vissend in de peel
37
O, vissend in de Peel, al heel vroeg in de morgen,
terwijl een bries de pluim streelt van het riet,
zacht neuriënd - want opgewekt en zonder zorgen -
met in de struiken langs de vaart alom het lied
De Brabantse dichter W. A. M. van Heugten
blijkt een trouw lezer van ons blad en
zond ons onlangs dit gedicht, dat zal gaan
verschijnen in zijn nieuwe bundel
„Durendal".
Om eens te plaatsen bij zo n mooie foto
van Jan van de Kam, schreef hij erbij.
Deze fotograaf zorgde daarom voor een
sfeervolle illustratie met een opname, die
hij maakte in de Peel.
der vogels, rustig naar de rode dobber starend
en dromend van de grote, zware vis,
het oeroud monster, dat hier, door de diepte varend,
een boot gelijk, soms aast bij kroos en lis-
geniet je breed en ruim van een der beste gaven
en voel je zuiver hoe elk uur en weldaad wordt,
ook wijl de dorpsklok telkens maant - waar draven
de uren sneller? - dat al 't goede vluchtig is en kort.