21
bezwaren tegen het huidige
stelsel
de wet aansprakelijkheids
verzekering motorrijtuigen
beperkt, want motorrijtuigen in beweging
evenals de inzittenden daarvan vallen er
niet onder, dus de normale botsingen op
de wegen vallen erbuiten. In artikel 31 gaat
het alleen om ongevallen waarin een mo
torrijtuig iets anders dan een ander rijdend
motorrijtuig aanrijdt. Dat kan een fietser
zijn, een voetganger, een lantaarnpaal, een
geparkeerde (dus niet rijdende) auto of
een ander voorwerp. Ook bromfietsen wor
den echter als motorrijtuig in de zin van
Artikel 31 van de Wegenverkeerswet aan
gemerkt. Als een auto in botsing komt met
een rijdende bromfiets, blijft het artikel
buiten toepassing; de automobilist kan
voor de schade van de bromfietser alleen
aansprakelijk worden gesteld als hij schuld
draagt aan het ongeval.
keersongeval rechtstreeks verhaal op de
verzekeringsmaatschappij kan uitoefenen,
zodat zijn vordering tot vergoeding van de
schade onafhankelijk werd gemaakt van
de financiële draagkracht van de eigenaar
van het motorrijtuig, door wiens toedoen
het ongeval was veroorzaakt. Het lag in
de lijn van deze ontwikkeling, dat in de
wet tevens toelatingseisen voor verzeke
ringsmaatschappijen werden ingevoerd,
die zich op het gebied van de W.A.-verze-
kering bewegen, zodat de vordering van
het verkeersslachtoffer tot vergoeding van
de schade niet gemakkelijk zal afstuiten
op insolventie van de verzekeringsmaat
schappij, terwijl bovenden het zogenaam
de Waarborgfonds Motorverkeer werd
ingevoerd. In dit fonds wordt door de
- wanneer de schade werd veroorzaakt
met een gestolen motorrijtuig;
- ingeval van onvermogen van de verze
keraar.
In de laatste tijd zijn tegen het huidige
stelsel diverse bezwaren naar voren geko
men. In werkelijkheid is dit immers nog
altijd gebaseerd op de oude grondregel,
dat de verkeersschade alleen kan worden
verhaald in geval van schuld (in de zin
van verwijtbaarheid) van de dader. Arti
kel 31 van de Wegenverkeerswet heeft
daarop een correctie aangebracht die al
leen geringe betekenis heeft. De W.A.M.
Een tweede wettelijke maatregel, die meer
in het bijzonder op het wegverkeer is
afgestemd, was de invoering van de Wet
Aansprakelijkheidsverzekering Motorrij
tuigen (W.A.M.) in 1963. Volgens deze wet
mogen motorrijtuigen - daaronder begre
pen bromfietsen - slechts aan het weg
verkeer deelnemen, wanneer de wettelijke
aansprakelijkheid waartoe zij aanleiding
kunnen geven, is gedekt door een verzeke
ring die aan de wet voldoet. Vóór de
invoering van de W.A.M. was de verzeke
ring tegen wettelijke aansprakelijkheid in
het verkeer een aangelegenheid, die tot de
persoonlijke beslissingsmacht van de indi
viduele verkeersdeelnemer behoorde. Bo
vendien werd door die wet de regel inge
voerd, dat het slachtoffer van het ver
verzekeringsmaatschappijen die tot de
W.A.-verzekeringen zijn toegelaten jaar
lijks een door het Ministerie van Finan
ciën te bepalen bedrag gestort, dat ver
band houdt met het aantal en de aard
van de door ieder van hen verzekerde
motorrijtuigen. Het slachtoffer van het
verkeersongeval kan de schade die hij
heeft geleden, op dit fonds verhalen in die
gevallen waarin de rechtstreekse vorde
ring tegen de W.A.-verzekeringsmaatschap
pij tekort schiet. Dat is onder meer het
geval (wij vermelden alleen de meest
belangrijke gevallen):
- wanneer niet kan worden vastgesteld
wie de aansprakelijke persoon is, bijvoor
beeld in geval van doorrijden na de ver
oorzaking van een verkeersongeval;
- wanneer de verplichting tot verzeke
ring niet is nagekomen;
dient alleen ter versterking van het vor
deringsrecht van het slachtoffer, zonder
dat in het grondbeginsel enige wijziging is
aangebracht. De bezwaren van dit systeem
zij met name:
1. De huidige wijze van schadeafwikke
ling is nodeloos kostbaar en ingewikkeld.
Bij ieder verkeersongeval, in verband met
de uitoefening van het verhaalrecht, wordt
vastgesteld wie de schuldige aan het
ongeval is. Wanneer de schuldkwestie niet
duidelijk ligt, moeten er dikwijls langdu
rige en kostbare procedures worden ge
voerd, waardoor een grote veelheid van
deskundigen - advocaten, schade-experts,
doktoren - zich in de zaak moeten gaan
verdiepen. Dit is, bij de grote hoeveelheid
van botsingen, niet efficiënt.
2. In vele gevallen is de schade, die het