De EnFR&iE CRISIS, AJUi/m/KVt Juft&i (fat cdfoö (jozd V Ccuiotjinji OoqjcLAa .Mooa uz jm Jb&a /fcykvi 'Wiyidt duJhnjwij JhoacL /wrnidt öWwpt, ahnudk /Trwnde/i hmuLubof. SïYiaan. mt Iwxun éod.mi m oh&cvMö0 üw? haan mUc dz (mfoa ui hit /ÏÏÏJÜClm - Uöötm (Jz nmmrn ,/uajvQnö hmd bt. /mozkk hek twt d£ UuwJi m Jnt Artiddw,- OpcUm. ,/ÏÏjMhd weet. fllu foU'ken aoz m clu Aiorun Jzwzea is.Atut put WÈÊÊÈL- tpAum mi oujMmi .Mfvdaa. /Wiawi dm ló ahAtqpm fiteJr/uvö MseX nackm qt ck ojubohd0/icndagcn np kon JimJUth /maken dió m, dart jm chhy /vrnhü um/L. 0. hu (lui mbo/maty/nu, /yuztn&kri.'' vn< dm Avtoeruk ckm ib hu: /wfaw Ml (juuuktz M*ri Jkfanalrudn t/uxrrb uumui /móa/v oc% aAd/nz Jc/nduzhMUn laUA/unck Bpiicot. Maait, hukmM Mét kiM vfa utde. jOmwi ja, A/ood ofiö odA uht Gum.étUiwpkc ïmiui .naast JWudatid Tam, ck mmuznJv/t Mcwi HA mm in ck himt/van ck (Hudvw/t X^ocruwiH ctlb/hzwi- tz mnuxkwiluxui* ztcp/ ujofyotdar benzine. MirinishobkaT&Uart, fitosw*zóUltm yü5t; chxtpqpftyep20uo °ut <M uindMt maaK oh Jwo-i oAmo huht m ck hhmuLuit dm- tsv em muwxtur umza m. duz hhMfkwJ^/w> 21 <rv Van lezers - 2 En een lezer uit een ander deel van ons land stuurt ons eveneens een knipseltje. Ditmaal over de opening van een nieuwe vestiging van een andere bankinstelling. Het berichtje, dat verscheen in het te Weert en omstreken verschijnende advertentieblad „Op de keper verhaalt hoe een groep kleuters uit een schooltje, „Het Holletje" genaamd, acte de présence gaven bij de openingsplechtigheid. Ze boden heel toe passelijk een telraam aan. De lokale verslaggever hoorde hoe een kleuter tot een vriendje zei: „Denk jij dat ze dat gebouw zelf hebben betaald? Ze zullen het geld wel geleend hebben van de Boerenleenbank! Onvoltooide Uit Kontekst, die het weer heeft uit Wirt- schaftswoche, die weer zegt dat het oor spronkelijk afkomstig is van een hoog leraar aan een Engelse universiteit, komt het volgende bericht. Een groep efficiency-specialisten lichtte de administratie van de universiteit door. In de avonduren bezocht men een concert, waar de Onvoltooide Symfonie van Schubert werd uitgevoerd. De leider van de effi- ciencygroep diende de volgende ochtend bij de rector het navolgende rapport in: 1. Het orkest telt vier hobospelers. Een groot deel van de tijd hebben die niets te doen. Men zou hun aantal kunnen halveren en hun werk wat gelijkmatiger over het hele concert verdelen. 2. Alle twaalf violisten spelen precies de zelfde noten. Dat is overbodig. Het aantal violisten kan drastisch gereduceerd wor den. Is een groter klankvolume nodig, dan kan dat altijd nog met een elektronische geluidsversterker worden bereikt. 3. Het produceren van de halftonen is een overbodig raffinement. Een revaluatie van alle tonen is dringend gewenst, want die geraffineerde halftonen kunnen alleen door zeer ervaren muzikanten worden geprodu ceerd. Door een verandering in de partituur kan men gebruik maken van beginnelingen en is men niet meer aangewezen op dure specialisten. 4. Een aantal passages in de symfonie wordt te vaak herhaald. Het is volkomen overbodig, dat de blaasinstrumenten een melodie overnemen die al door de violen is gespeeld. Wanneer men die overbodige passages eruit haalt, kan het concert, dat nu twee uur duurt, gereduceerd worden tot twintig minuten. Conclusie van de managements consultants: de componist Schubert had deze onvoltooide symfonie stellig kunnen voltooien indien hij wat ratio neler te werk was gegaan. Crisis Geen zichzelf respecterend orgaan of or gaan binnen een orgaan, zoals we deze rubriek wel mogen noemen, kan voorbij gaan aan de energiecrisis. Tot nog toe is in deze kolommen gezwegen. Toch willen we eenmaal en dan nooit meer aandacht wijden aan de energiecrisis. We geven ech ter niet de visie van een specialist, van een deskundige dus, want u heeft al vele des- kundologen kunnen horen, zien en lezen. Graag geven we even het woord aan de elfjarige Caroline, dochter van een mede werker van de Centrale Bank, die op onbe vangen wijze verslag doet van het grote gebeuren uit die onvergetelijke winter '73- '74. Jammer is, dat wij haar rijk gekleurde letterschat slechts in zwart-wit kunnen re produceren. In ieder geval kan haar opti misme, als is het dan ook gematigd, voor ons een reden tot vreugde zijn, want de jeugd heeft de toekomst.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1974 | | pagina 23