nieuws
van her
en der
V
18
Gijs
In Utrecht kent bijna iedereen Gijs. Gijs
is een „neefie" van elke rechtgeaarde
Utrechter en hij schrijft in een groot
plaatselijk advertentieblad elke week over
zijn avonturen.
We laten onze lezers graag kennismaken
met onze Gijs. Want Gijs schrijft
„Utrechts" en dat is een taal, die men
wellicht ooit dient te verstaan als men
straks de weg vraagt naar het Jaarbeurs
gebouw, waarin de Algemene Vergadering
wordt gehouden.
Bovendien schrijft Gijs over een uiterst
actueel vraagstuk.
Vandaar dat wij u gaarne aanbieden een
aflevering uit „Azzu mijn vraag.
Egbert, die man fan Alie Kwas u weet
wel, die bij een bank annet loket sit, dat is
só een droge, daar hebbu nog geen idee
fan. Die wordt nerreges heet of koud fan.
Alles gatem langes se kouwe klere en as
Alie in de fliegende senuwe sit over iets,
dan ken hij dat mins niet hellepe omdattie
gewoonweg niet begrijp dat iemand se
eige so ken opwinde.
En nou met al die bankovervalle.
Alie héppet niet meer, iedere dag dat
Egbert naar de bank is. Maar Egbert seg:
Alie, maak je niet met verrel. De direksie
hep geseg dat ik me leve niet hoef te
wage. Gewoon doen wat so een overval-
lert traag en niet annet alarremknoppie
komme as je denk dat hij dat siet. En
daaro mmaket Egbert niks uit otter een
annet loket komp met 'en sjek of met een
revollevert. Hij betaalt rustig uit en blijf
beleef.
Nou willet geval dattie dank fan Egbert
alsmaar nieuwe filiale opent in de buite-
wijke en so, en dat Egbert dan de man is
die so een nieuwe filiaalhouwert en de
meissies daar een poossie mot inwerreke.
Dat is foor Egbert een soort uitstappie,
weer es wat anders. Maar Alie sit thuis te
wachte totter iemand komp segge waar
haar man leg opgebaard.
Tegenwoordig hebbie knoppies waarmee
de pelisie automaties wordt gewaar-
schouwd, maar Egbert hepte tijd nog
meegemaak dat der niet meer was dan een
knoppie dat buitte de deur een sirene in
werreking stelde. Op een zomernamiddag,
toe Egbert in een buitewijk een filiaal
houwert verving die op fekansie was,
hattie bij het opberrege fan het geld in de
kluis het ongeluk tege so een knoppie te
stote.
Medeen een loeiert dat hore en sien je
verging, buite an de muur! Egbert was
woedend, want hij wis niet waar je dat
ding kon afsette ennet sou een schande
sijn voor de buurt.
Direk een kwak mense opte stoep die door
de grote ruit naar binne tuurde, Egbert
woot se dan friendeluk fan achter se loket
goeiedag, met so een vorstelukke glimlach
en een slap handsie, assoftie in de gouwe
koets sat. Die kerel fan die bank is
stapelgek, seeje de minse teuge mekaar en
dan zeeje die andere: Wat blievu?, want se
konne mekaar niet ferstaan.
Daarom weze ze eerst op Egbert en dan
opter voorhoft en ginge kwaad verder op.
Egbert belde het hoofdketoor op en vroeg
of se daar wiste hoe hij die gillende
keukemeid kon afsette. Daar wiste se het
presies, en se leje dat tillefonisch an
Egbert uit. Maar Egbert had daar niks an,
omdattie niks ferstaan kon fanwege die
loeiende sirene, begrijpu.
En dach u datter peliesie kwamp kijke?
Welnee! Ken u nagaan wat so een sirene
waard was, froeger.
Dat is nou allegaar heel wat beter gere
geld. As Egbert bij wijze fan spreke nou
maar naar dat knoppie an de rand fan se
tafelblad wijs, dan ister al een overvalwa-
ge fan de pliesie op pad. En dat geven
gerus gevoel.
Maar nou ter zake: Egbert mos een och
tend vervange innen nieuw filiaal. De sjex
daar mos met een verwijsbriefie naar de
zenuwspesialis omdattie de hele dag als
maar boeveironies door de voorruit sag
loere. Gewoonweg overspanne, zee Egbert,
door al die rot-verhale in de krant.
Egbert was allenig met Emmie, een grietje
so fan school. Hij stong achter se loket
naar buite te kijke, terwijl Emmie an de
tafel formuliere sat te telle.
Der stong vóór de bank langes de stoep
een rij auto's. Ineens topte der een auto
naas die geparkeerde auto's, so maar op
middeweg, en daar stapte een man uit
metten tas.
Hij mag daar niet staan mettie auto doch
Egbert nog, maar toe sagtie datter nóg een
man was, die achter het stuur sat. Die
kerel met die tas stapte haastig de bank
binne, haalde een knoert fannen pistool
foor de dag en riep: Dit issen overval! Al
het pepiere geld in deze tas! Flug! jemmie
gavven gil en stortte der eige toe met een
gierende huilbui opte tafel, bove opte
forremeliere.
Let u maar niet op haar, zee Egbert
metten glimlach: Zo een tien-ijzer is in
nen wip helegaar overstuur.Flug, flug!
riep de man en douwde de tas naar
Egbert. Jawel, zee Egbert en pakte de tas:
Hoe haddu het gehad wille hebbe? In
kleine coupure's? Of kan u dat niet sche
le? En u staat met u auto dubbel gepar
keerd, wetu dat? Daar krijgu last mee! De
politie is daar zéér scherrep op.
En toe kwam der een klein oud wijffie
naar binne, staarde met grote schrikoge
naar die vent met dat pistool, riep: Oh!
Gossiemijne! en rende de deur weer uit!
Heb ik het u niet gezegd? riep Egbert
triomfanteluk: Daar is al poliesie bij u
auto. Dat mag hier niet.
De man draaide zich verschrikt om en
keek. Inderdaad stond er een wit pliesie-
autogie achter de auto en was er een
agent door het raampie met de man achter
het stuur annet prate.
Egbert drukte stiekum opse knoppie en de
ouwe juffrouw vloog naar de agent bij de
auto en gong daar staan wijze en ratele.
De vent mettet pistool rende weg. De
aardigheid waster voor hem af. Egbert
keek achter sijn loket toe, haalde een
glassie water foor Emmie en sprook haar
rustig toe.
Jaja, so een droge as Egbert, so fin je ze
niet feel, azzu mijn vraag.
Schrijffout
Op 1 april jl. is de Rabobank „Flevoland"
ontstaan. De eerste fusie sinds het samen
gaan van de beide organisaties, waarbij
drie banken, nl. één raiffeisenbank en
twee boerenleenbanken betrokken zijn!
Een aardige documentatiemap werd ons
toegezonden. Daarin lazen wij de volgende
speelse woordengoochelarij rond een be
wuste schrijffout:
„Deze kommissie (in september 1959 geïn
stalleerd om de raiffeisenbank voor te
bereiden) schreef de eigennaam Raiffei
senbank als volgt: RAIFEISSENBANK.
Dit schijnt doelbewust gebeurd te zijn,
daar de „F" van „Frictie" niet past bij de
„F" van FUSIE, vooral niet wanneer men
een „S" toevoegt om de eventuele toe
komstige Samenwerking te kunnen Stipu
leren. Juist daarom 2 x „S", welke gemak
kelijk kunnen samensmelten, zodat de „F"
van „FEDERATIE" weer kan worden toe
gevoegd, waardoor per 1.4.1973 de Coöpe
ratieve Raiffeisen-Boerenleenbank Flevo
land W.A. in het volste vertrouwen van
zijn grondlegger is gestart".
