devaluatie dollar
12
De devaluatie van de dollar mag de Europese Gemeen
schap dan voor erger hebben behoed, door de wanorde
op monetair gebied is er van de vrije Europese land
bouwmarkt weinig over. Vlak voordat de toetredende
landen op 1 februari volledig zouden meedoen in de
marktordeningen van landbouwprodukten werd er in de
Raad van Ministers een overeenstemming bereikt over de
manier waarop dat in de komende overgangsperiode van
vijf jaar zou gebeuren. Er werden voor Ierland, het
Verenigd Koninkrijk en Denemarken allemaal aparte, zoge
naamde compenserende bedragen voor de verschillende
produkten vastgesteld; de telex had zeven uur nodig om
al deze bedragen aan de Europese hoofdsteden door te
geven.
Denemarken voelde zich bepaald ongelukkig met deze
eerste kennismaking met ^et keiharde en langdurig
onderhandelen in Brussel omdat men zich kennelijk niet
gerealiseerd had dat de voorstellen van de Europese
Commissie, welke voor Denemarken gunstig waren, in de
handen van belanghebbende en machtige ministers sterk
kunnen worden gewijzigd.
De Nederlandse ministeriële delegatie in Brussel zou
verstandig doen zich in de toekomst meer van het lot van
Denemarken (en dat van Ierland) aan te trekken, want
wanneer de kleine agrarische exporteurs elkander niet
gaan helpen dan blijven de grote landen in de E.G. de
dienst uitmaken.
Wat resteert er nu van de Gemeenschappelijke markt? Er
zijn zeven aparte prijsniveaus: het laatste land dat nog
het officieële prijsniveau van de E.G. realiseerde, Italië,
heeft na de dollar-toevloed haar munteenheid laten
zweven. De Benelux vormt een monetaire eenheid en de
andere vijf partners hebben ieder een eigen monetair
regiem. Er zal veel kracht van de nieuwe Europese
Commissie nodig zijn om de touwtjes enigszins in één
hand te krijgen.
Roken is slecht Toch doen! I/Ve hebben vorig jaar weer
meer gerookt met z'n allen dan het jaar ervoor.
Glaasje op, laai je rijden. Welnee, toch doen. Elke dag
stappen er weer keurige, nette mannen en liefhebbende
huisvaders in de auto, terwijl het echt niet meer kan.
Meestal vallen de gevolgen mee, maar soms zijn ze
afschuwelijk.
Elk jaar zwemmen er weer mensen op plekken met grote
borden gevaarlijk" en steeds weer verdrinken er enke
len, die zelfs helemaal niet zwemmen konden.
Het kind, zes keer door moeder gewaarschuwd niet op
die stoel te klimmen, doet het toch, valt prompt en
zoekt huilend troost bij mama.
Toch doen, want we zijn nogal eigenwijs, wij mensen. Ik
las lang geleden eens een verhaaltje, het lijkt scherts,
maar het heeft een ondertoon van echtheid, omdat er
diezelfde eigenwijsheid uit spreekt.
In een bepaald streekziekenhuis kon men er tijdens feest
en hoogtijdagen staat op maken, dat er een of meer
zogenaamde biliartbalpatiënten zouden worden binnenge
bracht. Gezellig met feestsigaar in de kop en borreltje op
tafel in het dorps- of buurtcafé kwam er omstreeks die
tijd altijd wel iemand van het gezelschap op het onzalige
idee te wedden, dat-ie best een biljartbal in zijn mond kon
hebben. Erin ging altijd gemakkelijk, maar eruit bleek niet
mogelijk en dan moest de dokter er bij te pas komen.
Elders las ik, dat er elke strenge winter opnieuw mensen
zijn, die niet geloven, dat je tong blijft vastplakken aan
ijzeren voorwerpen in de vrieskou. Dat kost ieder jaar
weer stukken tonghuid, die blijven steken aan brug
leuningen, lantaarnpalen, fietssturen en deurknoppen.
Toch doen, weet u wel.
U kunt zich voorstellen, dat ik helemaal niet verbaasd
ben, als ik weer lees, dat koopman zus of zo zijn geld
heeft verstopt in het varkenskot. Nog minder verbaasd
ben ik als ik dan lees dat het de volgende dag is
verdwenen, otv/ei opgevreten door een gulzige zeug,
ofwel gestolen.
En mensen van alle rang en stand bergen steeds weer,
elk jaar opnieuw, hun spaarcentjes op in de asla. Komt er
een koude dag, steken ze even de kachel aan. Lekker
warm, weg geld
Hebben ze C.V., dan vinden ze er wel wat anders op en
leggen de portefeuille in de vuilnisbak. Ook altijd weer
goed voor veel publiciteit en een paar plaatjes in de
krant, waarop je meneer en mevrouw, geassisteerd door
reinigingsmensen, ziet wroeten in eindeloos lijkende ber
gen huisvuil in de hoop nog iets terug te vinden.
Veel publiciteit dus en veel gegrinnik en gemeesmuil bij
buren en bekenden, maar toch lees je zo'n bericht
volgend jaar gegarandeerd weer.
Daarom moest ik lachen, toen iemand in de familiekring
me laatst zei, dat al die advertenties over sparen en
rente toch weggegooid geld waren. Ik ben maar niet
gaan discussiëren en dacht aan bovengenoemde sterke
staaltjes. Laat onze knappe koppen nog zulke mooie
teksten bedenken en nog mooiere, aantrekkelijkere en
voordelige spaarvormen, er blijft altijd nog wel een
marktsegmentje, zoals ze dat geloof ik noemen, over dat
rustig afwacht tot het noodlot heeft toegeslagen. Dan pas
hollen ze op een drafje naar de bank om het restant
veilig weg te zetten.
Toch maar blijven doen, die reclame. Cas Sier
