oktober: een nieuw
seizoen
begonnen
7
Als vakantie ergens goed voor is,
dan is het wel dat het ie even op
een afstand stelt tot het bedrijf,
waar je de rest van het jaar van dag tot
dag mee bezig bent. Kom ie terug, dan is
het eventies wennen, het „Fingerspitzen-
gefühl" is nog niet direct goed ontwik
keld, maar al gauw lukt het weer, je duikt
er net als vroeger weer in onder en voor
je er erg in hebt is de „afstand" die je als
een verrijking een heel kort poosje hebt
beleefd, weer verdwenen.
Het is een grote kunst zo'n afstand het J
hele jaar door te behouden en toch volop
dagelijks met je werk bezig te zijn.
Wat daarvan zij, in de maand oktober
lopen we allemaal weer in het gareel.
Men hoort wel eens dat biologisch - de
vallende bladen, de voorbereiding op de
winter en zo - het najaar beter geschikt
is voor een in zich zeil keren dan voor het
fris aanpakken van nieuwe activiteiten, I
maar onze maatschappij volgt een ander
ritme. Daar zijn we van jongs al op ge
conditioneerd: alle scholen en cursussen
beginnen r:a de zomervakantie.
|wl Rondziende met nog een tikkeltje
van de kostbare afstand, moeten we
li wel erkennen, dat we er in deze
maand anders voorstaan dan vorig jaar.
We hebben met z'n allen een paar zware
jaren achter de rug! De fusie was een be
levenis, die menigeen zal heugen, zowel
op de Centrale Bank als bij heel wat lo
kale banken. We hebben het echter gered
en wat men ook voor kritiek of onvervulde
wensen mag hebben, er is een reusachtig
karwei klaar gekomen, dat nog wel hier en
daar wat afwerking behoeft, maar een ste
vig, weldoordacht bouwsel vertoont.
Tal van banken hebben het lokaal ook al
„gered" met hun eigen fusie, al zijn an
dere banken nog volop met dat „redden"
bezig. We krijgen in ieder geval de lijn
waar langs we verder gaan weer duidelijk
te zien, want we raken aan de nieuwe,
door de fusie ontstane, constellatie ge
wend. Dat woord kunnen we haast letter
lijk nemen: we zijn nu zover dat ons de
banen van de hemellichamen in het
heelal" van onze nieuwe organisatie be
kend worden en we de onderlinge zwaarte
krachten leren kennen.
En dan, er zijn vergaderingen geweest,
waarop we wat vertrouwd zijn geworden
met nieuwe taken en niet te vergeten met
nieuwe gezichten en waarop - zacht ge
zegd - ook nog al wat tot stand werd ge
bracht. Het is nog het jubileumjaar, dat is
waar, maar met de plechtige bijeenkomst
op de 18e van deze maand in Eindhoven,
is de viering ook voorbij. We hebben die
75 jaar goed herdacht, maar eigenlijk zet
ten we er nu een streep onder.
Dat alles roept meer nog dan andere
jaren het gevoel op: nu in oktober begint
een nieuw seizoen.
Wie gedacht mocht hebben, dat dit
seizoen na alle inspanningen van de
terugliggende jaren wel kalm aan
zou starten, heeft het mis. De agenda van
de Centrale Kringvergadering van 3 okto
ber jl. - om een voorbeeld te noemen -
stond vol zaken, die ons in de toekomst
aardig kunnen bezighouden. Men mag
hier vooral denken aan de Structuurcom
missie, die zich op veel belangrijke pun
ten betreffende onze organisatie zal gaan
werpen. Het belang daarvan kan men
moeilijk onderschatten en al zal het nog
wel even duren - hoelang? 2 of 3 jaar?
- eer het eindrapport verschijnt, we zullen
ervan horen! Maar ook overigens is er van
alles aan de hand, te veel om op te noe
men. Nieuwe plannen, nieuwe gedachten,
komen op en of ze nu van groot of klein
belang zijn - dat weet men soms tevoren
niet - zij bewijzen overduidelijk dat door
de fusie niet een groot log lichaam is ont
staan, dat moeilijk van zijn plaats te
krijgen is. Integendeel, alles wijst er op,
dat onze organisatie verjongd en met
nieuwe inspiratie uit de fusie naar voren
is gekomen. Aan een kunstmatig effect als
van een peppil hebben we natuurlijk niets,
laten we er daarom voor zorgen, dat het
élan er blijvend in blijft.
Eén van de belangrijkste waar
borgen daarvoor is het goed ge
bruik van onze eigen overlegstruc
tuur in al haar geledingen. Die is voor een
deel eigenlijk nog te nieuw dan dat we
haar al door en door beproefd hebben.
Maar in al haar verfijning is dat een merk
waardig instrument.
Buitenstaanders die ervan horen verwon-
deren zich er vaak over en zijn er jaloers
op. Laat ons er ook voor zorgen dat dit
zo blijft! Want het succes ervan hangt ook
af van degenen die zo'n structuur hante
ren. Bij verkeerd gebruik, als de grote
lijnen uit het oog verloren worden, kan
men gemakkelijk „alles doodpraten" en in
het overleg laten verzinken. Omgekeerd
vereist zo'n overleg de bereidheid van de
één om zijn mening aan die van de ander
te toetsen.
Dat is één van die dingen, waarmee men
j kan zeggen dat het juiste midden gehou
den moet worden. Meningen uitwisselen
ja, maar dan ook zó dat een mening ge
vormd wordt en de beslissing door allen
wordt aanvaard. Onze organisatie heeft op
dit punt gelukkig al een hele lange erva
ring, het is goed gegaan, we zijn er groot
door geworden, maar nu in tal van op
zichten nog meer overlegmogelijkheden
aanwezig zijn dan vroeger en we ook die
nieuwe gaan toepassen is het toch mis
schien niet kwaad om te doen beseffen,
hoe we er mee te werk moeten gaan.
Oktober en al die volgende maanden
zullen het uitwijzen.
J.R.H.