21 bezwaren tegen het huidige stelsel de wet aansprakelijkheids verzekering motorrijtuigen beperkt, want motorrijtuigen in beweging evenals de inzittenden daarvan vallen er niet onder, dus de normale botsingen op de wegen vallen erbuiten. In artikel 31 gaat het alleen om ongevallen waarin een mo torrijtuig iets anders dan een ander rijdend motorrijtuig aanrijdt. Dat kan een fietser zijn, een voetganger, een lantaarnpaal, een geparkeerde (dus niet rijdende) auto of een ander voorwerp. Ook bromfietsen wor den echter als motorrijtuig in de zin van Artikel 31 van de Wegenverkeerswet aan gemerkt. Als een auto in botsing komt met een rijdende bromfiets, blijft het artikel buiten toepassing; de automobilist kan voor de schade van de bromfietser alleen aansprakelijk worden gesteld als hij schuld draagt aan het ongeval. keersongeval rechtstreeks verhaal op de verzekeringsmaatschappij kan uitoefenen, zodat zijn vordering tot vergoeding van de schade onafhankelijk werd gemaakt van de financiële draagkracht van de eigenaar van het motorrijtuig, door wiens toedoen het ongeval was veroorzaakt. Het lag in de lijn van deze ontwikkeling, dat in de wet tevens toelatingseisen voor verzeke ringsmaatschappijen werden ingevoerd, die zich op het gebied van de W.A.-verze- kering bewegen, zodat de vordering van het verkeersslachtoffer tot vergoeding van de schade niet gemakkelijk zal afstuiten op insolventie van de verzekeringsmaat schappij, terwijl bovenden het zogenaam de Waarborgfonds Motorverkeer werd ingevoerd. In dit fonds wordt door de - wanneer de schade werd veroorzaakt met een gestolen motorrijtuig; - ingeval van onvermogen van de verze keraar. In de laatste tijd zijn tegen het huidige stelsel diverse bezwaren naar voren geko men. In werkelijkheid is dit immers nog altijd gebaseerd op de oude grondregel, dat de verkeersschade alleen kan worden verhaald in geval van schuld (in de zin van verwijtbaarheid) van de dader. Arti kel 31 van de Wegenverkeerswet heeft daarop een correctie aangebracht die al leen geringe betekenis heeft. De W.A.M. Een tweede wettelijke maatregel, die meer in het bijzonder op het wegverkeer is afgestemd, was de invoering van de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrij tuigen (W.A.M.) in 1963. Volgens deze wet mogen motorrijtuigen - daaronder begre pen bromfietsen - slechts aan het weg verkeer deelnemen, wanneer de wettelijke aansprakelijkheid waartoe zij aanleiding kunnen geven, is gedekt door een verzeke ring die aan de wet voldoet. Vóór de invoering van de W.A.M. was de verzeke ring tegen wettelijke aansprakelijkheid in het verkeer een aangelegenheid, die tot de persoonlijke beslissingsmacht van de indi viduele verkeersdeelnemer behoorde. Bo vendien werd door die wet de regel inge voerd, dat het slachtoffer van het ver verzekeringsmaatschappijen die tot de W.A.-verzekeringen zijn toegelaten jaar lijks een door het Ministerie van Finan ciën te bepalen bedrag gestort, dat ver band houdt met het aantal en de aard van de door ieder van hen verzekerde motorrijtuigen. Het slachtoffer van het verkeersongeval kan de schade die hij heeft geleden, op dit fonds verhalen in die gevallen waarin de rechtstreekse vorde ring tegen de W.A.-verzekeringsmaatschap pij tekort schiet. Dat is onder meer het geval (wij vermelden alleen de meest belangrijke gevallen): - wanneer niet kan worden vastgesteld wie de aansprakelijke persoon is, bijvoor beeld in geval van doorrijden na de ver oorzaking van een verkeersongeval; - wanneer de verplichting tot verzeke ring niet is nagekomen; dient alleen ter versterking van het vor deringsrecht van het slachtoffer, zonder dat in het grondbeginsel enige wijziging is aangebracht. De bezwaren van dit systeem zij met name: 1. De huidige wijze van schadeafwikke ling is nodeloos kostbaar en ingewikkeld. Bij ieder verkeersongeval, in verband met de uitoefening van het verhaalrecht, wordt vastgesteld wie de schuldige aan het ongeval is. Wanneer de schuldkwestie niet duidelijk ligt, moeten er dikwijls langdu rige en kostbare procedures worden ge voerd, waardoor een grote veelheid van deskundigen - advocaten, schade-experts, doktoren - zich in de zaak moeten gaan verdiepen. Dit is, bij de grote hoeveelheid van botsingen, niet efficiënt. 2. In vele gevallen is de schade, die het

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1973 | | pagina 23