13 <7S/d confessionelen wilden een bestrijding van de grondspecu- latie en daarom een voorkooprecht van gemeentes „overwegen". De Progressieve Drie wensen het mogelijk maken van onteigening van grond en opstallen tegen gebruikswaarde en dus niet tegen de marktwaarde die mede berust op een mogelijk toekomstig ander gebruik. Het kabinet-Cals heeft indertijd een ontwerpwet gemaakt waarbij enigszins met de verwachtingswaarde van de grond werd rekening gehouden door uit te gaan van een tijdstip van één jaar voor het ter visie leggen van een ontwerp-bestemmingsplan. Dit was een compromis dat toen bij het Landbouwschap geen genade vond omdat het een grote rechtsonzekerheid zou geven, terwijl het te bestrijden kwaad, de grondspeculatie, volgens het Land bouwschap, slechts incidenteel voorkomt en op andere wijze bestreden kan worden. De 3 CLO's herinnerden in hun brief aan Burger aan die reactie, en verklaarden zich voor een handhaving van de huidige wetgeving, zonder overigens een bestrijding van „duidelijke bouwgrondspeculatie door derden" af te wij zen. Zo ziet men dat zowel in Brussel als in ons eigen land de verschillen van inzichten over landbouwpolitiek weerha ken kunnen betekenen waaraan politici de jas kunnen open halen. Dat was een gezellige drukte daar op de nachtredactie. Zaten ze anders lui onderuit geleund slaperig telexberich ten te herschrijven, nu liep iedereen driftig heen en weer en sleepte overal vandaan woordenboeken en andere naslagwerken aan. Van Dale's, Kramer's, Webster's, Ox ford, Mathews, dikke en dunne, oude en nieuwe, ja zelfs een Chinees handwoordenboek uit de kamer van de hoofdredacteur, die deze ooit had aangeschaft in de ijdele hoop nog eens Mao te kunnen gaan interviewen. Een jolige sfeer en dat was allemaal begonnen toen er een het berichtje voorlas uit het kleine streekkrantje, waarin werd gemeld dat de naam van die nieuwe bankorganisatie in het Esperanto dief betekende. Goeie naam voor een bank, wat? Maar dan moest er meer te vinden zijn en zat er voor een grote krant nog wel een grappig eigen bericht in. Ze hadden immers een naam hoog te houden. Rabo is in het Spaans steel", riep de jonge Bergsma. Hoera, brulde het koor, dat's goed voor een leuk cursiefje. Recht voor z'n raap, weet je wel! Ach, het is niet van „stelen", maar van „handvat' jammerde Bergsma. Och, zonde, bromde het koor. Maar het betekent ook „staart" riep hij nog. Er was echter geen aandacht meer voor hem. Baaiemans zat moeizaam spellend te bladeren in het dikke Gollandskii-Roessko Slowar' en zuchtte: „Rab" betekent slaaf in het Russisch. Maar in geen enkele naamval komt er een o achter. Tineke keek in de grote Times-atlas en riep verrukt: Rab is ook een eilandje in de Adriatische Zee. De oude Geichelhem vond dat waardeloos en produceerde uit een Latijns woordenboek eindelijk weer een Rabo. Helaas betekende dat „scherts", hetgeen werd afgekeurd, want aan een schertsbank heeft niemand wat. Oerdoe, Oudgermaans en Chinees leverden niets op. Men ging over op de naslagwerken. Wat denken jullie van een Franse componist, die Henri Rabaud heette? Afgekeurd, het moet immers lekker negatief zijn. Loeiend van enthousiasme kwam een ander overend. Moet je horen. Er is een bankier geweest die Rabirius heette. Let op, een bankier! Zat nog in de bajes ook, omdat-ie met belastingen had geknoeid. Wanneer was dat? Te lang geleden, enkele jaren voor het begin van de jaartelling. Bovendien werd hij vrijgesproken. Geen kunst, want nie mand minder dan Cicero verdedigde hem in Rome. Men raakte vermoeid en de élan ging eruit. De voorraad boeken was doorgesnuffeld en hoewel nog iemand voor stelde de bibliothecaris van de universiteitsbibliotheek uit zijn bed te bellen, verliep het feest duidelijk. De nachtredacteur nam een kloek besluit: Herschrijf dan dat berichtje uit de provincie maar. Het was teleurstel lend, maar achEen kreet uit de telexkamer stopte iedereen. Wapperend met een telexstrook kwam Tineke binnen. Grote bankoverval zeg in New York. Tientallen gewon den, joh. Een miljoenenbuit! Er zijn gijzelaars ook Schrijf er een goed verhaal van, mensen en laat ruimte vrijhouden voor foto's. Vraag om een lijn met onze man daar. Kom jongens opschietenWerk aan de winkel! Ja, ja de banken houden die jongens wel aan het werk. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 15