c.k.v.: de wagen
is ingereden
8
nieuwe voorzitter
steeds beter samenspel
in vertrouwelijke sfeer
het lopende jaar
na 8 maanden
„Rustig en efficiënt", zo vonden wij de jongste Centrale Kringvergadering. Wie
alle acht CKV's sedert de fusie heeft meegemaakt en ook vóór de fusie al
heel wat van die vergaderingen heeft bezocht zal dit met ons zijn opgevallen.
Niet dat het vroeger zo ondoelmatig toeging. Maar het is te merken, dat het
meer vertrouwd worden met werkwijze en problemen duidelijk vruchten begint
af te werpen. En wat dat rustig betreft: er waren geen scherp tegenover elkaar
staande standpunten, die de vonken van het debat lieten spatten. Jammer voor
de verslagschrijver! Hij moet er zich met anderen maar over verheugen, dat de
CKV nu kennelijk haar draai gevonden heeft. De vonken zullen heus een
volgende keer nog wel eens gaan lichten!
Een bijzonderheid was, dat mr. O. W. A.
Baron van Verschuer voor het eerst als
voorzitter optrad. Hij is de opvolger van
mr. Van Beekhoff als voorzitter van de
Raad van Toezicht, en nam nu na een kort
interregnum van vice-voorzitter prof. Kriel-
laars ook de leiding van de CKV op zich.
Naar eigen woorden had hij een makkelijke
vergadering: het ging immers rustig en
efficiënt. Helaas moeten we hier voorbij
gaan aan het aardige speechje, dat de heer
Van Verschuer hield om zichzelf voor te
stellen. De bekende onbekende Cas Sier,
bleek onder de aanwezigen te zijn en
stuurde er ons een van zijn mooie stukjes
over voor dit nummer. Dat hebben we maar
opgenomen en ons zelf bepaald tot een iets
zakelijker beschouwing. Alleen nog dit: het
nieuwe van de heer Van Verschuer was
niemand vreemd, zijn stijl van leiding geven
past helemaal bij de CKV!
Het agendapunt „verslag van de vorige
vergadering" leverde al meteen een ver
betering met vroeger op. Door de Hoofd
directie werden aan de hand van dit verslag
systematisch op alle vragen, waarop de
vorige keer een antwoord was toegezegd,
nadere informaties gegeven. Al liet nie
mand van de leden merken, dat hem dit
opgevallen was, toch geloven wij dat deze
werkwijze het samenspel tussen de,.groene
tafel" en de „zaal" erg ten goede komt.
Een andere „noviteit" was, dat ieder een
gespecificeerd overzicht, in bedragen en
procenten voor zich kreeg van de rentabili-
teitsgegevens van de aangesloten banken
en de Centrale Bank. Dat kwam van pas
bij het agendapunt: definitieve vaststelling
van de basisrentevergoeding voor het jaar
1974. Vanouds een zeer belangrijk onder
werp, waarover de meningen behoorlijk
konden uiteenlopen. Na de uitvoerige toe
lichting van de heer Verhage, leverden dit
keer de besluiten van de Raad van Beheer
geen noemenswaardige stof voor discussie
op. Of dat nu kwam, doordat in dit geval de
basisrente en ook de toeslagrente met
terugwerkende kracht vanaf 1 januari 1973
substantieel omhoog gaat, of doordat er
meer informatie beschikbaar was, of door
dat de CKV allengs meer vertrouwd raakt
met deze materie, weten wij niet. Zeker is,
dat het al eerder aanvaarde uitgangspunt
van een ongeveer gelijke reserveringscapa
citeit bij Centrale Bank en aangesloten
banken aan de vaststelling van de rente
vergoeding een objectieve cijfermatige
basis gegeven heeft. Dat lijkt tot dusver in
de praktijk goed te werken!
Waardering bleek er in de vergadering te
zijn voor de zgn. „spoedcommissie". Die
is enige tijd geleden uit de leden van de
CKV gevormd, omdat men wel voorzag dat
er gevallen kunnen zijn waarin zeer snel
een beslissing moet worden genomen, zo
dat beraad in de CKV niet kan worden
afgewacht. Dit jaar is die spoedcommissie
reeds tweemaal „te hulp" geroepen. Het
was aardig uit de CKV te vernemen, dat de
instelling van de spoedcommissie indertijd
een goed besluit is geweest.
Al moet je zo'n CKV natuurlijk niet als een
soort „geheime raad" zien, toch komen er
begrijpelijk heel wat dingen aan de orde,
die nu eenmaal alleen voor de oren van
de leden van de vergadering bestemd
moeten zijn. De CKV is geen openbare
bijeenkomst, maar vergadert als orgaan
van de Centrale Bank „achter gesloten
deuren" over allerhande zaken, die voor
onze organisatie belangrijk zijn. Een groot
deel van wat er gezegd wordt of aan in
formatie wordt verstrekt is daarom duidelijk
„vertrouwelijk" van aard. Zonder dat „ver
trouwelijk" zou de CKV ook moeilijk haar
werk kunnen verrichten.
Een volledig verslag van het besprokene
moet men hier dan ook niet verwachten.
Ons maandblad is daartoe niet de aange
wezen plaats. Wij mogen echter zonder
bezwaar zeggen, dat ook de Postbank
plannen ter sprake zijn geweest, en dat de
heer Verhage duidelijk heeft gesteld, dat
de Rabobankorganisatie door de argumen
ten van minister Duisenberg niet overtuigd
is en haar bezwaren handhaaft. En dat het
renteniveau, gezien de ontwikkelingen van
de laatste maanden op het gebied van de
verschillende spaarvormen, uitvoerig de
aandacht heeft gehad, zal ook niemand
verwonderen.
Natuurlijk komt het vaak voor dat in de
CKV de één een andere benadering voor
staat dan de ander. Het gaat dikwijls om
ingewikkelde zaken en men maakt van zijn
hart geen moordkuil, maar spreekt frank
en vrij zijn mening uit. Zo kon het gebeu
ren, dat het ene lid pleitte voor een minder
voorzichtige benadering en aanspoorde tot
snellere concrete verwezenlijking van een
algemeen aanvaarde gedachte, terwijl een
ander lid van de CKV wees op de spreek
woordelijke wijsheid dat een vis aan de
haak nog geen vis op het land is en daar
om meer tijd nodig achtte. Op deze manier
maken de zienswijzen van een „geduldige
visser" en een „ongeduldige niet-visser",
dat een kwestie van alle kanten bekeken
wordt. En daar gaat het tenslotte om in de
CKV.
Ook in deze eerste najaars-CKV werd een
uitvoerige uiteenzeting gegeven over de
gang van zaken in de eerste acht maanden
van dit jaar. Dr. Verhage wees allereerst op
de vertraging in de groei van de uitzettin
gen, die sinds begin dit jaar in de plaats
gekomen is van de versnelling, die 1973
liet zien. Gedeeltelijk werd die vertraging
gecompenseerd door versterkte groei van
