13
nieuwe variant
internationale overeenkomsten
prijs te realiseren wanneer de produktie de vraag blijft
overtreffen.
Elke boer voelt door de financiële medeverantwoordelijk
heid de gevolgen van een overproduktie in zijn eigen
beurs. Zal het hem tot vermindering van zijn produktie
brengen? Een direct belang bij produktievermindering
heeft hij niet, want hij heeft geen overheersende invloed op
de marktverhoudingen; de individuele boer wordt hoog
stens psychisch rijp gemaakt voor overheidsmaatregelen
die tot produktiebeperking leiden en hij zal begrip krijgen
voor een gematigd prijsbeleid.
De heer Lardinois heeft een nieuwe variant op dit oude
thema in zijn voorstel gebracht door te stellen dat de win-
terproduktie van melk vergroot wordt door aankoop van
voer en dat deze aankoop achterwege zal blijven wanneer
de prijs in de herfst niet stijgt; minder verbruik van kracht
voer betekent minder produktie. Dit klinkt overdacht,
doch de vraag is of het collectief gedrag van de producen
ten inderdaad tot het beoogde resultaat leidt. Er is immers
een grote spreiding in produktiviteit onder de EG-bedrijven
en er zullen er zijn die aan de gemiddelde prijsstijging wel
genoeg hebben om hun extra-voerkosten te dekken en zij
zullen alleen maar gestimuleerd worden door de gedachte
dat anderen tot een afremming van hun produktie worden
gebracht.
Ook deze variant zal wel geen werkelijkheid worden. Het
zou trouwens in politiek opzicht een moeilijke zaak zijn
wanneer een min of meer toegezegde verhoging niet door
zou gaan.
Behalve de medeverantwoordelijkheid voor de kosten van
de financiering van het zuivelbeleid bevat de balans nog
enkele andere nieuwe voorstellen. Eén daarvan is het
afsluiten van lange termijncontracten door de EG met an
dere landen. Daarbij zou een ruil tot stand kunnen komen,
waarbij de EG voedsel levert tegen b.v. olie uit Arabische
landen. Hetzelfde zou kunnen gebeuren met een land als
India, dat dan veevoeders zou kunnen leveren.
Op welke wijze dit in het vat gegoten moet worden is nog
niet bekend. Van belang is te weten op welke wijze de par
ticuliere handel hierbij betrokken wordt. De heer Lardinois
is inmiddels al op reis gegaan naar enkele Middellandse
Zee-landen om een en ander voor te bereiden. Voor zover
hem dat mogelijk is, zal de heer Lardinois zijn ideeën uit
de balans reeds nu in praktijk proberen te brengen.
De Centrale Bank is een strenge doch zorgzame moeder.
Dat merk je als je met een kleine groep kassiers gast bent
van Opleidingen in het Catharinagebouw te Eindhoven.
Streng, want ze laat je hard werken en je mag niet praten
in de klas. Goed en zorgzaam, want een maaltijd is bij haar
een mooi gebeuren en kun je 's avonds niet naar huis, dan
mag je blijven slapen. Keurige kamers, voorzien van alle
comfort, w. en k. str. w., toil., Dche.
Wil je er eens even uit, dan kan dat want moeders huis
staat dicht bij het Stratumseind. Dat is een onafzienbare en
brokkelige rij luidkeelse discobars en pluche fluisterzaken,
waar je bier kunt drinken van merken die ze thuis niet ken
nen.
Je mag van moeder ook thuis blijven en in haar gezellige
huiskamer wat naar de TV kijken, lezen of een kaartje leg
gen. Of wat praten over de dingen van de dag aan de ge
zelligste en goedkoopste bar van ons land. De meesten
deden dat, want tenslotte zijn we maar buitenjongens en
Eindhoven is een grote stad. En als je na het eten even
naar huis hebt gebeld om te horen of alles goed is, geef je
je graag over aan moeders zorgende armen. Zij heeft ze
gedelegeerd aan een paar voortreffelijke gastvrouwen, die
maar eens per avond streng en onverbiddelijk blijken. Dat
is om 0.30 uur, zoals dat in je handleiding staat, wanneer
de drankenkast wordt afgesloten.
Maar dan zijn wij - zo ver van huis - al lang aan ons bed
toe. Slapen dus, heel veilig, want de deur kan op slot. Dat
moet, want er is altijd wel iemand die je miespelend heeft
verklaard, dat op de plaats waar dit gebouw staat in vroe
ger tijden de meest beruchte buurt van Eindhoven was.
's Morgens word je gewekt door een satanisch apparaat,
dat alleen ophoudt als je het bed uitkomt. Dat gaat wat
moeizaam zo'n eerste keer, maar moeder heeft weer goed
voor je gezorgd en je mag uitvoerig in bad.
En dan komt het raadsel, waarvan ik de oplossing toen niet
heb durven vragen. Bang te worden aangezien voor zo'n
hufter van buiten, terwijl ik zo graag de man van de wereld
speel. Ik weet, ook vele andere collega's worstelen ermee.
Thuis heb ik zelf een heel mooie handdoek. Eentje! Daar
staat in blauwe letters soms nog „hij" op ook.
Waarom, o moedertje CB, al die doeken?
Er is een dikke gele van 40 bij 70 cm, die erg goed aan
voelt en een iets minder stevige witte van dezelfde maat.
Eveneens zeer aangenaam aan het lijf is dat enorm grote
tafellaken van ruim een meter lang, dat kennelijk in alle
bekende merken wasverzachters is nageweekt. Ook is
daar nog een in verhouding met opgemelde doeken mie
zerig dun wit doekje van ongeveer de grootte van een
theedoek. Maar er is helemaal geen afwas. Ten slotte is
er dat minihanddoekje van 20 bij 20 cm.
Kijk, bij al dat bestek in de eetzaal is het eenvoudig. Zelfs
de kleinste kassier heeft geleerd: altijd aan de buitenkant
beginnen en naar je bordje toe werken. Dat kan nooit mis
gaan, mits het goed is neergelegd uiteraard.
Maar in die doeken heb ik geen ordening kunnen ontdek
ken. Moet je er zuinig mee zijn of mag je alles gebruiken?
Overtreed je een etiquetteregel als je met die dikke gele
je voeten afdroogt en met de kleine witte je rug?
Moeder ik weet het niet, help me toch!
Cas Sier
