10 lage prijs of steun wensen voor de begroting te passen. Een snelle aanpassing zal voor vele tuinders desastreus zijn. Minister Van der Stee is zich van dit pro bleem bewust en heeft reeds forse uitspraken gedaan die voor de tuinders geruststellend zijn. De zes-jarige over gangsperiode welke het georganiseerde bedrijfsleven heeft gevraagd is echter nog geen regeringsbeleid. Er wordt nogal wat heen en weer gepraat tussen de departe menten en men zal blij pjogen zijn enigszins op tijd de basis te kennen voor de onderhandelingen tussen be drijfsleven en de Gasunie voor het volgende stookseizoen. Inmiddels heeft ook de Europese Commissie een duit in het zakje gedaan. In een rapport over steunmaatregelen in verband met de energiecrisis doet de Commissie het voorstel om alle steun op olie per 1 juli 1975 te beëindi gen. In de Franse tekst van het memorandum wordt zelfs gesproken van een verspilling van energie door het ge bruik van olie voor de glastuinbouw, waar zo gauw moge lijk een einde aan moet komen. Dit bracht het hele Euro pese tuinbouwbedrijfsleven in het geweer: een fel protest werd naar de Europese Gemeenschap gestuurd. Het verdwijnen van steun op olie behoeft geen directe gevolgen voor de gasprijs in ons land te hebben. De Europese Commissie zegt zelf geen voorstellen over prijs beleid van grondstoffen te willen doen. Toch doet de tuin bouw goed niet teveel te vertrouwen op dit onderscheid. Voor ons land komt hier nog bij dat wij graag een wijzi ging zouden zien in de aardgascontracten met Italië en met een Duitse afnemer, welke in de jaren van schijnbare overvloed met een politieke grootmoedigheid werden af gesloten tegen wat nu zeer lage prijzen blijken te zijn. Wanneer deze contracten opengebroken worden dan zal dat moeten gebeuren op gond van de onvoorziene stij ging van alle energieprijzen waardoor de Nederlandse overheid gedwongen wordt een prijsverhoging af te kon digen. Wil dit geloofwaardig zijn dan zal de prijsverhoging algemeen moeten zijn en zullen er geen uitzonderingen voor bedrijfstakken in het binnenland gemaakt kunnen worden. Natuurlijk kan men wel bedrijfstakken op een meer directe wijze steunen, maar dan zal het voorstel van de Europese Commissie om daar volgend jaar weer een eind aan te maken niet door de Europese Ministers over genomen moeten worden, wil de Nederlandse tuinbouw van zo'n steun gedurende een redelijke periode verzekerd zijn. Dit soort complicaties maakt het er voor de glastuinbouw niet plezieriger op; er zal voorlopig in dit opzicht waar schijnlijk onzekerheid blijven, want het is niet te verwach ten dat het kabinet hier snel knopen zal kunnen door hakken. Geld speelt in onze maatschappij een belangrijke rol, dat behoeft geen betoog. Het is een populair artikel, dat zeer goed in de markt ligt. Dat blijkt ook uit de liedjes van deze tijd, die overigens ook een zekere tendens duidelijk maken in onze omgang met geld. Van het melancholische onderliggersliedje „Als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje" naar het keiharde en niets verhullende „Ik houd van geld, jij houdt van geld, hij houdt van geld, we houden allemaal van geld" ligt slechts één generatie Het is dan ook een massaprodukt geworden, dat voor iedereen bereikbaar is, net als alle andere consumptie artikelen. Tussen de eerste handgeslagen munten uit de verzameling, die door meneer Van Poppel zo moedig wordt beheerd en de grote en snelle persen van meneer Johan Enschedé en zijn zonen liggen dan ook wel twintig eeuwen van beschaving. Ik heb eens gehoord van een kassier, die zo netjes was, dat hij 's avonds met het stoomstrijkijzer van zijn vrouw de verkreukelde biljetten gladstreek. Of hij ze ook waste, vertelt het verhaal niet. Dat brengt me trouwens op het rechte spoor, want ik las laatst in een ernstige waarschuwing van enkele doktoren in een dagblad, dat het huidige papiergeld een ernstige besmettingshaard vormt van allerlei afschuwelijke ziekten. Miljarden bacteriën kruipen over onze honderdjes en vijfentwintigjes en de vreselijkste plaaggeesten hoppen gezellig van portefeuille naar kas en van kas naar broek zak. En dat veroorzaakt dat wij arme kassiers er alweer een boevenrol bij hebben, die van milieuvervuilers. Natuurlijk is het dagelijks uit een schoorsteen stoten van driedui zend ton hexachlorobenzeenhydrodioxidaalzwaveltetra- pheen of iets dergelijks veel spectaculairder, maar vlak ons niet uit met onze miljarden beestjes. Als kassier in een agrarische gemeenschap weet ik daar voor natuurlijk wel een oplossing. Mijn klanten koelen ten slotte de melk ook eerst een paar uur als ze terugkomen van het land. Dat weerhoudt die stomme bacteriën van het zich voortdurend maar voortplanten. We zullen dus de hygiëne in het bankwezen moeten gaan aanpakken. Straks zijn alle balies beveiligd en gebouwen herbouwd. Dan komt het moment, waarop we aan diepgekoelde kassen kunnen gaan denken, waaruit we met blauwe vin gertjes onze bacterievrije bankbiljetten vissen. Dat geeft ook aan de publiciteit weer nieuwe impulsen: „RABO, Ruimt Alle Bacteriën Op!" „Onze banken vernietigen gegarandeerd 99 van uw huishoudgeldbacteriën". Laten we er eigenlijk maar liever onmiddellijk mee begin nen, dan zijn we mogelijke actiegroepen voor. Daarna behoeven we alleen nog maar een goede spray tegen het inflatiespook te ontwikkelen en ons land is gered. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1974 | | pagina 12