een uitdaging
staatsbank voor de landbouw
28
coöperatief queensland
Club „Raiffeisen" Credit Union" spreekt voor zich zelf,
evenals de Australian Netherlands Credit Union,
leder lid heeft een aandeel in zijn union. De nominale
waarde daarvan is niet groot en de aansprakelijkheid van
een lid is, anders dan bij ons, beperkt tot het bedrag van
zijn aandeel, vermeerderd met zijn schulden aan de union.
Een ander verschil is, dat een eventueel surplus in enig
jaar kan worden aangewend voor restitutie van door de
leden betaalde rente of kan worden verdeeld onder de
leden, die leningen hebben gesloten. Van „surplus" zal
echter eerst sprake zijn, nadat de reserves voldoende zijn
versterkt!
Verder is de union volkomen democratisch ingericht. De
leden kiezen een bestuur en vormen samen de algemene
vergadering, waarin ieder lid één stem heeft. Zakelijk heeft
de credit union tot doel het uitlenen van gelden aan de
leden en het bevorderen van sparen onder de leden.
De Credit Union League in Queensland, dus de Bond, telt
momenteel 70 credit unions met zo'n 70.000 leden. Mr.
Stephens zelf heeft daarvan 21 „gesticht".
Grote credit unions, een twintigtal van de 70, hebben ook
personeel in dienst, dat salaris ontvangt. Voor het ver
vullen van bestuursfuncties e.d. wordt echter geen ver
goeding gegeven.
Die League is wel en niet met onze Centrale Bank verge
lijkbaar. Hij is een overkoepelende vereniging, heeft geen
eigen onderneming en is ook geen bank.
Althans nog niet, hoewel men wel de „overtollige" liquidi
teiten van de credit unions gezamenlijk belegt of daarmee
credit unions die „krap" zitten, helpt.
De League verschaft aan de credit unions een aantal ook
ons bekende „centrale" diensten, bij voorbeeld juridische
adviezen, computerservice, „banking service", inspectie,
propaganda, opleiding en ontwikkeling. Belangrijk is ook
de vorming van het „Savings Protection Fund", een fonds
ter bescherming van de spaargelden. Iedere credit union
moet voor elke 1000 die zij aan spaargelden onder zich
heeft, elke maand 25 cent aan dit fonds afdragen. Het
fonds groeit momenteel met ongeveer 9.000 per maand.
De activa van alle credit unions in Queensland bedragen
ca. 36 miljoen. Er zijn nog geen wettelijke voorschriften
betreffende de solvabiliteits- en liquiditeitseisen voor de
credit unions, maar de League dringt er op aan, dat iedere
credit union 5 a 7% van de spaargelden in liquide vorm
aanhoudt.
De leningen aan de leden bedragen gemiddeld 2.000 a
5.000, met een looptijd van gewoonlijk 5 tot 7 jaar. Zake
lijke zekerheid wordt alleen bij uitzondering gevraagd, wel
wordt een vorm van borgtocht veel gebruikt. Het „onder
linge" karakter komt bij de kredietverlening sterk naar
voren. De leden kunnen gewoonlijk ook weinig zakelijke
zekerheid bieden.
De Australiër ziet, aldus mr. Stephens, de Credit Union als
iets nieuws, iets dat heel anders is dan hij uit het ver
leden gewend is. Hij wordt zich al meer bewust van de
voordelen van het financiële systeem van de Credit Unions,
maar het zal nog wel een aantal jaren duren eer overal
het echte begrip aanwezig is. Wij zijn nu bezig de funde
ring te leggen, wij zijn de architecten en onze kinderen
zullen in hun generatie de vruchten plukken. Omdat we
Dit is mr. G. A. van Rijthoven, geboren in Brabant op een klein
boerderijtje in een groot gezin met vijl broers. Sinds 1945 weg
uit Holland! Na omzwervingen in Indonesië (soldaat) en in
Nieuw-Guinea in 1961 in Australië beland. Sinds twee jaar heeft
hij een suikerrietfarm in Kiel Momtain, bij Nambur, ongeveer 60 ha.
Hij vertelde, dat zijn farm 160 a f 200.000 waard was en zijn
inkomen ongeveer f 36.000,- bedroeg. Van de Agricultural Bank,
die zijn adres verstrekte, had hij een lening van f 30.000,-
a 7'/2%. De heer Van Rijthoven had nog goede herinneringen
aan onze Boerenleenbank in zijn geboorteplaats! Hij wilde
graag op de foto ('misschien ziet mijn familie uw blad'), maar
verontschuldigde zich voor zijn besmeurde uiterlijk. Welnu, de
suikerrietcampagne is, als het wat geregend heeft, even modderig
als onze suikerbietcampagne.
door gekozen mensen worden bestuurd, is het zaak de
beste mensen gekozen te krijgen. Die willen echter niet
altijd en mr. Stephens vroeg of bij ons de persoonlijke
conflicten en jaloezieën soms ook wel eens problemen
geven. Ik heb maar ja geknikt!
Mr. Stephens is echt een man, die de hele, nog jonge ont
wikkeling vanaf het begin heeft meegemaakt. Als ik zie
wat in die paar jaar bereikt is, heb ik grote voldoening,
maar - zo zei hij ook - soms denk je wel eens: waar ben
ik aan begonnen. Dan moet je weer gemotiveerd worden.
Je ervaart, dat het ideaal het sterkst leeft hij degenen, die
ervaring hebben met de redenen, die tot het ideaal aan
leiding hebben gegeven. Maar typerend was het laatste
wat hij voor me opschreef: it is a wonderful challenge, dat
wil zeggen, het is een wondermooie uitdaging! Ik vermoed,
dat ze het daar in Queensland met die uitdaging best
zullen redden.
Aan de eigenlijke agrarische kredietverlening, het terrein
waarop de Europese coöperaties zich van hun begin af
aan geworpen hebben, komen de credit unions nauwelijks
