25 één organisatie, maar wel de eigen stem cliënten komen uit alle lagen van de bevolking. Overigens is ook hier de con currentie met andere banken behoorlijk pittig. De bank heeft nog wel wensen voor het uitbreiden van haar dienstbetoon. Graag zou ze met medewerking van de Cen trale Bank overgaan tot adviseren van haar relaties op het gebied van aan- en verkoop van woonhuizen, administratie van bedrijven en afwikkeling van boedel scheidingen. Men hoeft er niet mee te banken tegenover de landelijke organisa tie. We hebben er een paar lokvraagjes over gesteld. Welnu, heel duidelijk bleek: ze horen er bij, ze voelen zich een deel van de organi satie, organisatorisch, maar ook mentaal. Men staat zeer positief tegenover de Cen trale Bank. De eigen stem wil men echter laten horen, ook als dat een kritische stem is. Een van de directeuren, die wij spraken woonde onlangs een conferentiedag bij: heel erg leuk gehad „met de broeders van kring Sittard, goed op gang komt. Het is een groep gelijkgezinde banken en het contact onderling is intensief en goed. Hoewel geen voorstander van echte grote banken, zou Kerkrade op langere termijn toch wel aan fusie binnen gemeentelijk verband de voorkeur geven, dat zou de betrokkenheid bij het wel en wee der bevolking en de gemeente zelf nog bevor deren. Maastricht is wel iets kritischer tegenover de werking van de kringstructuur. Men „leuren", maar onder de cliënten zou er zeker belangstelling voor zijn. Een bank als de onze moet echt een vertrouwens functie vervullen en dat zou volgens de heer Frijns vooral bij boedelbeheer heel goed passen. Op het gebied van verzeke ringen en reizen doet de bank overigens heel goed mee. Over de uitkomsten is de bank zeer tevreden. Voor de bedrijfswinst zijn ook de provisies op deviezen niet zonder belang: door al die mensen, die in Duitsland werken, komt er per maand zeker 1 miljoen aan mar ken op de bank. Deze hoogbejaarde, 75-jarige bank is merkwaardig jong gebleven. De gemiddelde leeftijd van de 28 perso neelsleden is 21 jaar! En allen zijn „uit eigen kweek"; vertrek komt vrijwel alleen door huwelijksverloop en wie wil daar nu een kwaad woord over zeggen! Aardig om te vermelden is nog, dat in Limburg een „club van 7" bestaat. De directeuren van de zes grote banken ko men elke maand bij elkaar maar omdat Maastricht twee directeuren heeft, is het in de wandeling de club van 7. Ze verge lijken daar graag onderling hun cijfers, zegt de districtsdirecteur Bak. Hoe staan die beide excentrisch gelegen de raiffeisenbanken". De fusie vindt men prima, aan die grote landelijke organisatie heb je voor je plaatselijke naam beslist steun. Minder te spreken was men over bepaalde neveneffecten van de fusie. De communi catielijnen met de Centrale Bank zijn wat vervaagd, vroeger wist je precies wie je moest hebben, je kende de mensen, maar tegenwoordig is het dikwijls zoeken in het onbekende. Goed, door die fusie is natuurlijk de Centrale Bank in een perio de van reorganisatie, maar het excuus: fusie, fusie, moet niet te lang meer duren, aldus het bestuurslid Marx. Wij vermoeden dat andere banken toch die uitroep wel enigszins zullen begrijpen. Laten ze dan ook begrijpen, dat zulke klachten na zo'n ingrijpende fusie onver mijdelijk zijn en dat er heel hard en met toenemend resultaat wordt gewerkt om de soepele, vlugge communicatie weer op gang te brengen. Ons werd ook in Maas tricht en Kerkrade weer eens duidelijk, dat de banken graag de samenwerking met de Centrale Bank aanvaarden, maar alsjeblieft niet op een te „verambtelijkte" manier. Het is goed, dat dat nog eens gezegd wordt, want daar kunnen we zelf op de Centrale Bank gelukkig heel wat aan doen. Kerkrade ervaart dat de samenwerking in de kring Heerlen, kleiner dan de vroegere vindt het niet altijd een werkzaam orgaan, want wat de een zegt, interesseert vaak de ander niet. We moeten die kringactiviteit beter opzetten, meent de heer Smulders. Vooral eerst op de eigen bank in het bestuurscollege een aparte vergadering wijden aan de kringonderwerpen. Deze dienen dan in een beperkte kring van afgevaardigden der plaatselijke banken behandeld te worden. De conclusies moe ten goed vastgelegd worden en daarmee moet de juiste man, met als het ware de hele kring achter zich, naar de Centrale Kringvergadering. Belangrijke zaken als rentabiliteit en liquiditeit, die aan de voet leven, moeten naar boven en de mening van zo'n 40 a 50 man, die de kring vormen moet daarom goed verwoord worden. Ons kringsysteem moet nog efficiënter gaan werken. Dat waren dan twee van „onze" banken uit Zuid-Limburg: representanten van de Rabobank-organisatie, maar ook van Lim burg zelf. De authentieke Limburgse fi guur, die - zoals we ergens lazen - als het ware een verbinding is tussen ambachts man, boer, priester en natuurfilosoof, zijn we wel niet in levende lijve tegengekomen, maar in de personen met wie we spra ken, hebben we die elementen toch wel bespeurd. En dat was een prettige erva ring!

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 27