21
den, stap dan op de fietse en kom bi'j ons
inlichtingen inwinqen aj neet graag altied
noar ow eigen banke wilt goan vroagen.
Trouwens, in owwe nieje functie as ge
pensioneerd directeur, koj ok nog good
bi'j de club terechte
Wij weten welliswaar niet wie „Den Dreu-
gen" is, maar in De Achterhoek gingen ze
zo verder:
„Ik heb 'ns een keer iemand uut Silvolde
heuren zeggen: „Bankdirecteur... dat is
Harry op 't lief e schreven. Den had neet
wat better kunnen doen doar stralen de
ruste van uut" en too ik dat heuren dacht
ik an dat veurdrachtjen van „D n Dreugen"
Dat kon ok wal van toepassing wèzen op
Harry umdat hee ok stamt uut een boek-
holdersgeslacht. Zien vader was ok boek-
holder. En dan begint Harry's lèvensver-
haal zo:
Too Harry werd geboren waren de medici
al zover gevorderd dat ze wisten dat
babies eerst een poosje op de linkerzijde
moesten liggen en daarna een poosje op
de rechterzijde. Umdat Veendrick zien va
der boekholder was en hee altied met vol
plezeer kleinen Harry noar zien bedje
mocht brengen zei zien vader altied tegen
zien moeder: „Hoo mot ik Harry neerleg
gen? Op de Debetzijde of op de credit
zijde
En geëindigd werd ten slotte met: „Harry,
't geet ow biezunder
Miss
De verkiezingen voor een Miss Holland
van het jaar mogen voor velen van ons
een zaak zijn, die alleen „cum grano salis"
te verteren valt en anderen weer weinig te
zeggen heeft met het oog op de vele grote
en brandende problemen van onze heden
daagse maatschappij, voor een twaalftal
jonge en aantrekkelijk vrouwen was het op
vrijdagavond in elk geval een zeer ge
wichtige gebeurtenis.
In Utrecht werd die avond Miss Holland
1974 gekozen en dit evenement werd door
de TV uitgezonden, gelardeerd met een
optreden van beroemde artiesten. Wie
keek, ging al gauw mee jureren en maakte
voor zichzelf uit wie nou eigenlijk de
mooiste was van de dames. In vele huis
kamers werd de uitzending onderwerp van
verhitte debatten en kleine en grote wed
denschappen. In twaalf huisgezinnen en
ook in twaalf kringen van vrienden, ken
nissen en collega's werd daaraan natuur
lijk nog intenser meegedaan.
Het is niet mis ten slotte na maanden van
spanning, na voorrondes en weken van
wachten eindelijk een dochter, een vrien
din of het meisje waar je mee samen
werkt op de beeldbuis te zien als kandi
date in een zo spannende wedstrijd. De
jury werd benijd of beweend, zo'n keuze
is niet gemakklijk.
Het kwam er van. De uitslag viel uit ten
gunste van mejuffrouw Nicoline Broeckx
uit Maastricht. Een lieve meid om te zien
en daarmee was de uitzending afgelopen.
Maar niet voor ons, want de lezers hebben
zich misschien al afgevraagd, waarheen
het bovenstaande moest leiden. Toch niet
in de richting van onze Rabobankorgani-
satie?
Wis en waarachtig wel, want wie is de
schone Nicoline Broekx?
Zij is niemand minder dan een van de
toeristische informatrices van onze Rabo
bank te Maastricht en daarom is Miss Hol
land 1974 wel degelijk geëigend nieuws
voor deze rubriek, die u immers mee wil
nemen van her naar der.
Nicoline Broeckx, 20 jaar oud, zal wellicht
niet vele jaren aan de reisbalie van de
Rabobank doorbrengen, want in de nabij
heid lokt reeds het bestaan van een foto
model, van een mannequin wellicht. Daar
heeft ze wel zin in, zei ze tegen een ver
slaggever tijdens een van de vele inter
views na de verkiezing.
Wij hadden eigenlijk ook wel graag een
interview gewild met Nicoline, maar we
werden het niet eens, wie er zou gaan.
Uiteindelijk werd de fotograaf winnaar, zo
als altijd trouwens. Daarom dit fijne plaat
je van Nicoline, de beroemdste Raboreis-
adviseuse van Nederland.
Achter haar hangt de tekst „in 1973 begon
hier voor ruim 55.000 Nederlanders een
fijne vakantie
Iemand die niet op de hoogte is van onze
advertentiecampagne 1974 zou wellicht
zeggen: Geen kunst aan, met zo'n bedie
ning begint je vakantie altijd goed!
Symboliek
Op vele manieren werd in de afgelopen
jaren in woord en geschrift het fusie-
gebeuren in de Rabobankorganisatie ge
symboliseerd. Soms vond men de prachtig
ste beeldspraak om uiting te geven aan
de wens tot eenheid binnen het georgani
seerd coöperatief kredietwezen.
Bij de opening van nieuwe gebouw van
de Rabobank te Almkerk op 18 december,
die we traditiegetrouw vermelden op blad
zijde 40 van dit nummer, had men dat op
zo'n originele wijze verbeeld, dat we het
gaarne vermelden.
De Vereniging van Directeuren in de Kring
Breda bood een vogelkooitje aan met twee
zebravinkjes, één wit en één gekleurd.
Voorzitter W. Dirven vertelde erbij, dat hij
in de dierenwinkel werd getroffen door
deze vogels, waarvan de een sprak met
een Utrechts, de ander met een duidelijk
Zuidelijk accent. In het begin pikten ze
elkaar zo, dat het wel leek op de eerste
kringvergadering van raiffeisen- en boe
renleenbanken in januari 1973 in de kring
Breda. Spoedig echter gingen zij elkaar
verdragen en nu waren ze, volgens de heer
Dirven al druk bezig met de harmonisatie.
Eerder al had de spreker verteld, dat bei
de vogels, hoewel verschillend van kleur,
toch van een en dezelfde soort waren.
Eenzelfde kleur kan verwacht worden in de
toekomst, want er zouden beslist eitjes
komen.
Wij hopen dat Almkerk ons op de hoogte
houdt van het vliegende zebrapaar en we
zullen graag een foto komen maken, die
geladen met symboliek, een beeld geeft
van het ouderpaartje en hun kindertjes.
Eén voorwaarde echter: de beestjes moe
ten beslist een verendracht hebben in de
housestyle kleuren.
