hoor en wederhoor „het gat van west- en midden brabant" anticlimax maakt plaats voor begrip 8 een indruk van de centrale kringvergadering van oktober „Niet mak, maar zeker niet stuurs", zo kan men de Centrale Kringvergadering van 3 oktober wel typeren. Niet mak, omdat men voor zijn mening uit kwam en vaak indringend op de zaken inging. Niet stuurs, omdat naar elkaar geluisterd werd en omdat er, ook als men - van welke zijde ook - zijn zin niet kreeg, toch van enige wrevel geen sprake was. Zo hebben wij het althans ervaren in deze bijeenkomst, waar serieuze debatten gelukkig nogal eens onderbroken werden door luid algemeen gelach. Dat laatste hoort er ook bij om de sfeer van de besprekingen in zo'n grote vergadering goed te doen zijn. We zijn op de goede weg. Soms was het misschien nog te rommelig en te wijdlopig, maar meer en meer merk je duidelijk, dat men er in slaagt to the point te komen en te blijven. Als we zo doorgaan, komen we snel waar we zijn moeten! Van leiding en deelnemers wordt anders nogal wat gevraagd. De agenda omvatte o.a. een verslag over de gang van zaken in de eerste acht maanden (wat is daarover niet te praten!), centrale publiciteit van creditrentetarieven, internationale aangelegenheden en het benoemen van leden in commissies. Als er leden van commissies benoemt moeten worden, vooral als die een grote groep moeten vertegenwoordigen, komen de meningen goed los. Zo ook op 3 oktober. De samenstelling van - als we goed geteld hebben - maar liefst zeven commissies moest geregeld worden. Er waren natuurlijk voordrachten, maar niet in alle gevallen bleek, dat direct tot het simpel kiezen uit de voordrachten kon worden overgegaan. In één geval, de Commissie Liquidi- teits- en renteregeling werd de benoeming zelfs tot de volgende vergadering aangehouden, omdat de voordracht niet met een reglementaire bepaling zou kloppen. In een ander geval ontstond discussie over de vraag of de com missie uit zes dan wel uit twaalf leden zou moeten be staan. Salomo zou goedkeurend hebben geknikt als hij er bij geweest was, want de Commissie Spoedzaken telt nu zes leden en zes plaatsvervangende leden. De commissies, op die ene na, zijn nu echter benoemd, ook de Structuurcommissie, die we toch wel de gewich tigste mogen noemen. Met zeer veel zorg en na veel pol sen en overleg werden de voordrachten voor die laatste commissie opgesteld. Getracht was met alles rekening te houden, opdat alle schakeringen en gebieden zo goed mogelijk aan hun trekken zouden komen. Er waren echter enkele teleurgestelden, van wie ééoi wees op het gat dat de Structuurcommissie met betrekking tot West- en Mid den-Brabant vertoonde. Maar ja, men kon onmogelijk iedere streek op evenwichtige wijze verdelen, zei de heer Mertens. In ieder geval, de Structuurcommissie is nu be noemd en kan, na geïnstalleerd te zijn, aan het werk. Daamee is een belangrijke stap gedaan. Sommige agenaapunten gaven weinig aanleiding tot dis cussie, hoewel de besluiten in de toekomst belangrijke gevolgen zullen hebben. Wij denken hier aan de beoor deling van de ontwerpen voor de polisreglementen voor de Onderlinge Kredietverzekeringsmaatschappij en de Onder linge Waarborgmaatschappij. Zeker zal dat ook het geval zijn met de Stichting Hulp door Rabobanken, waarvoor ontwerpstatuten ter tafel kwamen. Zoals men weet zal deze Stichting in de plaats komen van de Stichting '150 jaar Raiffeisen' en de Stichting Internationale Ontwikke lingshulp door Boerenleenbanken. De Centrale Kringver-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 10