Dr. Zijlstra pleit voor een zo
praktisch mogelijke benadering
van de verschillende
vraagstukken, die wij op de weg
naar een voltooide unie
ontmoeten.
Het „in leven houden van de
slang" zal stap voor stap een
verdergaande coördinatie en
harmonisatie nodig maken. Tot
dusver is eigenlijk te weinig
aandacht besteed aan de
coördinatie op het
geldmarktbeleid en aan het
instrumentarium van de
monetaire politiek in de ruimste
zin en de hantering daarvan.
Het gevolg is dat men zich te
vroeg in grote schema's dreigt te
verliezen en het dagelijkse
geduldwerk verwaarloost, dat
essentieel is voor het bereiken
van het uiteindelijke resultaat.
onderweg naar de economische
en monetaire unie
28
^7!^ARI^3ES^AN
De voltooide economische en monetaire unie binnen de
Europese Gemeenschap is een doel, dat de lid-staten
zich voorstellen in 1980 te bereiken. Wij bevinden ons nu
in de overgangsperiode en in zijn rede verdiept dr. Zijlstra
zich in de problemen die deze overgangsfase oplevert.
Door een korte schets van de voltooide unie liet hij
duidelijk zien hoeveel er in de komende jaren nog
gebeuren moet:
„In een voltooide economische en monetaire unie zijn de
problemen uiteraard tot een oplossing gekomen. Er is dan
eenheid van instrumentarium. Er kan geen verschil in
doeleinden meer zijn. Het bankwezen zal onder toezicht
staan van een Europese centrale bank die op haar beurt
onder de verantwoordelijkheid van een Europees politiek
gezag zal functioneren. Om enkele punten van dit
eenheidsregime te noemen:
a. de landen van de Gemeenschap hebben één extern
regime met vaste pariteiten of door de markt bepaalde
koersen;
b. er bestaat een bepaald regime met betrekking tot de
invoer en uitvoer van kapitaal, eventueel in de vorm van
vrije koersen voor kapitaalmarkttransacties binnen een
stelsel van overigens vaste pariteiten;
c. er is een bepaald geldmarktbeleid, dat is de regulering
van de liquiditeiten van het bankwezen;
d. de liquiditeiten in handen van niet-banken worden
gereguleerd, waarbij dan nader zal moeten worden
aangegeven of dit gebeurt door wat wij tegenwoordig
plegen te noemen de indirecte dan wel de directe (dat is
de plafond-jmethode".
