de jubileumgift 3 K VA) 26 algemene vergadering mr. mijksenaar: verrast en overvallen fiet jcoiji wtistvixfct xjóncmtiow Irvxfii't/cczcH in hCxk>r(inii r9<t rti/tt'iAAr/tt/y tv t// iCf/f/rrcy/tizrAft/y t'ffff r/tyx5'tv f/r, Zij zorgden er voor, dat het overtollige water uit de polders werd gespuid en dat het koren tot meel werd gemalen. Toch staan we tegenwoordig gewoonlijk nau welijks bij die molens stil. Goed ze staan er nog, ze zijn een deel van onze denkwe reld - want wat is ons land zonder molens! - maar als een molen buiten bedrijf raakt, bouwvallig wordt, of afge broken wordt, zijn we geneigd even „jam mer" te zeggen en dan weer over te gaan tot de orde van de dag. Gelukkig is er uw vereniging, die ons wakker heeft geschud. Het verdwijnen van de molens uit ons landschap nam zo'n massale omvang aan, dat het verontrus tend werd. Voor het behoud van de mo lens in Nederland is uw vereniging op de bres gesprongen. Uw vereniging is helaas niet in staat om alle molens te redden. In 1925 waren er nog ongeveer 2500 en nu is het aantal tot minder dan 1000 gedaald. Bij uw 50-jarig jubileum dit jaar heeft u echter ook kunnen vermelden, dat zonder de werkzaamheden van uw vereniging, er thans wellicht nog maar enkele honder den molens in ons land over zouden zijn. Een resultaat, waarop u zeker trots mag zijn. Maar u heeft ons met dit resultaat van 50 jaar ook de ogen geopend, welke voortdu rende inspanning er nodig is om wat er nog staat overeind te houden en weer in bedrijf te stellen. Dat laatste lijkt mij een bijzonder aantrekkelijke kant van uw werk. Een malende molen is immers niet alleen een levende herinnering, het is een levende werkelijkheid, al hebben ze in de meeste gevallen niet meer dezelfde functie als vroeger. Ik onderstreep nog eens, dat deze gift bedoeld is om uw werk te steunen, maar in wezen gezien moet worden als een schenking van onze jubilerende organisa tie aan ons hele Nederlandse volk. Zó moet het besteed worden. Ik weet, u wilt ook niet anders, want meer dan wie ook, ziet u de molens als een typisch Neder lands cultuurbezit. Ik hoop, dat in overleg met U de besteding zó kan geschieden, dat geografisch gespreid over heel ons land het effect van deze dotatie zichtbaar zal worden. Uw vereniging leeft van particu liere giften en overheidssubsidies. Onze schenking is een (misschien wat groot uitgevallen) particuliere gift. Wij willen dat u daarmee iets extra's kunt doen en gaan er dan van uit, dat met name de overheid uw werk net als vroeger zal blijven subsidiëren. U zult, vermoed ik, geen enkele moeite hebben het daarmee eens te zijn. Mijnheer Mijksenaar, ik wil u nu graag de gift aanbieden. U weet, onze aangesloten banken hebben geld voor deze schenking bijeengebracht. Het is hun idee en hun initiatief. Zij zien dat als een soort ver jaardagsgeste tegenover de Centrale Bank. Maar omdat de Centrale Bank nu eenmaal zelf de jubilaris is, wil ze niet achterblij ven. Wij hebben daarom het bijeenge brachte bedrag ongeveer verdubbeld en afgerond op een mooi en rond bedrag. Ik mag u daarom deze cheque overhandi gen, die een bedrag vermeldt van ander half miljoen gulden. Zelden is een delegatie van onze Vereni ging „De Hollandsche Molen", nü vijftig jaar lang op de bres voor de molens in Nederland, in opgewekter stemming ter bijwoning van een vergadering getogen. U hebt ons, als jubilerende organisatie, uitgenodigd tot het bijwonen van de vie ring van uw in feite tweevoudig vijfen zeventigjarig jubileum op de eerste Alge mene Vergadering van de nieuwe Centrale Bank. Dat verheugt ons op zich zelve reeds. Maar dat u ons te kennen hebt gegeven, dat uw jubilea aanleiding zijn geweest ons een dotatie aan te bieden, heeft uiteraard onze jubileumstemming niet weinig ver hoogd. Vóór alles moge ik u dit zeggen: Wij van „De Hollandsche Molen" wensen u en uw duizenden medewerkers - van hoog tot laag - hartelijk geluk met hetgeen in die periode van 75 jaar is bereikt, een uitzon derlijk staal van coöperatieve prestaties. Die te meer opvalt, waar in het krachten veld der coöperaties soms blijkt dat deze vorm van samenwerking niet steeds tot successen leidt. Moge de gang naar uw eerste eeuwfeest - hoe turbulent de we reld wellicht ook zal zijn - er een wezen van stage vooruitgang, al zullen er wel licht ook grenzen aan deze groei zijn! Wij lezen heden ten dage - helaas maar al te vaak - van overvallen op banken. (ffO r</t /ty</rrryf eter ft //<f (/fnjr/fti. r//f tff/X/fttUt ft t/ff Ar f/tf Yrf/ZtSyrCff. /re/ ftix't rn/tftAMrftf/y tvt/f tft ttuf/f.frtt ft/rfreryt </r> /tutt /s/t/tXtr/t/t /'t tsr/yttt/ty rr.s/tcff nt •ft/f.f/t ttftf/i f/tfffO/fft*t /rrttr (XH/^^riSl^//asJc£r/cyï^/r/i

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 28