21 zo'n opening aanleiding voor een soms plechtig, soms uitbundig feest, waaraan iedereen graag deelneemt. In Lunteren werd, zoals in het vorige num mer van ons blad vermeld, op 21 oktober een nieuw gebouw geopend en hoewel de officiële opening werd verricht door de bur gemeester van Ede, was de „echte" Lun- terense opening voorbehouden aan Brand Wolfswinkel, die aan directeur Hazeleger een geitekaas aanbood namens de geiten- fokvereniging en daarbij volgens de plaatse lijke pers onder meer de volgende woorden sprak: „De bank is gebouwd urn te groeie. Noe hek vrogger toen'k naor school ging klompe gekoch, ok op de groei, mer ik heb d'er zo wat m'n nek over gebroke". En in het Lunters Nieuwsblad doet Willem van Wous, plaatselijk folkloristisch op eigen wijze verslag van de gebeurtenissen rond de feestelijke opening. Die doet dat op zo'n geslaagde wijze, dat wij hoewel het Hoog-Veluws niet altijd onmiddellijk bij ons overkomt hem hier onder graag aan het woord laten. Jullie zin vast allemoal al in de neije spoar- bank geweest, ik bin teminste zoveul minse tegegekomme ik t'er soame mit de vrouw heengegoan bin. Hoe is t' meugelijk, docht ik bie m'n eige, zo'n groot sjiek gebouw, en dan mot je wete hoe ze zin begonne. In een heel klein hokje, bie de boerebond an de Engweg, en de man die je doar te woord sting, Beemd Hoazeleger is noe de dirrekteur van die grote neije bank. Toen in die tied, heette het nog boereleenbank, en Hoazeleger was kassier, dirrekteur, tel- lefenist, jongste bediende, alles te geliek, ik hèt verscheije kere geld bie 'm gehoald, as ik weer een kiepehok ging zette. Loater hèn ze nog een blauwe moandag in t'ouwe postkantoor gezete, in de Oranje- stroat, tegeover de kleine kaark. Toen zin ze goan bouwe midde in t'daarp, toen dochte we al dat ze op de greui gebouwd hadde, niks heur, t'wier al weer te krap. De noam hèn ze toen ok veraanderd in raif- feisenbank, dat roare woord hèk nooit an kunne wenne, ze hadde d'r zelf ok nie zo veul schik van, want noe is't Rabobank gewurde. As ze het an mien gevroagd had de, had ik gezeid, had het mer boereleen bank loate hete, want mit al die noams- veraanderinge, is de reint ok iedere keer umhoog gegoan as je geld nodig hèt. Ik mot toegeve dat ze mit de opening nie zunig ware, d'r was van alles zat genog, d'r liepe deres mit dienbloaje rond, mit alle soorte kleure gloasjes, ik wis nie wat ik mos neme, toen hèk urn de beurt een aan- der kleur gloasje genome, dan stoa je toch effe roar te kieke, want toen was de bank een dreibank gewurde, an de aarm van de vrouw bin ik toch thuusgekomme, minse wat de ze lilluk, gegroet mer weer. Den Helder Een al even fraai examenresultaat werd be haald door mejuffrouw Nelly Roozen. Op vrijdag 13 december ontving deze balie medewerkster van de Rabobank te Den Hel der het certificaat Baliecursus, het bewijs dus dat ze deze cursus met goed gevolg had voltooid. Dat is op zichzelf niets bijzon der, want duizenden medewerkers in het land gingen haar reeds voor. Maar nog nooit deed iemand het zo fraai als zij, want ze legde de eindtest af zonder daarbij ook maar een enkele fout te maken. Geslaagd met louter dikke tienen om het maar eens zo te zeggen. Nog niet eerder voorgekomen in de cursus en dus een reis naar Den Hel der waard, zo dachten de heren Jurling en Huiskes van Opleidingen. Daar overhandig den zij het certificaat, vergezeld van een cadeautje en een mooi boeket bloemen aan Nelly. De fotograaf legde het plechtige moment vast en wij willen in deze kolommen graag het evenement vastleggen, want voor ons is Nelly Roozen, een van de mooiste Rabobankbollebozen

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1975 | | pagina 23