beleid kan spreken wanneer de resultaten van de sys tematische functieclassificatie worden ge koppeld aan systematisch opgebouwde salarisschalen. De belangrijkste redenen hiervoor zijn in de inleiding al ter sprake gekomen. Maar er is nog meer. De functieclassificatie kan - in de redactionele toelichting is hier al op gewezen - goede diensten bewijzen bij het bepalen van selectiecriteria voor de perso- neelswerving, bij het opbouwen van een meer systematische loopbaanplanning, bij het opstellen van opleidingsprogramma's en bij het onderzoek naar de organisatie structuur van het bedrijf. Een grondige ver gelijking van de functiebeschrijvingen b.v. kan aan het licht brengen dat bepaalde taken op onlogische wijze tot één functie zijn samengevoegd of dat bepaalde taken op meer dan één plaats worden ver richt, terwijl dat op de keper beschouwd niet nodig is. Ten slotte kan de functieclas sificatie ook van nut zijn bij het vergelijken van functies uit het eigen bedrijf met die van andere bedrijven en zelfs van andere bedrijfstakken. 1. Basis is het beschrijven van de functie. Dit dient te gebeuren door een daartoe op geleide specialist: de functieanalist. Hij doet dit aan de hand van gegevens, die hem geleverd worden door een of meer perso neelsleden, die de betrokken functie uit oefenen en door hun chef. De beschijving dient zo te zijn, dat zij in de uiteindelijke tekst de functie kunnen „herkennen" en zich met de beschrijving akkoord verklaren. 2. Vervolgens wordt de beschrijving ge-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 17