stichting hulp personeel rabobanken 31 verzekering en bijstand solidariteit op sociaal terrein kosten omslaan De in november 1972 opgerichte Stichting Hulp Personeel Rabobanken heeft bij de aangesloten banken een bijzonder goede ontvangst gehad. Op enkele uitzonderingen na zijn reeds alle rabobanken tot de Stich ting toegetreden. Hoewel de Stichting haar voorgangster had in de vroegere Stichting Hulp Personeel Raiffeisen, opgericht in 1967, en dus voor een deel van onze banken niet iets totaal nieuws is, blijken velen er nog onvoldoen de mee bekend te zijn. Wij brengen daar om het doel en de werkzaamheden van de Stichting gaarne nog eens onder de aan dacht. Statutair wcrdt het doel zeer ruim om schreven als het treffen van voorzieningen in de sociale sfeer ten behoeve van per soneelsleden in dienst van of gepensio neerd door de aangesloten banken, als mede ten behoeve van gezinsleden van deze personen. Op tweeërlei wijze tracht de Stichting dit doel te bereiken, nl. door het sluiten van verzekeringen op collectieve basis en door het geven van financiële bijstand. Door toe te treden tot de Stichting maakt een bank het voor haar personeelsleden mo gelijk verzekerd te worden onder de door de Stichting gesloten collectieve contract ten, terwijl deze daardoor ook als het ge val zich mocht voordoen in aanmerking kunnen komen voor financiële bijstand. Zoals uit het onderstaande moge blijken, kan een bank door toetreding aan haar personeelsleden, gepensioneerden en hun gezinsleden een welkome - en wij menen ook noodzakelijk - aanvulling bieden op de reeds uit andere hoofde bestaande so ciale voorzieningen en de secundaire ar beidsvoorwaarden. Binnen onze organisa tie is deze Stichting er een met een duide lijk sociale strekking. Hoewel de Stichting zich bij het hanteren van haar eerste middel beperkt tot het sluiten van collectieve verzekeringen, komt ook daar reeds het sociale aspect naar voren. Medewerkers van een bank, die niet (meer) onder een ziekenfonds ver zekerd zijn, kunnen onder een door de Stichting gesloten collectief contract tegen ziektekosten verzekerd worden. Op deze wijze komen de voordelen die collectieve voorwaarden hebben boven individuele verzekeringen binnen het bereik van de personeelskringen van iedere bank. Even zo bestaat voor een toegetreden bank de mogelijkheid haar personeel tegen onge vallen te dekken. Dat dit geen overbodige luxe is, blijkt hier uit, dat sinds 1968 een bedrag van ruim twee ton, verdeeld over tien gevallen aan ongevallenuitkering is verstrekt! De collectieve verzekeringen zijn door de Stichting als verzekeringsneemster geslo ten, de betrokken personeelsleden e.d. van de banken zijn de verzekerden. Nog sterker treedt het sociale element op de voorgrond bij het tweede middel, dat de Stichting toepast: het geven van finan ciële bijstand. leder weet, hoewel gelukkig weinigen uit eigen ervaring, dat men ondanks alle goede sociale voorzieningen waaraan ons land rijk is, buiten zijn schuld voor ern stige financiële moeilijkheden kan komen te staan. Moeilijkheden, waartegen men zich niet kan verzekeren en die een on redelijk zware last kunnen vormen. Te denken valt hier bijvoorbeeld aan de nood zaak van huishoudelijke hulp of hulp van een gezinsverzorgster bij ziekte van de echtgenote of aan extra, niet verzekerbare kosten voor minder validen zoals spas tische kinderen. Het verlenen van bijstand aan personen, die door dergelijke bijzondere lasten wor den getroffen, geschiedt onder de zoge naamde calamiteitenregeling van de Stich ting. Wij menen niet te overdrijven als wij deze calamiteitenregeling zien als een uit drukking van de solidariteit op sociaal ter rein binnen onze organisatie. Daarbij is geen sprake van charicatieve bedeling, maar van een praktische uitwerking van de gedachte, dat wanneer de enkeling in moeilijkheden raakt, het geheel waartoe die enkeling behoort de helpende hand moet bieden. Niemand hoeft dan ook te schromen of zich door valse schaamte te laten weer houden zich in voorkomende gevallen om bijstand tot de Stichting te wenden. Dat kan volgens de calamiteitenregeling indien men zich buiten zijn schuld voor grote financiële lasten ziet geplaatst ten gevolge van een calamiteit. Die lasten zul len in het algemeen verband moeten hou den met ziekte of ongeval. Zo vallen hier onder alle niet op andere wijze gedekt wordende kosten, in de ruimste zin van het woord, gemaakt op medisch voorschrift, alsmede de kosten voor tijdelijke verpleeg- of huishoudelijke hulp in geval van ziekte. Wel is vanzelfsprekend nodig, dat de be doelde financiële lasten een bepaalde „zwaarte" hebben: het gaat immers om calamiteiten. Ook nabestaanden van overleden perso neelsleden of gepensioneerden kunnen een beroep op de calamiteitenregeling doen. Het solidariteitskarakter van deze regeling komt goed naar voren in de wijze waarop de kosten worden gedragen. De toegetre den banken betalen nl. geen vaste bijdrage voor deze kosten, maar de benodigde mid delen worden verschaft via een omslag stelsel. Deze omslag wordt jaarlijks ge heven naar verhouding van het bedrag van de som van de salarissen, dat door iedere bank aan haar personeelsleden wordt uit gekeerd. Omdat de hier bedoelde calami teiten zich gelukkig slechts incidenteel voordoen - maar ieder jaar levert toch een aantal op! - en (bijna) alle banken tot de Stichting zijn toegetreden, zal deze omslag per bank bijzonder gering zijn. De vorige Stichting, die dus alleen voor de raiffeisenorganisatie werkzaam was heeft in haar vijf boekjaren in totaal 41 uitke ringen gedaan, tot een totaalbedrag van 104.000,-. De omslag bedroeg in 1972, het laatste boekjaar, waarin 13 uitkeringen plaatshadden, een half promille van de salarislast, in vorige jaren varieerde het van 0,26 %0 tot 0,48 %0. De huidige Stichting heeft sinds haar in werking treden op 1 december 1972 tot 1 juli jl. reeds 15 uitkeringen verricht, in totaal 35.250,-. De nadere uitwerking van de calamiteiten regeling is neergelegd in het „reglement financiële bijdragen", dat op grond van haar statuten door de Stichting is vast gesteld. In dit reglement staan de alge mene richtlijnen, waaraan naar aard en grootte een calamiteit moet voldoen, wil het betrokken personeelslid in aanmerking komen voor een bijdrage van de Stichting. Verzoeken om bijstand kunnen schriftelijk worden gedaan, waarbij het vanzelfspre kend is, dat het Bestuur van de Stichting ieder verzoek zeer vertrouwelijk zal be handelen. Dat onze banken zich nagenoeg voltallig bij de Stichting aangemeld hebben, toont overduidelijk, dat deze Stichting met haar opzet werkzaam is in de geest van de banken. Deze zullen geen moeite hebben gehad te onderschrijven dat bijzondere lasten van de enkeling gezamenlijk gedra gen moeten worden. Moge de Stichting in haar misschien niet opzienbarende, maar toch vaak bijzonder heilzame werk bij voortduring slagen!

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 33